سه شنبه, 29ام اسفند

شما اینجا هستید: رویه نخست یادگارهای فرهنگی و طبیعی یادمان کشف سازه‌های معماری قرن سوم و چهارم هجری در خراسان جنوبی

یادمان

کشف سازه‌های معماری قرن سوم و چهارم هجری در خراسان جنوبی

فصل دوم کاوش در محوطه باستانی کهنک سربیشه - خراسان جنوبی به کشف سازه‌های معماری، قطعات سفال، خرابه‌های یک آسیاب و نشانه‌های وجود دو کوره آجرپزی انجامید.

Air Jordan 1 Low OG Neutral Grey (2021) (W) - nike free run womens 5.0 - 100 - CZ0775 | Nike Dunk Low Pro SB 304292 - 102 White Black Trail End Brown Sneakers – Ietp - nike sb mogan mid 2 white laces for sale in ohio

به گزارش ایسنا، محمد فرجامی - سرپرست هیأت کاوش در محوطه باستانی کهنک سربیشه - با اعلام این خبر تصریح کرد: ترانشه کاوش آموزشی به ابعاد 10×10 متر در بخش‌های میانی محوطه متمایل به سمت جنوب محوطه ایجاد شد که با ادامه کار به دلیل وسعت زیاد ترانشه، ابعاد آن به 5×10 کاهش یافت.

به گفته وی، در این کاوش دانشجویان باستان‌شناسی دانشگاه بیرجند در دو گروه تقسیم شده و هر گروه در یک بخش 5×10 متر مشغول به کار شدند.

فرجامی افزود: در کاوش‌های صورت گرفته در این ترانشه سازه‌های معماری مربوط به قرون سوم و چهارم هجری و دوران میانه اسلامی و قطعات سفال مربوط به این دوران به دست آمده است.

این باستان‌شناس تصریح کرد: با توجه به کاوش‌های انجام شده می‌توان گفت اولین استقرارهای ایجاد شده در این محوطه استقرارهای دائمی و ثابت مربوط به قرون سوم و چهارم هجری بوده که بعد از مدتی تخریب و در بخش‌های میانی محوطه، سازه‌های مربوط به قرون میانی اسلامی ایجاد شده است.

به گفته فرجامی، در سونداژ لایه نگاری که در بخش جنوبی ترانشه 10×10 متر ایجاد شده بین لایه استقراری اولیه و لایه‌های معماری مربوط به قرون میانه اسلامی یک وقفه زمانی مشاهده می‌شود که بر روی این لایه سازه‌های دوره سلجوقی ایجاد شده است.

سرپرست هیأت کاوش در محوطه باستانی کهنک سربیشه اظهار کرد: با پایان استقرار در دوره سلجوقی کم‌کم محوطه دچار رکود شده و سکونت‌های فصلی یا موقت تنها در بخش‌های غربی محوطه مشرف به روستای کهنک ایجاد و از زمین بخش‌های شرقی ومیانی محوطه به عنوان زمین کشاورزی استفاده شده است.

به گفته این باستان‌شناس، در دوره‌های پایانی استقرار استحکاماتی در بلندترین بخش محوطه یعنی تپه‌ای که در بخش غربی وجود دارد ایجاد شده که تا اواخر دوره تیموری سرپا بوده و بعد از این دوران قلعه دچار تخریب شده است.

فرجامی تصریح کرد: در بررسی‌های سطحی در این محوطه آثار سازه‌های معماری مربوط به قرون میانی اسلامی خرابه‌های یک آسیاب مربوط به دوره قاجار نشانه‌های وجود دو کوره آجرپزی در محدوده قابل مشاهده است.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه