سه شنبه, 29ام اسفند

شما اینجا هستید: رویه نخست تازه‌ها خبر نخستین همایش گروه آیینه‌داران هزاره با عنوان «کودکان، عارفان راستین» برگزار شد

خبر

نخستین همایش گروه آیینه‌داران هزاره با عنوان «کودکان، عارفان راستین» برگزار شد

نخستین همایش گروه آیینه‌داران هزاره با همکاری بنیاد فردوسی با عنوان «کودکان، عارفان راستین» شامگاه ۱۶ آبان‌ماه 1391 با سخنرانی قدمعلی سرامی در تالار یاس هتل بین‌المللی استقلال برگزار شد.

shock drop air force 1 full uv reactive | nike shox agile for men sale in america today show - CQ4227 - Buy now Jordan AIR JORDAN XXXV - 004

 

به گزارش ایرانبوم به نقل از روابط عمومی بنیاد فردوسی، همایش یاد شده با حضور شماری از استادان و پژوهشگران زبان و ادب فارسی از جمله عزیزاله جوینی، عظیم زرین‌کوب، علی‌قلی محمودی بختیاری، ضیاء‌الدین هاجری، سید احمد حسینی کازرونی و یاسر موحدفرد، آغاز به کار نمود.

همایش «کودکان، عارفان راستین» با سخنان عظیمه‌ موسوی از موسسان گروه آیینه‌داران هزاره آغاز شد. وی ضمن سخنان کوتاهی با سپاس از حضور پر شور فرهنگ‌دوستان، اشعاری از شاعران معاصر هم‌چون فروغ فرخزاد، کاووس حسنعلی و ویلیام بلیک در ستایش کودکی خواند و از حاضرین خواست: «بیایید با سخنان روشن دکتر قدمعلی سرامی به صفا و خلوص دوران کودکی بازگردیم.»

سپس محمود صادقی‌زاده، دبیر همایش، هدفهای برگزاری سلسله همایشهای گروه آیینه‌داران هزاره را برشمرد و در ادامه نماهنگی در معرفی دکتر قدمعلی سرامی، عضو امنای بنیاد فردوسی و رییس گروه آیینه‌داران هزاره پخش شد که با یادی از زنده‌یاد استاد حسن احمدی‌گیوی مورد توجه حاضرین قرار گرفت.

پس از آن قدمعلی سرامی در جایگاه قرار گرفت و با سخنان شیوایی سرفصلهای همایش «کودکان، عارفان راستین» را تشریح کرد و لزوم شناخت و معرفت صحیح کودکان را برای ایجاد رابطه‌ای درست و مستحکم، همراه با عشق و محبت در خانواده یادآور شد.

وی درباره موضوع نگرش کودکان به دنیای پیرامون‌شان افزود: «کودکان، به حکم آن که دفتری جز دل سپید هم‌چون برف ندارند و در آغازه‌های حیات خویش جز زمان حال، زمانی نمی‌شناسند، زندگانی خود را با عرفانی ناب شروع می‌کنند و در همه ویژگی‌ها به صوفیان می‌مانند. این است که من آنان را عارفان راستین می‌دانم. همه وجودشان نمایش یگانگی است و در این وحدت که وحدتی تنی، جانی و روانی است مستغرقند. عارفان بزرگ ایرانی چون عطار و مولوی به این حقیقت پی برده بودند و در مطالعه آثارشان به اشاراتی در این باره باز می‌خوریم. بدین روی کوشیده‌ام میان کودکان و عارفان مقایسه‌هایی به عمل آورده و نشان دهم که کودکان به حقیقت عارفند.»

 

قدمعلی سرامی در پاره‌ دیگری از سخنان‌اش بیان نمود: «به این اعتبار میگویم: کودکان عارفان حقیقی‌اند که هر چه از زمان ماندگاری‌شان در این جهان می‌گذرد با عرفان فطری‌شان فاصله می-گیرند. با این حساب می‌توان گفت: عارفان بلند آوازۀ جهان در حقیقت مردان و زنانی‌اند که به روزگاران خردی خویش، رجعت کرده‌اند. از همین جا از شما می‌خواهم این مدعای مرا گزافه نیانگارید و گمان نکنید که در صدور این حکم دچار اغراق و غلو شده‌ام.»

وی تاکید کرد: «در ادامه نشان خواهم داد که عارف در همه پندارها، گفتارها و کردارهای خود به دوران کودکی باز می‌گردد. عرفان، خواندن از دفتر اسپید دل که همان خواندن از روی نوشتار فطری ناخودآگاهی است که مستلزم خلاقیت است. دفتر صوفی همان دفتر دل است و کتاب امیّت است. این که مولوی می‌گوید:

«دفتر صوفی، سواد حرف نیست            جز دل اسپید هم‌چون برف نیست»

یا حافظ از مخاطب خویش می‌خواهد تا اوراق آموخته‌ها را فرو شوید:

«بشوی اوراق اگر هم‌درس مایی            که درس عشق در دفتر نباشد»

هم به خاطر آن است که رسیدن به معرفت عارفانه جز به میانجی بازگشت به بساطت خردسالی شدنی نیست. دانشی که می‌توان آن را سرمایۀ معرفت عرفانی قرار داد همان دانش فطری است که از همان آغاز آمدن با ما همراه کرده‌اند. دانش نهفته‌ای که ما را از همان آغاز به فریاد می‌آورد.

وی این گونه سخنان خود را در بخش نخست به پایان رساند: «اگر ابن عربی، کودکان را نسبت به خدای جهان در قیاس با ما بزرگسالان قریب العهد به شمار می‌آورد، دقیقا به همین دلیل است که دانشی که ما آدمیان با آن زندگانی خود را می‌آغازیم، جز دانش ازل آورد فطری نیست و همین دانش است که کارمایه زندگی عارفانه تواند شد.»

این همایش در دو بخش برگزار گردید که بخش دوم پس از پذیرایی و بازدید از نمایشگاه کتاب و آثار نوشتاری و شنیداری دکتر قدمعلی سرامی و هم‌چنین نمایشگاه آثار معرق، داوود رشانی آغاز شد.

در بخش دوم نیز قدمعلی سرامی در ادامه بحث به صورت کاربردی به کند و کاو مسایل والدین و فرزندان پرداخت و افزود: «مولوی، پدران و مادران را زنبورانی می‌بیند که جز تولید موم و عسل که همان عشق است، وظیفه‌ای ندارند و این عشق، لازمه زیست نوباوگان‌شان است:‌ ‌مادران و پدران ما مثل زنبورانند که طالبی را با مطلوبی جمع می‌کنند و عاشقی را با معشوقی گرد می‌آورند و ایشان ناگاه می‌پرند. حق تعالی ایشان را واسطه کرده است در جمع کردن موم و عسل و ایشان می‌پرند و موم و عسل می‌ماند و باغبان... تن ما مانند کندویی است و در آن‌جا موم و عسل عشق حق است. زنبوران، مادران و پدران اگر چه واسطه‌اند الا تربیت را از باغبان می‌یابند و کندو را باغبان می‌سازد.»

وی تاکید نمود: «فرهنگ ایرانی، آینده‌نگر است و آینده در نگاه این فرهنگ،‌آشتی با کل و یگانگی با حق است. همه ما از مینو آمده‌ایم و به مینو باز خواهیم رفت. به تعبیر قرآن کریم: «انا لله و انّا الیه راجعون» ‌و به بیان مولانا جلال‌الدین و هم مشربان او:

«ما ز بالاییم و بالا می‌رویم.»

به همین روی است که می‌گویم: فرهنگ ما چه پیش از اسلام و چه پس از آن، آشتی‌گرا بوده و هست. ابوشکور بلخی، یکی از آغازگران شعر دری سروده است:

چو از آشتی، شادی آید به چنگ        خـردمند هرگز نکـوشد به جنگ»

این همایش با شعرخوانی کودک خردسال، آنیسا بهبهانی ادامه یافت و در بخش پایانی، دکتر قدمعلی سرامی به پرسشهای حاضران پاسخ گفت که با استقبال کم‌نظیر حاضران روبه‌رو شد.

شایان ذکر است، گروه آیینه‌داران هزاره، شماری از فرهیختگان عرصه ادب و فرهنگ‌ ایران‌زمینند که با هدف ارایه راه‌حلهای بخشی از دشواری‌های زندگی امروز به یاری ترکیب دانشهای نوین با دانشهای بومی‌مان تشکیل شده‌ و خواهان آنند در پرورش انسانهایی خودجوش، خودکوش و خرسند از خود و جهان خویش، نقش خود را تا آن‌جا که می‌دانند و می‌توانند، بهتر بازی کنند.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه