ایران‌بوم

گنجینه (بلدیه) و مجموعه قاجاری آقاجانسب بابل، یکی از آثار هویتی و تاریخی و به نوعی شناسنامه شهرستان بابل می‌باشند. متاسفانه چندی است که شورای شهر و شهرداری بابل از تنگی جا و مکان، یکی از نخستین کتابخانه‌های تاریخی بابل را 100% ویران کرده و درهمان مکان در حال ساخت، ساختمان تازه‌ای برای شورای شهر می‌باشند. گفتنی است ناظر طرح شهرداری شهرستان بابل است. «گنجینه» تنها موزهٔ بابل (شهرداری سابق و نخستین بلدیه بارفروش که در سال 1308 بنا گردید) و مجموعه خانه‌های تاریخی آقاجانسب (مربوط به میانهٔ دوره قاجاری) در حالی با این خطر مواجه هستند که شهرداری و شورای شهرستان بابل برای ساخت این بنا (ساختمان جدید شورای شهر) هیچ گونه مجوزی را از سوی سازمان میراث فرهنگی نگرفته و استعلام ننموده است.

محل ساختمان در حال احداث در حریم درجه یک دو بنای تاریخی یاد شده قرار گرفته که پیشتر روزی نخستین کتابخانه عمومی شهرستان بود و اکنون ویران گردیده است.

رییس میراث شهرستان ارتفاع مجاز و قانونی برای حریم منظری این دو بنا را 7متر (دواشکوب بر روی پیلوت) می‌داند که شهرداری آن را تا 11متر بالا برده است و همچنان در حال ساخت است.

میراث فرهنگی شهرستان علیه این اقدام خودسرانه شکایتی را به دادستانی کل و فرمانداری (رییس انجمن میراث شهرستان) تنظیم کرده و فرمانداری دستور تخریب طبقات اضافی ساختمان را صادر کرده است، اما شواهد عینی بیانگر بالا رفتن هر روزه ارتفاع بنا است.

شهرداری این مدت کوتاه نشان داده است که در تخریب آثار ملی قدرتمند عمل کرده است و ظاهرا هیچ برنامه‌ای برای توقف کار خود ندارد؛ در حالی که تخریب یک اثر ملی غیرقانونی بوده و شرعا نیز حرام است، چرا که آن اثر متعلق به یکایک ملت بوده و سرمایه ملی محسوب می‌شود، بنابراین هیچ دستگاه یا مقامی نمی‌تواند خودسرانه و برای رسیدن به انگیزش‌های شخصی خود، آن را خدشه دار نماید. دستگاهی که خود باید نگاهبان و حافظ منافع و منابع شهری و ملی باشد، و از درون تودهٔ شهروندان و به گزینش آنان برای تصدی دستگاهی متولی و امین شناخته شده، انتخاب می‌شود، چگونه در مدت زمانی کمتر از دو سال این همه تخریب و ویرانی آن هم در عرصهٔ ملی بر جای گذارده است؟»