ایران‌بوم

آل‌عیسی، آل‌سعود، آل‌زاید، آل‌نهیان، آل‌هاشم و... همه محکوم به زوالند.
پس از گذشت یکسال، هنوز خون مردم بحرین (جزیره + کرانه)، تنها و تنها به دلیل اینکه خواستار حقوق خدادادی خود هستند و عدالت و قانون و برابری می‌خواهند، به زمین ریخته می‌شود؛ اما این حکم محتوم تاریخ است که حکومت قبیله‌ای محکوم به زوالند، گرچه افزون بر زور و سرنیزه از حمایت بیگانگان و آنهم از قدرت اهریمنی آمریکا و ناتو و غرب برخوردار باشند.
زیاد دور نخواهد بود که بحرین جزیره و بحرین کرانه‌ای (احصا و قطیف یا به اصطلاح سعودیها، استان شرقیه) و نیز قطر، کویت، امارات، یمن و اردن، از سلطه‌ی حکومت قبیله‌ای حاکم بر این سرزمینها آزاد خواهند شد.

بحرين

پاسخ شاه عباس به فرستاده پادشاه اسپانیا درباره بحرین

بیست و هفتم ماه می 1614 شاه‌عباس یکم پس از دریافت دومین پیام فیلیپ پادشاه وقت اسپانیا که در آن، بار دیگر خواسته بود که ایران جزیره بحرین را به اسپانیا بسپارد [تا مروارید استخراج کند]. شاه‌عباس در همان جلسه خطاب به فرستاده پادشاه اسپانیا که به دیدار وی شتافته بود گفت که بحرین طبق اسناد موجود و فرهنگ مردم آن جزیی از قلمرو ایران بوده است و وی بر سر قلمرو ایران با کسی مذاکره و مصالحه نخواهد کرد و اگر پادشاه اسپانیا از آن گوشه جهان مدعی بحرین است تنها از طریق جنگ می‌تواند آن را از ما بگیرد که گمان نمی‌کنم در جهان ارتشی یافت شود که بتواند با سرباز ایرانی مصاف دهد.
شاه‌عباس در پایان این دیدار که تفصیل آن را فرستاده اسپانیا بر نگاشته و متن آن موجود است، خطاب به این فرستاده گفته بود: مهمان‌نوازی خصلت ماست، ولی این آخرین بار باشد که چنین پیامی برای ما بیاوری.

جدایی بحرین از ایران غیرقانونی است

در سال 1348 برای جدا ساختن غیرقانونی بحرین از ایران، به دستور محمدرضاشاه کمیسیون محرمانه‌ای در وزارت امور خارجه تشکیل شد.
اعضای کمیسیون محرمانه‌ی وزارت امور خارجه عبارت بودند از: دکتر عباسعلی خلعتبری قائممقام وزیر امور خارجه، منوچهر ظلی معاون سیاسی وزارت امور خاجه دکتر فریدون زندفرد رییس اداره‌ی نهم سیاسی، همایون سمیعی معاون امور مالی و اداری، محسن صدیق اسفندیار، جعفر ندیم قاسمی مدیرکل دبیرخانه وزارتی، امیر خسروافشار سفیر کبیر ایران در لندن و دکتر غلامحسین خوشبین مشاور حقوقی وزارت امور خارجه. گزارش همین کمیسیون بود که از سوی اردشیر زاهدی وزیر امور خارجه، روز نهم فروردین‌ماه 1349 در مجلس شورای ملی خوانده شد.
در یکی از روزها، دکتر جعفر ندیم رییس اداره سازمانهای بین‌المللی وزارت امور خارجه [مدیرکل دبیرخانه وزارتی]، به رییس یکی از ادارات که برای تشکیل جلسه به اتاق وزیر می‌رفتند گفت:
میدانی با این اجتماع با شکوه به کجا می‌رویم؟
[آن شخص پاسخ داد:] البته به جلسه‌ی روزانه‌ی کمیسیون می‌رویم.
[جعفر ندیم با لبخند گفت:] خیر، به تشییع جنازه‌ی بحرین می‌رویم.
(از کتاب روزها در پی سال‌ها – ناصر امینی – نقل از تاریخ سیاسی خلیج‌فارس – ص 203)