دیده‌بان خلیج فارس
حاشیه‌نگاری بر ماجرای تغییر نام خلیج فارس در تارنمای بایرن - تلاش برای تحریف نام «خلیج فارس» و خواب همیشگی مسئولان
- ديده بان خليج فارس
- نمایش از دوشنبه, 23 دی 1392 08:12
- بازدید: 4762
اتفاق مثل همیشه تکراری بود و شاید همین تکرای بودنش هم باشد که مسئولان فوتبال ما را بر آن داشته تا دست روی دست بگذارند و کاری نکنند. بار دیگر ماجرای فشار عرب‌ها بر تغییر نام خلیج فارس در سایت بایرن، این تلنگر را به ما زد که تا چه حد برای پاسداشت نمادهای هویتی خود تلاش کرده‌ایم.
001 - DC4091 - NikesneakersShops , nike air chromeposite for sale california cheap - Jordan Jordan 1 Mid MMD (Black) | adidas party delilah los angeles , sivasdescalzo - Sneakers and clothes online
تحریف و دسیسه چینی دولت‌های عربی علیه هویت تاریخی خلیج فارس، هر روز ابعاد تازه تری به خود می‌گیرد. این در حالی است که نهاد‌های مسئول دیپلماتیک و فرهنگی کشورمان با بی‌خیالی نابخشودنی، دست روی دست گذاشته‌اند و چونان ناظری بی‌طرف، تاراج تاریخ و هویت ملی ایرانیان را به نظاره نشسته‌اند.
به گزارش «تابناک»، تجربه نشان داده که کشورهای عربی حاشیه جنوبی خلیج فارس در راستای اهداف ضد تاریخی برای تغییر هویت خلیج فارس، بسیار موفق‌تر از مسئولان ایرانی رفتار کرده‌اند. آن‌ها در راستای تحریف نام خلیج فارس و فشار آوردن به کشورهای غربی همواره با هماهنگی کامل، هر زمان که نام راستین خلیج فارس بر تارنمایی پدیدار شده، بی‌درنگ آن را با فشار و مدیریت و برنامه ریزی تحریف کرده‌اند. نمونه آخر آن، واکنش‌های همه جانبه‌شان به استفاده سایت باشگاه بایرن مونیخ از عبارت خلیج فارس بود که با فشار‌ها و هجمه‌هاشان مسئولان بایرن را به واکنش واداشتند.
واکنش همزمان چند تارنمای عربی را به استفاده سایت بایرن از عبارت «خلیج فارس»
اینچنین بود که در راستای حذف گام به گام نام خلیج فارس و هویت تاریخی آن در عرصه‌های گوناگون جهانی، تارنمای رسمی تیم فوتبال بایرن مونیخ آلمان نیز پس از واکنش‌های دولت‌ها و رسانه‌های عربی با چرخش ناگهانی، نام جعلی را برای خلیج فارس در بخش عربی این سایت قرار داده و در بخش انگلیسی هم نام خلیج فارس را حذف کرده است.
تغییر نام خلیج فارس در تارنمای بایرن مونیخ
اکنون پرسش این است که چرا در میان مسئولان و رسانه‌های ایران، هویت ملی ایرانی، از جمله تمامیت ارضی ایران در خلیج فارس در اولویت نیست؟ چرا در میان دستگاه‌های ورزشی، فرهنگی، دیپلماتیک و رسانه‌های همگانی ایران هیچ هماهنگی در زمینه مسائل ملی و هویتی وجود ندارد و کار شایسته و درخوری برای حفاظت از نام خلیج فارس یعنی هویت تاریخی فرهنگی و ملی ایرانیان نمی شود؟ چرا در ایران، مسئولان و رسانه‌های ایرانی بی‌خیال تاریخ و هویت به تاراج رفته ایرانی، جز نظاره گری ساکت بیش نبوده‌اند و در دفاع از میراث معنوی و هویت تاریخی خلیج فارس به عنوان بخش جدایی ناپذیر تمامیت ارضی ایران، بد‌ترین رفتار را داشته‌اند؟ گویی مصالح و منافع ایران و ایرانی برای ما کمترین ارزشی ندارد!
چرا کاربرد درست نام خلیج فارس توسط تیم بایرن باید مسئولان و رسانه‌های ایرانی را آنچنان به وجد آورد که آن را «اقدامی جالب» و نه وظیفه‌ای اخلاقی، تاریخی، علمی و فرهنگی بخوانند؟!
ماجرای عملکرد ضعیف علی کفاشیان در این زمینه و سفر بلا‌تر را دیگر همه می‌دانید و پرداختن به آن تکرار مکررات است؛ اما نگاهی به عملکرد مسئولان فوتبالی ما نشان می‌دهد که هیچ کار چشمگیری در این زمینه تا کنون انجام نشده و اگر هم شده، انفعالی بوده نه از سر تدبیر مسئولان فدراسیون فوتبال ما! نمونه‌اش همین ثبت نام جعلی لیگ امارات در سایت فدراسیون جهانی فوتبال فیفا بود که مسئولان فوتبال ایران را بر آن داشت تا سرانجام نام لیگ ایران را در وب‌سایت این باشگاه به خلیج فارس تغییر دهند؛ اما در اینجا هم باز اگر صفحه ایران ببینید، می‌بینید که در زیر لوگوی لیگ ایران، نشانی از عبارت خلیج فارس نیست. حتی در معرفی نام ایران از عبارت Iran Persian Gulf League بهره برده‌اند تا با استفاده از پیشوندIRAN برای PERSIAN GULF LEAGUE و با سوءاستفاده از دستور زبان انگلیسی، چنین وانمود کنند که نام خلیج فارس تنها در ایران کاربرد دارد.
این در حالی است که امارات لیگ خود را با عبارت A…GULF LEAGUE و بدون ذکر UAE یعنی نام امارات به نمایش گذاشته است، تا چنین وانمود کند که این نام تحریف شده در برابر نامی که فقط در ایران استفاده می‌شود، عمومیت دارد. البته شاید این مطلب موجب شود تا مسئولان دوباره به این فکر بیفتند که این اشتباه را تصحیح کنند. به هر حال تا بوده مسئولان فوتبال ایران منفعل بوده‌اند و هیچ‌گاه در هویت بخشی به مسائل اینچنین پیش‌قدم نبوده‌اند.
بنابراین، زیبنده نیست که مسئولان و رسانه‌های همگانی که نام زیبا و پرصلابت ایران را به همراه دارند، در برابر دشمنان تاریخی ایران اینچنین ساکت و انفعالی، تنها نظاره گر هجمه همه جانبه به هویت ملی نیاکانمان باشند و هویت ایرانی را خوار و ذلیل کنند. در حالی که پیشینه حاکمیت ملی و هژمونی تاریخی ایران بر هر دو کرانه شمالی و جنوبی خلیج تا ابد فارس قابل تردید نیست، چه کسی جز فرزند همین آب و خاک ـ که دل در گرو میهن دارد ـ باید از ایران در برابر دشمنان این آب و خاک دفاع کند؟
بی گمان عملکرد مسئولان دیپلماتیک، فرهنگی، ورزشی و رسانه‌های ایرانی مورد نقد نسل‌های آینده فرزندان این آب و خاک قرار خواهد گرفت؛ این نکته گریز ناپذیر است.
