زیست بوم
دامنه هجوم به طبيعت بكر اطراف پايتخت هر روز بيشتر ميشود - عبور جاده از قلب طبیعت زیبای آهار
- زيست بوم
- نمایش از یکشنبه, 08 ارديبهشت 1392 13:12
- بازدید: 5381
برگرفته از روزنامه همشهری
دامنه تخریب طبیعت روزبهروز گستردهتر میشود؛ بهطوری که محیطهای طبیعی اطراف تهران هم از این تخریبها مصون نمانده است.
یک فعال محیطزیست که بهتازگی از روستای آهار از توابع قصران در شهرستان شمیران دیدن کرده است، میگوید که طی چندماه گذشته اداره راه در یکی از زیباترین مسیرهای طبیعتگردی این منطقه اقدام به احداث جاده کرده است. شروان شعاعی، فعال محیطزیست با اشاره به اینکه جادهای که در دست ساخت است هیچ توجیهی ندارد، به همشهری گفت: بیتردید این جاده به تخریب طبیعت دامن میزند، ضمن آنکه بیم آن میرود که پای زمینخواران و فرصتطلبان به بخشهایی از طبیعت بکر آهار که تاکنون محفوظ مانده، باز شود و در این منطقه نیز مثل بسیاری از نقاط دیگر ویلاسازی باب شود.
این پزشک دوستدار طبیعت با تأکید بر قابلیتهای بالقوه گردشگری آهار تصریح کرد: طبیعتگردی یکی از نیازهای مبرم شهروندان تهرانی است به همین دلیل محیطهای طبیعی اطراف این کلانشهر نقش مهمی در برطرفکردن این نیاز دارد اما متأسفانه طی چند دهه اخیر، کمتر نقطهای از طبیعت را مییابید که از ساختوسازها در امان مانده باشد؛ حتی مسیلها، حاشیه رودخانهها، ارتفاعات و کوههای اطراف پایتخت هم قربانی ساختوساز شده و اخیرا این ساختوسازها به روستای آهار هم رسیده است؛ روستایی که بهدلیل درختان گیلاس و آلبالو، آب فراوان و نیز پوشش گیاهی البرز میانی، در تمامی فصلهای سال از جاذبه گردشگری برخوردار است. شعاعی افزود: از روستای آهار دو مسیر گردشگری وجود دارد؛ مسیر اول مسیری است که به امامزاده طاهر منتهی میشود و مسیر دوم که به موازات مسیر اول وجود دارد و از ده تنگه به سمت گاجره امتداد یافته، به آبشاری زیبا ختم میشود.
خیرا ماشینهای راهسازی به بهانه احداث جاده با تخریب گسترده پوشش گیاهی کنارههای مسیر دوم، طبیعت بکر این مسیر را تخریب و در واقع پوشش گیاهی آن را نابود کردهاند. با ساخت این جاده از یک سو، دستیابی به بخشی از طبیعت دستنخورده آهار ممکن میشود درحالیکه تجربه نشان داده در هر منطقهای که جاده احداث شده بهدلیل ورود خودروهای فراوان و گردشگری بیضابطه در مدتی کوتاه طبیعت بکر به زبالهدانی تبدیل شده است. آنطور که این فعال محیطزیست میگوید، هنوز این جاده به اتمام نرسیده، جولانگاه موتورسواران محلی و گردشگرانی شده که ترجیح میدهند با موتور کوهپیمایی کنند. ورود این افراد به طبیعت، امنیت حیات وحش را مختل کرده و رویشگاههای گیاهان با ارزش غذایی و دارویی(مانند ریواس) را با خطر تخریب جدی مواجه ساخته است.
وی ضمن ابراز نگرانی از شتابگرفتن تخریبها در منطقه گفت: به همراه تنی چند از دوستداران محیطزیست حین گذر از منطقه از پیمانکاری که مشغول تعریض جاده بود درباره کم و کیف ساخت جاده سؤال کردم و از او پرسیدم برچه اساسی بخشی از پوشش گیاهی منطقه را تخریب میکنید که وی در پاسخ گفت: این کار با مجوز وزارت راه انجام شده و شما هم حق تهیه گزارش تصویری ندارید و تنها درصورت داشتن مجوز میتوانید عکس و فیلم تهیه کنید.
شعاعی افزود: این پرسش مطرح است که مسئولان راهسازی با چه توجیهی بخشی از طبیعت بکر آهار را به بهانه تعریض و احداث جاده در دست اجرا دارند؟ آیا ارزیابی محیطزیستی آن انجام شده است؟ از ساخت این جاده با این حجم تخریب پوشش گیاهی چه کسانی سود میبرند؟ انتظار میرود مسئولان محیطزیست و سایر نهادها اجازه ندهند آخرین بازماندههای طبیعت دستخوش ساختوساز شود.