ایران‌بوم

تصویر پلنگ کشته شده به حدی دردناک است که بهترین نشانه برای سبعیت عامل یا عاملان کشتار پلنگ به حساب می‌آید اما عجیب اینکه در آن منطقه حتی گله‌ای وجود ندارد که بتوان دلیل این پلنگ کشی دلخراش را درک کرد!

adidas calabasas cream factory san jose menu - GZ3194 - adidas Ultra Boost 2021 White Multicolor | nike sneakers in kickstreamtv feet chart

دردناک تر از کشتن بی رحمانه این پلنگ، اظهار نظری‌ست که یابنده لاشه مثله شده حیوان روایت می‌کند؛ آن جایی که از تلاش مسئولان محیط زیست برای لاپوشانی ماجرا سخن می‌گوید.

به گزارش «تابناک»، از سی و چند روزِ محدوده آذر تا ابتدای دی ماه سال جاری که برای پلنگ‌های ایرانی بسیار خونین بود و هر چند روز یکبار خبر کشته شدن یکی از آنها از یک نقطه از کشور به گوش می‌رسید، دیگر خبری از کشتار این گونه در معرض انقراض در دست نبود تا امروز. هرچند با اظهار نظرهایی که درباره این مورد به نقل از مسئولان بیان شده، با اطمینان نمی‌توان گفت در ماه های اخیر پلنگ کشی رخ نداده است!

دیده‌بان محیط زیست و حیات وحش ایران با اعلام این خبر، منبع آن را گزارش یکی از همیاران محیط زیست شهرستان شیروان (خراسان شمالی) دانست و تصاویر از رویداد منتشر کرد که بر اساس آن، کشته شدن یک پلنگ ایرانی که سر و دم ان بریده شده، حکایت از حمله سبوعانه یک یا چند نفر به این گونه در خطر انقراض دارد.

این همیار محیط زیست در تشریح ماجرا می‌گوید: روز جمعه (نهم اسفندماه 1392) به منظور سرکشی به باغ شخصی خودم در روستای «امیرانلو» در منطقه شاه جهان رفته بودم که با لاشه یک پلنگ در استخر پشت باغ مواجه شدم.

وی می‌افزاید: با توجه به یخ زدگی سطح آب، با مشقت فراوان به کمک شخص دیگری لاشه پلنگ را از داخل استخر بیرون کشیده و متوجه شدم که سر، دم و دست راست حیوان بریده شده است؛ مشخص بود که افرادی سر، دم و دست پلنگ را بریده و با خود برده‌اند.

این همیار محیط زیست با اعلام اینکه لاشه پلنگ را در گودالی کنار استخر قرار داده و مقداری کمی خاک روی آن ریخته، از مراجعه خود در فردای آن روز به اداره محیط زیست شهرستان شیروان خبر می‌دهد و این گونه ادامه می‌دهد: با مراجعه به اداره محیط زیست، موضوع و کروکی دقیق محل دفن لاشه را به اطلاع رئیس اداره رساندم و تصاویری را که با تلفن همراه خود قبل و بعد از بیرون کشیدن لاشه پلنگ از استخر تهیه کرده بودم به وی نشان دادم که وی در پاسخ، از من خواست تصاویر را از روی گوشی تلفن خود پاک کرده و این موضوع را به کسی بازگو نکنم!

وی می‌افزاید: روستای امیرانلو خالی از سکنه است و تمام اهالی آن از جمله خود من ساکن شهر هستند و صرفا برای سرکشی به باغهای خود به روستا می‌روند، بنابراین دام اهلی در این روستا وجود ندارد که کسی از ترس حمله پلنگ به احشام بخواهد این حیوان را از بین ببرد اما به نظر می‌رسد این حادثه توسط یک شکارچی غیرمجاز صورت گرفته است.

بدین ترتیب پنج روز از این حادثه می‌گذرد و اعلام نشدن ماوقع که ظاهرا از بی تمایلی مسئولان محیط زیست منطقه نشات گرفته، این شهروند مسئول را مجاب می‌کند که ماجرا را با رسانه‌ها در میان بگذارد تا شاید به این وسیله عامل یا عاملان این کشتار سبوعانه تحت تعقیب قرار گرفته و امید برود که مانعی هرچند کوچک در راه کشتارهای بعدی این گونه در معرض انقراض قرار گیرد.