ایران‌بوم

به گزارش خبرنگار مهر، میراث قدیمی و باستانی علاوه بر اشیاء و بناهای بی‌جان گاه موجودات جاندار را نیز در برمی‌گیرد که مع‌الاسف این جانداران کمتر دیده می‌شوند. از آن جمله سرو ابرکوه با قدمت ۴۰۰۰ سال و کاج ۷۰۰ ساله تربت حیدریه است.

این درختان کهن سال همزادهای شناخته شده‌ای در دنیا دارند. همچون کاج ۴۸۰۰ ساله «متوسلاه» در نوادای آمریکا سرو «الرکه» در شیلی با قدمت ۳۶۰۰ سال، سرو «طاس» معروف به سناتور در فلوریدای آمریکا با ۳۴۰۰ سال عمر، درختی موسوم به «پاتریارکا دفلورستا» در برزیل که عمر ۳۰۰۰ ساله برایش تخمین زده‌اند و …

سرو ابرکوه در کشور ما هم همزادهایی دارد که ناشناخته‌اند. درخت چنار روستای «شرکان» از توابع بخش نوسود شهرستان پاوه از آن جمله است.

گمان می‌رود این درخت تنومند عمری بالغ بر ۴ هزار سال داشته باشد. قطر تنه این درخت قریب به ۱۵ متر است. ولی همچنان که در تصاویر پیداست عدم مراقبت و ترمیم به موقع زخم‌های دیروز و امروزش و عمر زیاد، آن را در بستر مرگ قرار داده است.

مردم روستا به نوعی هویت خود و روستایشان را به این چنار پیوند زده و برای نجات این سایه گستر محل اجتماع عمومی و خنکای بخش تابستان‌های گرمِشان به فکر چاره افتاده‌اند.

اما درخواست‌هایشان در هزارتوی بوروکراسی اداری مانده و تاکنون حرکتی حیات بخش انجام نشده است. بیش از یک سال است که پرونده چنار برای ثبت در فهرست آثار طبیعی ملی در میراث فرهنگی از این اتاق به آن اتاق و از این جلسه به آن جلسه می‌رود.

بشیر یکی از جوانان تحصیل‌کرده روستا به خبرنگار مهر می‌گوید: برای جذب کمک به میراث فرهنگی شهرستان مراجعه کردیم ولی مسئول مربوطه گفتند به دلیل هزینه زیادی که درخت برای ترمیم نیاز دارد و محدودیت بودجه‌ای که ما داریم، ثبت درخت با مشکل مواجه است و تا ثبت نشود کاری از دست ما برنمی‌آید.

وی در ادامه گفت: ما بیم آن داریم زمانی درخت ثبت شود که از آن اثری باقی نمانده باشد. از طرف دیگر تامین هزینه‌های مرمت و نگهداری درخت برای مردم محلی که از راه باغداری و دامداری امرار معاش می‌کنند، غیرممکن است. بنابراین ما تصمیم گرفتیم کمپینی برای نجات بخشی درخت راه‌اندازی کنیم و از فعالان محیط زیست و دوستداران میراث طبیعی طلب کمک کنیم. اگر ناجیان محیط زیست دست به کار نشوند، شاید در آینده‌ای نه‌چندان دور این چنار هم به سرنوشت درخت مقدس الیشون در تایوان (درختی که پس از ۳۰۰۰ سال عمر طعمه طوفان شد) دچار شود.

‌‌به نظر می‌رسد این بار هم همانند سرو ابرکوه، نیاز است که همه فعالان محیط زیستی، انجمن‌ها و تشکل‌های خیریه و نهادهای دولتی دست به دست هم «چناره گوره» شرکان را نجات دهند و اقداماتی عاجل برای ثبت آن در فهرست میراث طبیعی و ملی کشور صورت گیرد.

در این راه کمک ناجیان سرو ابرکوه به همزادش و استفاده از تجربه به‌دست آمده در مورد سرو بلند قامت ابرکوه، برای نجات چنار شرکان قطعاً سودمند خواهد بود.