خبر
کشف یکی از قدیمی‌ترین ستاره‌ها
- خبر
- نمایش از جمعه, 02 اسفند 1392 09:40
- بازدید: 3338
بتازگی گروهی از ستاره‌شناسان دانشگاه ملی استرالیا، دانشگاه ام.آی.تی و همتایان اروپایی خود موفق شدند یکی از قدیمی‌ترین ستاره‌های شناخته شده در کیهان را شناسایی کنند.
JmksportShops , Chaussures, sacs et vêtements , Livraison Gratuite | 208 - Nike Sportswear Tech Fleece Ανδρική Φόρμα CU4 Μπεζ / Λευκό 495 - nike air max commander shoes sale
به گزارش جام جم، این گروه تحقیقاتی ـ که در سال اول از یک برنامه پنجساله قرار دارد ـ با بررسی آسمان جنوب، ستاره ای را در فاصله 6000 سال نوری زمین پیدا کردند که اکنون به عنوان قدیمی ترین نمونه شناخته شده محسوب می شود. گرچه این ستاره، نسل دومی است. ستاره ای که با بررسی آن مشخص شده اندکی (چند صدمیلیون تا چند میلیارد سال) بعد از مهبانگ یا همان بیگ بنگ و از باقیمانده ستاره دیگری شکل گرفته است. همچون برنامه انجام شده در گذشته برای بررسی آسمان شمالی، این گروه تحقیقاتی حاضر در شهر سیدنی با استفاده از تلسکوپ های قدرتمند، آسمان جنوب را مورد بررسی قرار دادند و این ستاره را شناسایی کردند. طبق آمار منتشر شده، گروه تحقیقاتی دانشگاه ملی استرالیا تاکنون موفق شده حدود 60 میلیون ستاره مختلف را با کمک عکسبرداری شناسایی کند.
گروه اسکای مپر که همچنان به فعالیت خود ادامه می دهد در کنار فعالیت هایی همچون سرشماری و پایش ستاره های آسمان جنوب موفق شده، اولین سیاهچاله و اختروش های پس از پیدایش هستی را شناسایی کند. نکته دیگر این که تلسکوپ های استفاده شده در تحقیق می توانند با توجه به طیف رنگی ستاره های مختلف، اطلاعات گوناگونی از آنها به دست آورند. پروفسور مایک بسل و دکتر استفان کلر به عنوان اعضای اصلی گروه تحقیقاتی دانشگاه ملی استرالیا در ارتباط با کشف جدید توضیح داده اند که این فقط یک نمونه از میلیون ها ستاره ای با این قدمت است که در آینده شناسایی خواهند شد. نکته دیگری که از سوی این دو نفر به آن اشاره شده فوایدی است که به وسیله شناسایی ستاره های قدیمی حاصل می شود. به طور کلی شاید از نظر فردی عادی، شناسایی چنین ستاره ای سود آنچنانی نداشته باشد، اما برای یک ستاره شناس نشانه های بسیاری از نحوه شکل گیری کیهان در چنین کشف هایی نهفته است و در برنامه ریزی برای آینده زمین به کمکشان خواهد آمد.
مساله دیگر این است که ستاره کهن که به نوعی در ادامه به ستاره فعلی تبدیل شده حجمی معادل 60 برابر خورشید داشته است. به دست آمدن چنین اطلاعاتی می تواند دید مناسبی برای ما نسبت به نحوه شکل گیری و از بین رفتن ستاره ها به وجود آورد. در گذشته به نظر می رسید انفجار ستاره های کهن مقدار زیادی آهن را طی یک انفجار بزرگ در فضا آزاد می کند، اما در حال حاضر و با توجه به اطلاعات جدید مشخص شده انفجار اشاره شده همراه خود عناصر سبک تری همچون کربن و منیزیم داشته و به هیچ وجه خبری از آهن نیست.
