یادمان
کشف آثار فرهنگی عصر مفرغ در تپه علی آباد بوکان
- يادمان
- زیر مجموعه: ديدهبان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- یکشنبه, 15 دی 1392 04:40
- آخرین به روز رسانی در یکشنبه, 15 دی 1392 04:40
- نمایش از یکشنبه, 15 دی 1392 04:40
- بازدید: 5123
سرپرست مشترک تیم کاوش از کشف آثار فرهنگی عصر مفرغ با قدمتی بیش از چهار هزار سال در تپه علی آباد بوکان خبرداد.
new nike football boots 2012 2017 - 002 - Nike Air Max 270 ESS Ανδρικά Παπούτσια Γκρι / Λευκό DM2462 | Jordan 1 Retro High OG University Blue (PS) - 134 - AQ2664 - nike shox pet print pages for kids free dinosaur
یوسف حسنزاده در گفتوگو با هنرنیوز ضمن اعلام خبر فوق افزود: کاوش باستانشناسی محوطة پیش از تاریخی علیآباد بوکان با قدمتی بیش از پنج هزار سال در بوکان در حال انجام است. این محوطة باستانی در یکی از محلههای شهر بوکان به همین نام [علیآباد] در جانب شمالی این شهرستان واقع شده است.
وی با اشاره به این که قرار گرفتن محوطه مذکور در زیر بافت مسکونی منطقة علیآباد سبب محو کامل آن از دید شده است، افزود: با حفر چاههای آبی توسط اهالی علیآباد اطلاعاتی نسبی از باستانی بودن این منطقه به دست آمد.
این باستانشناس خاطر نشان کرد:از آنجایی که یافتههای مکشوفه از حفر این چاهها نشان از پیش از تاریخی بودن آن داشت، این امید را بوجود میآورد که با ثبت و ضبط و کاوش علمی آن، تغییر جدی و مهمی در دانش ما نسبت به استقرارهای پیش از تاریخی منطقه حاصل شود.
به گفته این باستانشناس پیش از این، محوطة قلایچی تنها محوطة باستانی کاوش شده در منطقة بوکان بود که اطلاعات مستند باستانشناسی این منطقه محدود به هزارة اول پیش از میلاد و فرهنگ مانایی در سه هزار سال پیش از امروز بود.
وی اضافه کرد: اما با کاوش علمی محوطة علیآباد این امید میرفت که اطلاعات تاریخی منطقه تا شش هزار سال پیش از امروز گسترش یابد. از دیگر سو، محوطة علیآباد در زیر بافت مسکونی قرار گرفته بود و تمامی کوچههای آن نیز آسفالت شده بود، به همین دلیل، تعجیل در مستند کردن اطلاعات تاریخی آن امری ضروری به نظر میرسید.
حسن زاده درباره اهداف علمی کاوشهای تپه علی آباد توضیح داد: توالی لایهنگاری و پیشینه استقراری در محوطة علیآباد، بررسی دامنة گسترش فرهنگ یانیق در جنوب دریاچة ارومیه،شناسایی مشخصههای باستانشناختی فازهای انتقالی مس و سنگ به مفرغ در جنوب دریاچة ارومیه از مهمترین اهداف این کاوشهاست.
سرپرست مشترک تیم کاوش با اعلام این که این کاوشها از بیست و پنج آذرماه شروع و هم اکنون نیز در حال انجام است، افزود: سرپرستان این کاوش یوسف حسنزاده- کارشناس موزة ملی ایران- و نادر فرجی- دانشجوی دکتری دانشگاه میسور هندوستان- هستند.
به گفتهی این باستانشناس از دیگر اعضای تیم کاوش علیآباد سلمان (نچیروان) خسروی(دانشجوی مقطع کارشناسیارشد باستانشناسی دانشگاه بوعلی همدان)، اسماعیل معروفیاقدم( دانشآموختة کارشناسارشد باستانشناسی از دانشگاه تربیت مدرس تهران)، مسعود قادری (کارشناس مرمت از دانشگاه هنر تبریز) و مهندس رسول کدخدامحمدی( نقشهبردار) هستند.
حسنزاده تصریح کرد: در طی این کاوشها با بهرهگیری از مستندنگاری دقیق و سیستماتیک نقشهها و یافتههای باستانشناسی علیآباد تلاش شد تا علاوه بر شناخت دقیق توالی لایهها و دورههای سکونتی در علیآباد، از مطالعات میانرشتهای از جمله باستان جانورشناسی، باستان گیاهشناسی، باستان زمینشناسی و دیگر مطالعات باستانسنجی بهرهگیری شود تا اطلاعات لازم برای بازسازی وضعیت معیشتی مردمان ساکن علیآباد و وضعیت زیستمحیطی منطقة بوکان به دست آید.
وی با بیان این که از تمامی خاکسترهای به دست آمده نمونهبرداری شده تا پس از شناورسازی خاکسترها درون آب و زدودن خاکهای آن، بقایای دانههای گیاهی در اختیار متخصصین باستانگیاهشناس قرار گیرد، اضافه کرد: بدین ترتیب وضعیت زراعت و آبوهوایی منطقه در هزارههای سوم و دوم پیش از میلاد بازسازی میشود.
او تصریح کرد: همه استخوانهای جانوری مکشوفه در اختیار باستانجانورشناس نهاده میشود تا وضعیت معیشتی ساکنان علیآباد در آن برهه زمانی بررسی شده و همچنین اطلاعات لازم در مورد گونههای جانوری منطقه در این دوره زمانی به دست آید.
سرپرست مشترک تیم کاوش تأکید کرد: گرچه مطالعات در نخستین مراحل خود قرار دارد، لیک مطالعات اولیه نشان میدهد که محوطة علیآباد حداقل از هزارة چهارم پیش از میلاد مسکونی بوده است و در پایان عصر مفرغ و اوایل عصر آهن رها شده است و ساکنان آن به منطقة دیگری مهاجرت کردهاند.
او افزود: کاوشگران تلاش دارند تا علاوه بر ثبت و ضبط دقیق نهشتهها، اطلاعرسانیهای لازم را نیز برای مردم داشته باشند و با دعوت از آنها برای بازدید از کاوش، مردم را با اهمیت نشتهها، سفالها و حتی خاکسترها در مطالعات باستانشناسی آشنا کنند. مسئلهای که عموما در اثر فعالیتهای سوداگران فرهنگ و قاچاقچیان به طمع یافتن« گنج » از بین میرود.
وی در پایان با اشاره به این که شورش محمدپور، اسماعیل رحیمی و حسین فرهمند- همکاران ادارهٔ میراث فرهنگی شهرستان بوکان و نماینده و ناظر سازمان میراث استان آذربایجان غربی در این کاوش بودند، توضیح داد: لیلا مجیدی، آقایان محمد سلیمیفری، امیر کدخدامحمدی، علی، یعقوب، توفیق، سیروان، جلال و ناصح فرجی، جمال سلطانی، آرام تعاقب، داریوش و سامان صوفی دیگر همکاران این کاوش و پشتیبان انجام این مطالعات بودند.
او همچنین از حاج رسول رسولی برای اجازه کاوش در حیاط منزل شخصیاش قدردانی کرد.