ایران‌بوم

پس از خمیر مرغ که سالهاست به لطف وزارت بهداشت، دامپزشکی و دیگر دستگاههای دست اندر کار، به صورت سوسیس و کالباس به خورد مردم داده می‌شود، چندی اســت سر و کله‌ی گوشت بوفالوی هندی (گوشت ویژه‌ی کود) به کارخانه‌های کالباس و سوسیس راه پیدا کرده است.

مهدی خلج رییس سازمان دامپزشکی در گفتگو با ایسنا در این‌باره گفت: مجوز واردات گوشت بوفالوی [هندی] تنها برای تولید فرآورده‌های گوشتی حرارت دیده [کالباس و سوسیس] صادر شده است.
وی با بیان این که کمتر از 10 درصد نیاز حدود 800 هزار تنی کشور به گوشت قرمز از محل واردات تامین می شود، افزود: سازمان دامپزشکی براساس مصوبه ستاد تنظیم بازار مبنی بر نیاز به واردات محدود گوشت قرمز، موظف است که ضمن ارزیابی مسائل بهداشتی و شرعی، از کشورهایی که با واردات گوشت از آنجا هیچ مخاطره بهداشتی را برای کشور ندارد، مجوز واردات گوشت را صادر کند.

رئیس سازمان دامپزشکی کشور ادامه داد: در این میان برزیل و استرالیا جزو کشورهایی هستند که از گذشته واردات گوشت از آنجا صورت میگرفته است که البته در حال حاضر عمده نیاز کشور به گوشت قرمز از برزیل تامین می شود و هنوز واردات گوشت قرمز از استرالیا آغاز نشده است. البته کشور سومی همیشه درزمینه واردات گوشت قرمز طی سالیان گذشته مطرح بوده است که اگر به تاریخچه گوشت بوفالو نگاه کنیم نام هند را می توانیم پیدا کنیم.

خلج خاطرنشان کرد: طی سال گذشته واردات گوشت بوفالو از هند به حداقل ممکن رسید که عمدتا مربوط به مجوزهای سال 1392 بوده است اما در پایان سال گذشته به تصویب رسید که مقدار محدودی گوشت بوفالو از هند برای مصارف صنعتی و فرآوردههای گوشتی حرارت دیده (مانند سوسیس و کالباس) به کشور وارد شود.
وی با اشاره به این که گوشت بوفالوی واردشده از هند از دام های نر و جوان تولید می شوند، افزود: یکی از نگرانی‌های منتقدین نسبت به واردات گوشت بوفالو از هند در خصوص بیماری جنون گاوی است که به روشنی مشخص است که هند در سایت سازمان جهانی بهداشت دام در زمینه بیماری جنون گاوی جزو کشورهای ممتاز مقابله کننده با این بیماری قرار دارد، پس نمیتوان گفت که هند از نظر جنون گاوی جزو کشورهای آلوده است.
خلج ادامه داد: در خصوص بیماری انگلی «سارکوسیست» که گفته میشود در گوشت بوفالوی هندی وجود دارد باید گفت که با رعایت ضوابط بهداشتی موجود این بیماری هیچ مخاطره ای را برای انسان به وجود نمی آورد و به همین دلیل سازمان دامپزشکی علی رغم ارزیابی خطر برای پایین تر بودن میزان این بیماری از حداکثر مجاز، اجازه مصرف آن را به صورت مستقیم نداده است و تنها مجوز مصرف در فرآورده های گوشتی حرارت دیده را دارد.

پرسش اساسی اینجاست که در کشور هندوستان که کشتن گاو حرام است و ریختن خون آنها مجاز نیست، «ذبح شرعی» چگونه انجام میشود ؟
با وجود حرام بودن کشتن گاو، هند بزرگترین صادرکننده‌ی پوست گاو است؛ اما آنها «خون» گاو را نمی‌ریزند؛ بلکه به گونه‌ی وحشیانه‌ای این آفریدگان خدا را شکنجه می‌دهند تا بمیرند. بد نیست که سازمان دامپزشکی یا صدا و سیما فیلمهایی از این دست که بسیار «فجیع»ند به نمایش درآورند.

کدام دلال محترم و تاجر از آن محترم‌تر پشت این واردات است که با وجود امکان آلوده بودن این گوشتها به جنون گاوی و بیماری انگلی «سارکویست»باز هم اجازه‌ی ورود آن داده میشود. البته در پناه این مجوز چندین و چند برابر آن به گونه‌ی قاچاق وارد خواهد شد و به خورد مردم ایران داده خواهد شد.
چه باک اگر مردم زیان ببینند، مهم آن است که دلال محترم و تاجران از آن محترمتر، سود ببرند و هر روز فربه‌تر شوند.