ادبیات
بیت‌الغزل حافظ
- توضیحات
- دسته: ادبيات
- منتشر شده در 20 دی 1392
- نوشته شده توسط Administrator
- بازدید: 5420
بیت‌الغزل از اصطلاحات ادبی شعر فارسی و عربی است و بیتی را که بنای سرودن غزل بر آن نهاده شده و همچنین بهترین بیت غزل را بیت‌الغزل یا شاه‌بیت می‌نامند. حافظ هم در این معنا می‌گوید که: «شعر حافظ همه بیت‌الغزل معرفت است». قدما از بیت‌الغزل مراد دیگری هم داشته‌اند و آن بیت یا حتی مصراعی است که آگاهانه یا ناآگاهانه به ذهن شاعر می‌زند و اگر شاعر از آن راضی باشد، بر محور آن غزلی می‌سراید.
nike court royale mens white hair style chart , Botas Beige | Air Jordan Sneakers
نگاهی به تمثیل «پروانه و شمع» در اشعار عطار
- توضیحات
- دسته: ادبيات
- منتشر شده در 20 دی 1392
- نوشته شده توسط Administrator
- بازدید: 74183
مکتوب حاضر، مقاله‌ای درباره معنی تمثیل عرفانی «پروانه و شمع» در سخنان فرید‌الدین عطار است. نویسندگانی چون ابوطالب مکی و ابوحامد غزالی به داستان پروانه و سوختن او در آتش از دیدگاه اخلاقی نگاه می‌کردند. پروانه از نظر ایشان عاشق نیست، بلکه موجودی است که از روی جهالت و طمع خود را به آتش می‌زند اما حلاج، نخستین بار داستانی خلق کرد که در آن پروانه‌هایی برای کسب خبر و معرفت از آتش به طرف آن پرواز می‌کنند و یکی هم خود را به آتش می‌زند.
991 - CN9671 - Blauw - Nike Air Max 1 By You Custom herenschoen - nike air max lays blue cheese commercial actor | Latest Releases , IetpShops - Women's Nike Air Jordan 1 trainers - nike shoes with zoomx black friday night
نگاهی به شعر ملک‌الشعرا بهار - پروفسور فضل‌الله رضا - بخش سوم
- توضیحات
- دسته: ادبيات
- منتشر شده در 15 آذر 1392
- نوشته شده توسط Administrator
- بازدید: 6184
قصیدۀ «آنچه کورش کرد و دارا آنچه زردشت میهن» 81 بیت است و قصیدۀ «دردا که دور کرد مرا چرخ بی‌امان»1 46 بیت است. درباره دو قصیده بلند بهار به مطلع‌های «ای خامه دوتا شو و به خط مگذر» و «سخن بزرگ شود چون درست باشد و راست»، به مقاله «هماوایی بهار و مسعود سعد» رجوع فرمایند. بهار آنگاه که خودش شاعرانه به طبیعت نگاه می‌کند، قصیده بلندی دارد. بهار به کیهان اعظم می‌نگرد و زمین را در برابر آن ذره‌ای ناچیز می‌بیند. کبر و غرور انسانهای خام و قشری را ناچیزتر و بی‌محتواتر می‌انگارد. می‌گوید نگاه کن ببین کیستی و کجا هستی! این نگاه به طبیعت والا و شعر بلند خراسانی سخن را به شعر ناب نزدیک می‌کند.
Air Jordan 1 Low OG Neutral Grey (2021) (W) - nike free run womens 5.0 - 100 - CZ0775 | Latest Releases , IetpShops - Women's Nike Air Jordan 1 trainers - nike air force suede blauw shoes boots sale free
نگاهی به شعر ملک‌الشعرا بهار - پروفسور فضل‌الله رضا ـ بخش دوم
- توضیحات
- دسته: ادبيات
- منتشر شده در 15 آذر 1392
- نوشته شده توسط Administrator
- بازدید: 6270
بهار از عنفوان جوانی به کار روزنامه‌نگاری و سیاست پرداخت. از این روی در بسیاری از شعرهای او نام ایران و وطن زیاد دیده می‌شود. به گمان من اگر روزی آمار واژه‌های مشهور او را در دیوان او تهیه کنند، دو واژة «ایران» و «وطن» از واژه‌های ممتاز مکرر باشند. چند قصیدة بهار به عنوان شعر وطنی مشهور شده‌اند، مانند «وطن من» و «یا مرگ، یا تجدد». «وطن من» شعر معروفی است در 11 بیت که به سال 1286 سروده شده و در روزنامة نوبهار انتشار یافته است.
nike foamposite 2000 black women shoes heels - Blanco - 991 - DJ3180 - Nike Air Max 97 By You Zapatillas personalizables | 208 - Nike Sportswear Tech Fleece Ανδρική Φόρμα CU4 Μπεζ / Λευκό 495 - nike air max commander shoes sale
نگاهی به شعر ملک‌الشعرا بهار - پروفسور فضل‌الله رضا - بخش اول
- توضیحات
- دسته: ادبيات
- منتشر شده در 15 آذر 1392
- نوشته شده توسط Administrator
- بازدید: 4884
ملک‌الشعرا بهار، شاعر نامدار این عصر را همگان می‌شناسند. سخنور بلندآوازه‌ای که علاوه بر سخن‌سرایی و روزنامه‌نگاری، در کارهای فرهنگی و دانشگاهی و دیوانی نیز دست‌اندرکار بود. اشعار و مقالات پژوهشی ادبی و بررسیهای اجتماعی و سیاسی او را همه دیده‌اند و درباره آنها رسالات متعدد نوشته شده. کتاب «تاریخ احزاب سیاسی» بهار معروف است و کتاب «سبک‌شناسی» او کتاب درسی دانشگاهی است. پس از عبدالرحمن جامی شاعر شهیر سدۀ نهم هجری، در جامعیت ادبی و رسائی گفتار شاعر همپایۀ بهار نداشته‌ایم.حبیب یغمائی شاعر و ادیب و نویسنده که ده سالی از بهار جوانتر بود، در جایی می‌نویسد: «بی‌شائبه می‌توان گفت که بهار بزرگترین شاعر قرن اخیر است.»
adidas heliopolis hotel in dubai , adidas concord ankle fur sneakers boys running Release Date Info , MysneakersShops | Sneakers Nike Shoes
امام حسین(ع) از نگاه مولانا جلال‌الدین بلخی
- توضیحات
- دسته: ادبيات
- منتشر شده در 15 آذر 1392
- نوشته شده توسط Administrator
- بازدید: 4888
مولانا، امام حسین(ع) و شهیدان کربلا را مقیم بهشت وصال می‌داند که مخصوص بندگان مقرّب خداوند است و اینان قفس تنگ دنیوی را شکسته و به کوی دوست عروج نموده‌اند. در احادیث قدسی و متون عرفانی، دل انسان مؤمن به عنوان عرش الهی، جایگاه خداوند است. «قلب المومن عرش‌الرحمن ولا یسعنی ارضی ولا سمایی ولکن یسعنی قلب عبدی المؤمن» (زمین و آسمانم وسعت جای دادن مرا در خود ندارد ولی قلب بنده مؤمنم می‌تواند مرا در خود جای دهد.) در آثار مولانا، دل که عرش خدا و حقیقت و عصاره آدمی است، به حسین(ع) تشبیه می‌شود و متقابلاً یزید نماد دوری و جدایی از حق است.
air-jordan-4-retro-cement-x-new-era-chicago-bulls-sneaker-hook-up-hat | Dialadogwash - Women's shoes - Footwear NIKE - nike air jordans vi 6 mens silver rings black gold - Sneakers - Low shoes , Nike Air Max Bolt CU4152 001 Black/White/Black
