سه شنبه, 29ام اسفند

شما اینجا هستید: رویه نخست یادگارهای فرهنگی و طبیعی زیست بوم دشت‌ میناب مُرد

زیست بوم

دشت‌ میناب مُرد

دشت‌های شهرستان میناب بر اثر بی‌آبی و خالی شدن سفره‌های آب زیرزمینی با هجوم فروچاله‌های خطرناک مواجه شده است.

nike-air-force-1-shadow-lucky-charms-dj5197-100-date-sortie | Jordan 1 Mid Carbon Fiber - 001 - nike 2019 air max with the word air force - DD1649

به گزارش خبرنگار خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، شهرستان میناب که از گذشته به خاطر وجود رودخانه‌های فراوان و پرآب به این نام خوانده شده است، این روزها در بی آبی به سر می برد و دشت‌های حاصلخیزی که زمانی بیشترین محصولات کشاورزی استان را تولید می‌کردند در حال حاضر رو به نابودی هستند.

مشکل بی آبی و حفر چاه‌های فراوان علاوه بر کاهش شدید ذخایر آب زیرزمینی باعث فشرده شدن لایه‌های خاک، پایین رفتن سطح ایستایی آبهای زیرزمینی و در نتیجه پیدایش پدیده خطرناک فروچاله‌ها در سطح دشت‌های میناب شده است.

پدر علم کویر شناسی در خصوص نابودی دشت‌های میناب گفت: استفاده بی رویه از آب و ذخایر زیرزمینی سبب شده است که دشت‌های میناب بمیرند و خاک این دشت‌ها فرسایش یافته است. این فرسایش خاک یکی از دلایل به وجود آمدن فروچاله‌ها هستند.

پروفسور کردوانی با بیان اینکه حفر بیش از ۳۰ چاه در دشت و بستر رودخانه میناب برای تأمین آب بندرعباس منجر به خالی شدن سفره‌های زیرزمینی شده است، افزود: یکی دیگر از عوامل بوجود آمدن مخاطراتی مانند فروچاله‌ها در میناب همین امر است. خط‌های انتقال آب از دشت‌ها و سد استقلال میناب باید قطع و برداشت آب از دشت میناب متوقف شود زیرا وضعیت دشت‌های میناب به شدت بحرانی است.

وی تصریح کرد: در سال‌های گذشته بیش از 224 حلقه چاه، حفر و به طور غیراصولی و بدون توجه به عواقب آن از منابع آب زیرزمینی میناب برداشت شده است. دشتی که تنها ظرفیت حفر 10 حلقه چاه را داشته با حفر 224 چاه عمیق عملا نابود شده است. بیش از 5 سال، از رویت پدیده فرونشست میناب گذشته است و راهکار جلوگیری از پیشروی این پدیده در میناب پلمب چاه‌های عمیق، احداث سدهای خاکی، استفاده از آب دریا با راه‌اندازی آب‌شیرین‌کن‌های خورشیدی و مهارکردن آب‌های جمع شده در پشت بام‌ها است.

وی عنوان کرد: به طور کلی حفر چاه چندین معضل اساسی را در کشور ایجاد کرده است که پایین آمدن شدید سطح آب، حذف چاه‌های آرتزین، جایگزین شدن چاه‌های معمولی و تبدیل چاه‌های نیمه عمیق به عمیق از عواقب آن است و اکنون نیز با تداوم این برداشت‌ها با نابودی دشت‌های میناب مواجه هستیم.

پیشرفت پدیده مخاطره انگیز فروچاله‌ها طی چند ماه اخیر به گونه‌ای بوده است که احتمال جابه‌جایی مردم روستاهای در معرض خطر را ایجاد کرده است. خسارت منازل و سازه‌های مردمی و همچنین ترس از افتادن کودکان و احشام اهلی منطقه در این فروچاله‌ها مردم منطقه را با نگرانی‌های زیادی مواجه کرده است.

علیرضا پاکدامن، معاون استاندار و فرماندار ویژه میناب نیز هرگونه اقدامی در خصوص مقابله با این پدیده را مشروط به نظر کارشناسان اعلام کرد و گفت: دولت پس از بررسی و نظر کارشناسان اقدام عملی انجام می‌دهد و در این زمینه تصمیم گیری می‌کند.

وی با بیان اینکه احتمال جابه‌جایی مردم روستاهای در معرض خطر فرونشست وجود دارد، افزود: با توجه به اینکه مردم به سرزمین و محل زندگی خود حساسیت ویژه دارند این موضوع باید با نظرات فنی و کارشناسی تصمیم گیری شود.

وی با اشاره به بازدید‌های انجام شده از سوی کارشناسان و مدیران کشوری و استانی از این پدیده، خاطرنشان کرد: قطعا مسئولان نمی‌توان نسبت به این مهم بی‌تفاوت باشند و ما نیز دغدغه رفع این مشکل را داریم و امیدواریم به زودی چاره‌ای اندیشیده شود.

به گزارش ایسنا، یکی از راهکارهای خروج از بحران هجوم فروچاله‌ها، احداث آب شیرین‌کن است تا از این طریق برداشت آب از سفره‌های زیرزمینی آن منطقه متوقف شود. از سال 1385 طرح احداث آب شیرین‌کن در کنار دریا کلید خورده اما هنوز به جایی نرسیده است.

علی اصغر رضایی، مدیرعامل شرکت سهامی آب منطقه‌ای هرمزگان در خصوص متوقف شدن این طرح گفت: طرح احداث آب شیرین کن از سال ۱۳۸۵ کلید خورده که متاسفانه به دلیل کمبود اعتبارات هنوز اجرایی نشده است.

وی در خصوص برداشت بی‌رویه آب از دشت‌های میناب اظهار کرد: حجم برداشت آب از سفره‌های زیر زمینی دشت میناب ۹۶ میلیون مترمکعب است که ۶ میلیون مترمکعب آن برای مصرف شرب مردم انتقال می‌یابد و نزدیک به ۹۰ میلیون مترمکعب برای مصرف کشاورزان روستاهای میناب اختصاص می‌یابد.


وی افزود: امسال شرکت آب منطقه ای ۱۰ حلقه چاه را از مدار خارج کرده تا کسری مخازن آب زیر زمینی جبران شود ولی مشکل اصلی بارش‌های کم و خشکسالی سال های اخیر است که همچنان ادامه دارد. برای تامین آب استان، تنها راه موجود احداث آب شیرین کن در جوار دریا است که طرح آن از سال ۱۳۸۵ کلید خورده ولی به دلیل کمبود اعتبارات هنوز اجرایی نشده است.

به گزارش ایسنا، روستاهای گورزانگ، محمودی، باغگُلان، تم بلوچان، نصیرایی، تالار، تمبانو، چلوگاومیشی، تم بساط، تم گوهر، کناران، میر آباد، کلو، کلیبی، سرباران و کلنتان از جمله روستایی هستند که فروچاله‌ها مشکلاتی را برای مردم این مناطق ایجاد کرده‌اند و مسئولان امر علاوه بر اینکه باید به فکر چاره‌ای برای جلوگیری از نابودی دشت‌های میناب باشند باید خطراتی را که مردم روستاها را تهدید می‌کند برطرف کنند.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید