ایران‌بوم

به گزارش میراث آریا (chtn)، در مناطق روستایی استان هرمزگان برای تزئین سر آستین، پایین دامن و یقه لباس‌های زنانه، نوعی نوار باریک می‌بافند که به آن شک‌ اطلاق می‌‌شود.

بافت شک، با جابه‌جایی چندین قرقره طلایی یا نقره‌ای که «خوس» نامیده می‌شوند بر بالشتکی که بدین منظور تهیه می‌شود، صورت می‌گیرد.

نام این مجموعه بالشتک، پایه چوبی و قرقره‌های طلایی و نقره‌ای جوغن است.

شک‌بافی حرفه‌ای خانگی است و معمولا زنان و دختران استان هرمزگان آن را انجام می‌هند.

عرض این دست‌بافته‌ با توجه به طرح مورد نظر از 5 میلی‌متر تا 6 سانتی‌متر است و به همین دلیل با توجه به تفاوت عرض و نقوش بافته شده اسامی مختلفی مانند زری یک فصله، زری دو فصله، زری سه‌فصله، شک عین‌القمری، کله‌قندی، لب‌لبه‌ای،‌ گل‌اشرفی ساده، قبر عاشقون، ‌دال‌دالی، غولی ده‌قالبه، قیچی، ‌لوزی، رافعی، ‌خاتم‌بندی،‌ عامل‌گردان و ... دارد.

دور سجاده‌، لبه آستین‌، دور یقه و لبه دامن‌ ‌لباس‌های محلی زنانه استان هرمزگان با این نوارها تزئین می‌شود.