ایران‌بوم

در مطالعه اول مشخص شد که کبوتران قادر به تمییز دادن انسان‌های آشنا و ناآشنا بوده و این که آن‌ها از ویژگی‌های چهره برای تشخیص افراد از یکدیگر بهره می‌برند.

تیم علمی گروهی از کبوترها را برای تشخیص تفاوت بین عکس‌های آشنا و ناآشنا تعلیم و سپس عکس‌هایی از جفت‌های صورت‌های انسان را به آن‌ها نشان دادند. یکی از این چهره‌ها متعلق به یک فرد آشنا برای آن‌ها بود در حالی که صورت دیگر به فردی تعلق داشت که این موجودات تا آن زمان ندیده بودند.

پرندگان حاضر در گروه آزمایشی قادر به شناسایی و گروه‌بندی افراد آشنا با استفاده از صرفاً صورتهایشان بودند در حالی که پرندگانی که تعیلم داده نشده بودند، از انجام این کار بازماندند. این یافته‌ها نشان می‌دهد که کبوترها می‌توانند افراد آشنا و غیرآشنا را صرفاً با استفاده از مشخصه‌های صورت آن‌ها از هم تشخیص دهند.

دکتر آنا ویلکینسون رهبر ارشد این پژوهش معتقد است که چنین فرایندهای شناختی پیشرفته‌ای به ندرت در کبوترها مشاهده شده و حاکی از آن است که آن‌ها نه تنها انسان‌های منفرد را از هم تفکیک می‌دهند بلکه می‌دانند که چه کسی را می‌شناسند، و این مولفه در بقایشان بسیار موثر است.

برخی از انسان‌ها به کبوترها غذا داده و برخی دیگر در تعقیب‌شان هستند و بنابراین این قوه پرندگان برای آن‌ها اهمیت شایانی دارد.
نتایج این پژوهش در مجله Avian Biology Research انتشار یافته است.

در مطالعه‌ای جداگانه، تیمی دیگر از دانشمندان توانایی کلاغ‌های ابلق را برای بررسی تمییز دادن صدا و ندای انسان‌ها و زاغچه‌ها یا «افراد ناهمگون» یعنی پرندگان خارج ازگونه خود، مورد بررسی قرار دادند. تحقیقات پیشین بر توانایی کلاغ‌ها در شناسایی و برقراری ارتباط با گونه‌های خود متمرکز شده بودند.

این کلاغ‌ها به طور قابل توجهی اغلب به صداهای انسانی ناآشنا و نه آشنا پاسخ می‌گفتند و بالعکس به نداهای زاغچه‌های آشنا بیش از ناآشنا جواب می‌دادند. این یافته‌ها نخستین سرنخ‌ها مبنی بر قوه تمییز دادن پرندگان در شناسایی افراد ناهمگون آشنا و ناآشنا با استفاده از محرک‌های شنوایی به شمار می‌آیند. نتایج این پژوهش در مجله Animal Cognition انتشار یافته است.