خبر
روزه‌داری و مبتلایان به سنگ کلیه
- خبر
- نمایش از جمعه, 20 مرداد 1391 13:09
- بازدید: 4609
اگر شما هم دچار سنگ کلیه باشید، حتماً این سؤال برایتان پیش آمده که آیا می‌توانید بدون اینکه آسیبی به کلیه‌تان وارد شود روزه بگیرید یا خیر؟ دکتر صفری‌نژاد متخصص کلیه و مجاری ادرار در این باره می‌گوید: بطور کلی سابقه سنگ کلیه مانع از گرفتن روزه نیست. هر بیماری باید قبل از اخذ تصمیم در مورد چگونگی روزه‌داری، با پزشک معالج خود مشورت نماید.
Upcoming 2021 Nike Dunk Release Dates - nike tiempo ii jersey green black friday specials - CopperbridgemediaShops | Streetwear & Hip Hop Klamotten Online Shop , DefShop
ما در اصطلاح افراد مبتلا به سنگ کلیه داریم که به آنها سنگ ساز فعال می‌گوئیم یعنی این افراد هر شش ماه دو بار مبتلا به سنگ کلیه می‌شوند. این افراد اگر به مقدار کافی مایعات مصرف نکنند بسرعت سنگ می‌سازند. توصیه می‌شود این افراد در فصل گرما و طولانی‌مدت روزه نگیرند. بیمارانی که دارای سنگ حالب هستند تا موقع دفع سنگ و یا درمان آن نباید روزه بگیرند.
در افرادی که دارای سنگ کلیه از نوع عفونی هستند و عفونت فعال کلیه دارند، روزه‌داری توصیه نمی‌شود. افرادی که جنس سنگ آنها سیستئین است هم نباید روزه بگیرند. افرادی که بیش از 50 درصد عملکرد کلیه‌های خود را به علت سنگ کلیه از دست داده‌اند صلاح نیست روزه بگیرند. اما افرادی که دارای یک سنگ منفرد در قسمتی از کلیه بوده که چندین سال است، بدون تغییر باقی مانده است، می‌توانند روزه بگیرند. این افراد باید حتما ما بین افطاری و سحری حداقل 8 لیوان آب علاوه از میزان مورد نیاز برای رفع تشنگی بنوشند.
ممکن است بپرسید پزشکان چه توصیه‌هایی درباره تغذیه این بیماران دارند: متخصصان معتقدند بیماری که سنگ کلیه دارد، باید آنقدر آب و سایر مایعات در روز مصرف نماید که حجم ادرار وی حداقل دو لیتر در روز باشد. بهترین اقدام برای جلوگیری از تشکیل سنگ، همین مصرف مقادیر زیاد مایعات است. البته بیمارانی که سنگ سیستینی دارند، به مقادیر خیلی زیاد آب نیاز دارند و باید حجم ادرار روزانه آنها حداقل 3 لیتر باشد.
یکی از موادی که اثر مهارکنندگی قوی در تشکیل سنگ دارد، سیترات است. بررسیها نشان داده‌اند که آبلیمو و آب پرتقال چون دارای سیترات هستند، از تشکیل سنگ جلوگیری می‌کنند. سیترات از تجمع کریستالها برای تشکیل سنگ جلوگیری می‌کند. باید متذکر شد که آب مرکبات برای جلوگیری از تشکیل سنگ اگزالات کلسیمی و اسید اوریک مفید و در افرادی که دارای سنگ فسفات کلسیم هستند مضر است.
قهوه و چایی نیز از خطر تشکیل سنگ می‌کاهند، ولی باید در نظر داشت که آنها حاوی اگزالات هستند بنابراین نباید زیاد مصرف شوند. افرادی که دارای سنگ اگزالات کلسیمی هستند باید از نوشیدن آب گریپ فوروت و کوکاکولا (نوشابه قهوه‌ای) هم اجتناب کنند. اخیرا مصرف قره‌قاط برای جلوگیری از عفونتهای ادراری مرسوم شده است و بصورت کپسول در داروخانه‌ها موجود است، ولی حاوی مقادیر زیاد اگزالات می‌باشد و ممکن است تشکیل سنگ اگزالات کلسیمی را تشدید کند.
در بیمارانی که دارای سنگ کلیه هستند، محدودیت مصرف نمک، بهتر از محدودیت مصرف کلسیم است. میزان مجاز سدیم مصرفی در روز 2400 میلی‌گرم یا 4/2 گرم است. بنابر این لازم است از خوردن غذاهای شور مانند سوسیس، سوپ و سبزیجات کنسرو شده، غذاهای منجمد و فرآوری شده، غذای گوشتی و فست‌فودها خودداری کنید. در ضمن یادتان باشد اگر می‌خواهید نمک مصرفی خود را محدود کنید، باید بر چسب مواد غذایی را از نظر سدیم مخفی شده در آنها نیز کنترل کنید. مانند: منوسدیم گلوتامات، بیکربنات سدیم (جوش شیرین)، پودر خمیر مایه که حاوی جوش شیرین است، دی‌سدیم فسفات، سدیم آلژینات و نیترات یا نیتریت سدیم.
افرادی که دارای سنگ اسید اوریکی هستند، نباید میزان مصرف گوشت روزانه در آنها بیش از 150 گرم باشد. پروتئین‌های حیوانی غیر لبنی ممکن است خطر سنگ‌های کلسیمی را زیاد کنند، چون آنها میزان ترشح کلسیم از ادرار را زیاد و میزان ترشح سیترات را کم می‌کنند.
اسفناج، ریواس، آجیل و غلات اگزالات ادرار را زیاد می‌کنند بنابر این در کسانی که سنگ‌های اگزالات کلسیم می‌سازند لازم است از این مواد اجتناب کنند. همچنین خوردن مواد غذایی حاوی کلسیم مثل لبنیات، میزان اگزالات ادرار را کم می‌کند. کلسیم به اگزالات موجود در دستگاه گوارش متصل شده و آنرا دفع می‌کند. اینکه می‌گویند افرادی که سنگ کلیه دارند کلسیم و از جمله لبنیات مصرف نکنند، باور نادرستی است.
در حقیقت اگر افرادی که دارای سنگ اگزالات کلسیمی هستند، مواد لبنی و کلسیم استفاده نکنند، میزان سنگ سازی در آنها افزایش می‌یابد و در ضمن دچار پوکی استخوان نیز می‌شوند. توصیه می‌شود که این بیماران در روز حداقل 800 میلی گرم کلسیم مصرف نمایند.بد نیست بدانید یک فنجان شیر کم چرب حاوی 300 میلی گرم کلسیم است.
مکمل‌هایی که حاوی ویتامین C یا D هستند ممکن است در تشکیل سنگ دخیل باشند. افرادی که دارای سنگ کلیه هستند، نباید در روز بیش از 500 میلی گرم ویتامین C مصرف کنند. مکمل‌های کلسیمی باید با وعده‌های غذایی مصرف شوند تا به اگزالات متصل شده و دفع شوند. فردی که دارای سنگ کلیه است، قبل از مصرف هر نوع مکمل و مواد معدنی باید با پزشک مشورت نمایند.
منبع: روزنامه اطلاعات
