ایران‌بوم

کودکان با دیدن آنچه شما می‌گویید و انجام می‌دهید یاد می‌گیرند که چطور درباره خودشان، بدنشان، توانایی‌هایشان و همه چیزهای دیگر فکر کنند. اما بیشتر از آنچه می‌شنوند، می‌بینند و بیشتر از اینکه حرفتان را گوش بدهند،کارهای شما را تقلید می‌کنند.

001 - DC4091 - NikesneakersShops , nike air chromeposite for sale california cheap - Jordan Jordan 1 Mid MMD (Black) | 572548C , nike zoom kd iii boys basketball shoe brands , Where To Buy , nike magista obra fg pewter blue pearl color , Converse Chuck Taylor Platform Earthy Tones String

برگرفته از روزنامه اطلاعات

مهشید چایچی

کودکان با دیدن آنچه شما می‌گویید و انجام می‌دهید یاد می‌گیرند که چطور درباره خودشان، بدنشان، توانایی‌هایشان و همه چیزهای دیگر فکر کنند. اما بیشتر از آنچه می‌شنوند، می‌بینند و بیشتر از اینکه حرفتان را گوش بدهند،کارهای شما را تقلید می‌کنند. بنابر این بهترین راه برای آموزش دادن به فرزندانتان این است که به جای جایزه دادن و تنبیه کردن آن‌ها، خودتان عادات خوب را در زندگی تان مانند یک الگو به کودک نشان دهید. اگر شما الگوی خوب و مناسبی برای آن‌ها باشید نه تنها فرزندان شادی خواهید داشت بلکه با ارائه یک سبک سالم زندگی می‌توانید وزن مناسب و سلامت جسمی را هم به او هدیه کنید. پس اگر می‌خواهید فرزند سالم و خوبی داشته باشید اول لازم است خودتان را اصلاح کنید‎:

یکم: محکوم کردن خودتان

حتی اگر شما از ظاهر لباستان هم ایراد بگیرید و به خاطر موهای ریخته شده تان خودتان را سرزنش کنید، فرزندتان را دچار این اشتباه می‌کنید که اعتماد به نفس و شخصیتش وابسته به شکل ظاهری اوست. بچه‌ها به خصوص دختران از آنچه در این باره می‌شنوند بسیار تحت تاثیر قرار می‌گیرند. بنابر این ممکن است آن‌ها هم تحت تاثیر این صحبت‌های شما قرار گرفته و تمام عمرشان از مشکل عدم اعتماد به نفس و تصویر ذهنی غلط از جسم و شکل ظاهری خودشان رنج ببـــــرند. بنابر این ممکن است شکوه‌هایی که از شکل ظاهری خودتان و فرزندتان می‌کنید به قیمت یک عمر اختلال خوردن در فرزندتان و خطرهای ناشی از رژیم غذایی یویو مانند تمام شود. همان طور که می‌دانید اختلالات خوردن مانند آنورکسیا نروزا و بولیمیا به علت تصویر غلطی از شکل ظاهری در ذهن فرد ایجاد می‌شود و باعث بیماری‌های ناشی از کمبود مواد مغذی در فرد می‌شود. گاهی ممکن است فرد برای لاغر شدن دست به کارهای عجیبی مانند ایجاد عمدی استفراغ بعد از غذا بزند که اگر درمان نشود نهایتا ممکن است منجر به مرگ بیمار شود.‏

پس اگر شما هم به فکر سلامت جسمی و حفظ اعتماد به نفس فرزندتان هستید، به جای شکایت از ظاهر خود و فرزندتان سعی کنید به توانایی‌های جسمی و ذهنی خود و کودکتان اهمیت بدهید و شکرگزار این نعمت‌های الهی باشید تا فرزندتان هم یاد بگیرد.‏

دوم: خوردن هیجانی

اگر وقتی غمگین، نا امید و مضطرب هستید برای بهبود روحیه‌تان دست به خوردن شیرینی و شکلات می‌زنید، این پیام ناگفته را به فرزندتان می‌دهید که با خوردن می‌تواند احساسات بدش را از بین برده و احساس خوب بودن را در خودش ایجاد کند. البته متاسفانه این هم یک چرخه ناقص است و تنها در مدت کوتاهی احساس لذت به شما می‌دهد و در دراز مدت به نتیجه خوبی نمی‌رسید. چون خوردن بیش از حد با ایجاد چاقی شما را دچار عدم اعتماد به نفس و افسردگی خواهد کرد و افسردگی منجر به گوشه‌گیری و بی‌تحرکی شده و مشکل چاقی و انزوا را در شما تشدید خواهد کرد. در عوض سعی کنید برای ایجاد احساس خوب بودن به روش‌های دیگر مانند گردش و ورزش در محیط‌های باز و تجدید دیدار با دوستان و فامیل رو بیاورید. وقتی فرزندتان ببیند که شما برای بهتر شدن با دوستتان درد دل می‌کنید و یا بــــه یک پیاده روی کوتاه در پارک می‌روید او هم یاد می‌گیرد و عادت‌های خوب شما را سرمشق زندگی‌اش قرار خواهد داد.‏‎

سوم: اسیرتکنولوژی

وقتی خود شما حتی سر میز غذا هم با گوشی تلفن همراهتان حاضر می‌شوید و یا لپ‌تاپ‌تان را توی رخت خوابتان هم می‌برید تا مبادا یک نامه الکترونیکی را از دست بدهید؛ چطور می‌توانید به نوجوانتان بگویید که دست از پیامک بازی و رایانه هنگام غذا و مهمانی بردارد. اگر می‌خواهید فرزندتان از این نکات پیروی کند ابتدا لازم است قوانینی در این باره برای کل اعضای خانواده بگذارید که خودتان را هم شامل شود. همانطور که می‌دانید گذراندن زمان طولانی پای تلویزیون و رایانه نه تنها موجب خواب‌آلودگی کودکان در مدرسه و افت عملکرد تحصیلی آن‌ها می‌شود بلکه بی تحرکی ناشی از این کارها موجب چاقی فرزندتان هم می‌شود. اما محققان می‌گویند کودکانی که با خانواده و در کنار آن‌ها غذا می‌خورند کمتر چاق می‌شوند.‏

چهارم: سطحی نگری و مادیگری

نوجوانان بخصوص دخترها علاقه دارند وقتی با دوستانشان دور هم جمع می‌شوند، راجع به شکل ظاهر و لباس و... زیاد صحبت کنند. البته خیلی از این عادت‌ها را از مادرانشان یاد گرفته‌اند. سعی کنید به توانایی‌های فرزندتان بیش از ظاهر او ارزش بدهید. شرکت در کلاس‌های ورزش، نقاشی و هنرهای دستی می‌توانند نمونه‌های خوبی باشند. وقتی فرزندتان در جمع گروه‌های فعال و موثر در جامعه قرار بگیرد، می‌فهمد که فعال بودن می‌تواند استرس‌های او را کم کند. در ضمن متوجه خواهد شد که به کارگیری هوش و توانایی‌هایش برایش مفیدتر از هدر دادن وقتش با گفتگوهای سطحی است. خودتان هم سعی کنید با گروهی از دوستانتان رفت و آمد کنیدکه بیشتر به زیبایی درونی و توانایی خود و فرزندشان اهمیت می‌دهند نه فقط زیبایی ظاهری‎!‎

پنجم: خوردن نوشابه

متاسفانه خوردن نوشابه‌های گازدار و... بعد از غذا یک عادت همه‌گیر شده که با دیدن آن فرزندان شما هم به آن مبتلا می‌شوند. عده‌ای هم با خوردن قهوه و چای همراه با شیرینی و شکر، سعی می‌کنند آرامش خود را به دست بیاورند و خستگی‌شان را به در کنند. حتما شما هم می‌دانید که این نوشابه‌ها علاوه بر پوکی استخوان شما و فرزندانتان را دچار چاقی هم می‌کنند پس بهتر است به فرزندتان نشان دهید که برای پر انرژی شدن و تسکین درد و استرس بهتر است به جای خوردن نوشابه‌های انرژی‌زا و شیرین از ورزش، تمرین آرامش بخش ذهنی و مدیتیشن استفاده کنند.‏‎ ‎

ششم: رقابت در همه چیز

در زندگی امروز شما چقدر سعی می‌کنید با دیگران رقابت کنید؟ می‌خواهید از همکارتان بیشتر مزایا دریافت کنید! از خواهرتان خانه و زندگی بهتری داشته باشید؟ از همسایه تان ماشین گرانتری سوار شوید؟! اجازه ندهید رقابت با دیگران همه زندگی شما را تحت سلطه بگیرد. آنقدر درگیر رقابت و پیشی گرفتن از دیگران شده‌اید که حتی بر سر فرزندتان هم با دیگران مسابقه می‌دهید. موفقیت‌های فرزندتان را به رخ دیگران می‌کشید! گاهی فرزندتان را هم درگیر رقابت می‌کنید. فکر می‌کنید به رخ کشیدن موفقیت‌های دختر همسایه می‌تواند کودکتان را تشویق به تلاش بیشتر بکند؟! متاسفانه با این روش نمی‌توانید برای فرزندتان انگیزه تلاش ایجاد کنید. فقط اعتماد به نفس او را بیشتر خدشه دار کرده و احساس بدی در او ایجاد می‌کند که ممکن است او را ناامید کند. در عوض سعی کنید با تایید تلاش‌های فرزندتان و تشویق و جایزه به خاطر تلاش و پیشرفت‌هایش به او انگیزه بیشتری برای تلاش بدهید. حتی اگر او در زمینه‌های درسی موفق نیست لازم است در زمینه‌های دیگر مانند ورزش و هنر که استعداد بیشتری دارد تشوق شود و حتی کوچکترین پیشرفت‌های درسی اش از نطر شما دور نماند. حتی یک آفرین گفتن و دانستن اینکه به او افتخار می‌کنید می‌تواند برای کودک زمینه تلاش بیشتر را فراهم کند.‏‎ ‎

هفتم: بحث مداوم

اگر شما و همسرتان مدام بر سر یک مساله کوچک بحث می‌کنید و هر کدام سعی می‌کنید حرف خود را به کرسی بنشانید، فرزندتان هم یاد می‌گیرد که این طبیعی است که برای همه چیز با دیگران بحث کند. متخصصان می‌گویند اغلب استرس زمینه بحث و جدل را فراهم می‌کند. سعی کنید استرس‌های زندگی خود را تحت کنترل در بیاورید. اگر نمی‌توانید روش‌های مدیریت استرس و خشم را یاد بگیرید و سعی کنید در زندگی بکار ببرید. اگر چه بحث کردن در ابتدا ممکن است احساس خوبی به شما بدهد اما با گذشت زمان به استرس‌های شما اضافه می‌کند. علاوه بر اینکه استرس ناشی از جر و بحث تأثیر بدی هم بر فرزندان شما می‌گذارد. این اضطراب نه تنها زمینه بحث و جدل کودک و نوجوان در آینده را فراهم می‌کند بلکه با ایجاد اضطراب و افسردگی در او عامل چاقی او هم می‌شود.‏‎

هشتم: غیبت و بد گویی از دیگران

انتقاد از رفتار و شکل ظاهری دیگران نه تنها شایع شده بلکه کمتر کسی به آن نام غیبت می‌دهد و به راحتی با گفتن اینکه جلوی رویش هم می‌گویم؛ حتی خودمان را گول می‌زنیم تا خیال نکنیم کار بدی کرده ایم. شاید تعجب کنید اما روان‌شناسان معتقدند غیبت‌کننده به دلیل ضعف اعتماد به نفسش غیبت می‌کند. احتمالاً به این دلیل که با بیان ضعف دیگران بتواند ضعف‌های خود را بپوشاند. گاهی حتی روزنامه و تلویزیون هم زمینه این غیبت‌ها را فراهم می‌کنند. اما این کار نه تنها فایده‌ای ندارد بلکه مارا از کارهای خوب و مفید باز می‌دارد. پس به جای غیبت کردن، همه خانواده را به یک پیاده روی یا دوچرخه‌سواری دسته جمعی تشویق کنید.‏‎ ‎

نهم: پنهان کردن خطای خود

اگر ناگاه متوجه می‌شوید که در مقابل فرزندتان رفتار غلطی را انجام داده‌اید، سعی نکنید خود را محق جلوه بدهید و بر اشتباه‌تان سر پوش بگذارید به این امید که کودک اشتباه شما را ندیده باشد. کودک حتی اگر به زبان نیاورد، رفتار شما را ضبط کرده و بعداً نشانتان می‌دهد. پس سعی کنید از همین لحظه برای آموزش استفاده کنید. قوانین خانواده باید برای همه یکسان باشند. اگر دروغ گفتن بد است، همه باید از آن دوری کنند. بهتر است از فرزندتان بخواهید که اشتباهات شما را یادآوری کند. اگر دوباره اشتباهی از شما سر بزند، احتمالاً فرزندتان خیلی از اینکه توانسته به شما یادآوری کند خوشحال خواهد شد. در ضمن هم او و هم شما نسبت به این رفتار دقیق‌تر خواهید شد تا دوباره آن را تکرار نکنید. تحقیقات نشان داده اگر خانواده برای رفتار و سبک زندگی سالم به همدیگر کمک کرده و از یکدیگر حمایت کنند، بیشتر موفق خواهند شد.‏‎ ‎

دهم: مقصر دانستن دیگران

آیا شما هم از آن دسته افرادی هستید که هر اتفاقی می‌افتد، به زمین و زمان دشنام می‌دهند و ماه و باد و خورشید را مقصر می‌دانند که نتوانسته‌اند به خواسته‌شان برسند! اگر چه شرایط محیطی در زندگی ما تاثیر دارد اما اغلب اتفاقاتی که در زندگی ما می‌افتد حتی اگر نتیجه مستقیم اعمال خود ما نباشد، با نحوه بر خورد ما اثر خودش را در زندگی‌مان می‌گذارد. وقتی شما به جای یک برخورد منطقی با مشکلات و اصلاح آن، شروع به بدو بیراه گفتن به زمین و زمان بکنید فرزند شما هم یاد می‌گیرد و به جای اصلاح کردن و تغییر، آسان‌ترین راه را بر می‌گزیند که همان مقصر دانستن دیگران است. اگر سر کلاس حواسش پرت شود و درس را نفهمد، دانش آموز پشت سری و اگر نتواند به خواسته‌هایش برسد، شما را مقصر می‌داند.‏‎ ‎