یادمان

تخلف مدیریتی که کار را برای میراث فرهنگی دشوار ساخت؛ برج‌سازی کنار عمارت تاریخی عین‌الدوله متوقف نمی‌شود

این باغ البته صرفاً به واسطه قدمت و تعلق به صدراعظم مظفرالدین شاه ارزش تاریخی ندارد و حوادث تاریخی در این باغ رخ داده که مهم‌ترین آن‌ها، کنفرانس تهران است. در سال ۹۰ مدیریت میراث فرهنگی تهران تغییر کرده و ساخت و ساز در باغ عین‌الدوله در نامه‌ای به شماره ۹۰۲/۱۲۶/۲۲۰/۹۹ بلامانع اعلام می‌کند تا با استناد به همین نامه مجوز دو برج ۲۵ طبقه صادر شود!

75% - تسوق أونلاين في السعودية مع خصم 25 , أحذية ازياء رياضية الجري للرجال , adidas copa mundials in color today schedule 2016 , نمشي | 572548C , buy cheap nike spizike , Where To Buy , michael jordan number 13 for sale , Converse Chuck Taylor Inequality Earthy Tones String

باغ تاریخی عین‌الدوله که محل ثبت برخی از رویدادهای مهم تاریخ معاصر و همچنین تاریخ یکصد سال اخیر بوده، میزبان برج بلندی شده که آغاز پروژه ساختش غیرممکن بود اما با یک تخلف آشکار در اداره میراث فرهنگی و گردشگری استان تهران، این اتفاق عملیاتی شده و لرزه بر تن این بنای ارزشمند افتاده و بعید است حتی در محاکم بتوان مانعش شد.

به گزارش «تابناک»، عین الدوله صدراعظم مستبد مظفرالدین شاه بود که در دوره مبارزات آزادی خواهان آنان را سخت آزرد و از مخالفین سرسخت مشروطیت به شمار می‌رفت. عین الدوله باغ و عمارتی در مبارک آباد بنا نهاد. در دوران قاجار، در این منطقه وسیع که بیرون از حصار ناصری تهران بود، جز آبادی‌هایی بسیار خرد، جایی مسکون و آباد نبود.

شاهزاده عبدالمجید میرزا عین‌الدوله اراضی دیگری نیز در این حدود داشت که از آن جمله است باغ شازده (شاهزاده) در جنوب مبارک آباد که اکنون بخشی از آن اراضی با نام باغ شازده به صورت بوستان در آنجا دایر است. مجیدیه نیز متعلق به او بود و نام این منطقه برگرفته از همین صدراعظم قجری است. عین الدوله تا سال ۱۳۰۶ هجری شمسی در قید حیات بود، در سال‌های پایانی عمر با ورشکستگی بزرگی مواجه شد و طلبکاران بسیاری از اموال او را به یغما بردند و از طرفی تنها پسرش هم مردی با کفایتی نشد که بتواند اموال پدر را مدیریت کند.

با شرایط پیش آمده، این باغ و عمارت از مالکیت عین‌الدوله بیرون آمد و مالک جدیدی با نام بصیرالدوله (هروی) پیدا کرد. بصیرالدوله دستی سر و گوش عمارت کشید و آن را به اسکان خانواده‌اش اختصاص داد و بعد از مرگش، عمارت مزبور به فرزندش دکتر نصرت‌الله هروی رسید و از ایشان هم به دخترش شیرین انتقال یافت تا اینکه در سال ۱۳۷۶ هجری شمسی با توافق آخرین مالک باغ، شهرداری آن را در اختیار گرفت تا این اثر تاریخی که در خیابان پاسداران، میدان هروی، خیابان وفامنش، خیابان جمالی واقع شده، در چهارم تیر ۱۳۷۷ با شمارهٔ ثبت ۲۰۴۲ به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت برسد.

این باغ البته صرفاً به واسطه پیشینه و تعلق به صدراعظم مظفرالدین شاه ارزش تاریخی ندارد و حوادث تاریخی در این باغ رخ داده که مهم‌ترین آن‌ها، کنفرانس تهران است. در خلال جنگ جهانی دوم سران سه کشور روس و انگلیس و آمریکا که پیش‌تر قوایشان در تهران مستقر شده بودند در پایتخت حضور یافتند. آن‌ها به جهت امنیتی و دیگر ملاحظات از مرکز شهر و تمرکز منطقه مسکونی دور شده و در عمارت عین الدوله استقرار پیدا کردند و کنفرانس مشهور تهران را نیز در همین عمارت برگزار کردند.

کنفرانس تهران که در روزهای ششم تا نهم‌ آذرماه سال ۱۳۲۲ هجری شمسی برابر با دسامبر ۱۹۴۳ میلادی در تهران انجام شد، چهارمین کنفرانس سران کشورهای انگلیس، امریکا و شوروی بود که به منظور توافق درباره حواشی جنگ با متحدین و ترسیم جهان پس از پایان جنگ جهانی دوم به صورت سری برگزار شد. عکس تاریخی چرچیل، روزولت و استالین در ایوان شمالی بنای عین‌الدوله، یادگاری از این رویداد است.

در حوالی باغ عین‌الدوله، باغ‌های مشهوری به فواصلی در جهات مختلف آن قرار داشت که از آن جمله به باغ سلطنت‌آباد ناصرالدین شاه، باغ حاج امین الضرب (ضرابخانه بعد) باغ مهران (محل ساواک) می‌توان اشاره کرد. زمانی پیرامون این باغ در مبارک آباد و حسین آباد و لویزان و... باغ‌های سرسبز فراوانی وجود داشت، که با گذشت زمان کاربری آن‌ها تغییر کرد و اراضی آن‌ها به خانه‌سازی اختصاص یافتند و باغات اطراف که تمام منطقه را پوشش می‌دادند، به مرور تفکیک شدند و از میان رفتند تا بنا در آن منطقه از پایتخت یک نگین از هر نظر باشد.

وضعیت بنایی که در سال ۱۳۷۶ در اختیار شهرداری قرار گرفت، بنا بر گزارش ثبت شده مساعد نبود؛ عمارت درون ملک کاملاً ویران و مخروب و تمام درختان سمت جنوب آن سوخته و زمینی که از قسمت جنوبی بنا منفک و ۱۰ متر گودبرداری شده بود، بخشی از عرصه همین منزل بود که استخر سابق باغ در آنجا قرار داشت که با شکایت‌ میراث فرهنگی و اهالی محل در سال ۱۳۷۸ متوقف شد.

در حدود سال‌‌‌های ۸۰ و ۸۱ این باغ و عمارت‌ بازسازی و تبدیل به نگارخانه برگ می‌شود؛ اما این خوش یمنی ادامه پیدا نمی‌کند و ورق شانس این بنا در سال ۸۴ یا ۸۵ برمی‌گردد. شهرداری تصمیم می‌گیرد، به رغم قولی که به خانواده هروی داده بود، باغ را از عمارت جدا کند و باغ را به مالکی خصوصی بفروشد؛ اما مدیریت وقت میراث فرهنگی تهران طی نامه‌ای به مسئولان شهرداری هشدار می‌دهد ‌به دلیل ثبت ملی بودن این بنا، هیچ گونه ساخت و سازی در آن امکان ندارد و تنها با این شرط این باغ باید به فروش برسد و بر اساس این نامه قضیه فروش خانه عین‌الدوله مسکوت می‌ماند.

وضعیت بدین شکل ادامه داشت اما در سال ۹۰ مدیریت میراث فرهنگی تهران تغییر کرده و بنا بر گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، ساخت‌و‌ساز در باغ عین الدوله در نامه‌ای به شماره ۹۰۲/۱۲۶/۲۲۰/۹۹ بلامانع اعلام می‌کند. در همین زمان پروانه ساخت و ساز دو برج ۲۵ طبقه صادر می‌شود و گوبرداری آغاز می‌شود، تا اینکه بار دیگر مدیریت میراث فرهنگی تهران تغییر می‌کند و حال نوبت به مدیرکل جدید میراث فرهنگی استان تهران است که در نامه دیگری به شهرداری به شماره ۹۱۲/۱۲۶/۲۵۶۷۰ اعلام کند که نامه گذشته تخلف داشته و نباید ساخت و ساز در این باغ ادامه پیدا کند.

پس از پیگیری میراث فرهنگی، در ‌‌نهایت مالک بخشی تفکیک شده از عمارت عین الدوله که برج از آن تفکیک شده، حاضر به کاهش ارتفای این بنا از ۲۵ طبقه به ۱۰ طبقه شد؛ اتفاقی که در اصل ماجرا چندان تغییر عمیقی ایجاد نمی‌کند. در این میان، بعید است که میراث فرهنگی بتواند حتی در محاکم قضایی رأی به توقف کامل این ساخت و ساز بگیرد، زیرا در پرونده‌های مشابه که میراث فرهنگی یک پای تخلف بوده، دیگر رأی به نفع میراث نبوده و در این مورد نیز ظاهراً باید با این ساختمان ۱۰ طبقه کنار آمد!

• < قبلی
• بعدی >