ایران‌بوم

هر گردشگری که به استان کردستان سفر‌ می‌کند بازدیدی هم از موزه سنندج خواهد داشت. مکان موزه سنندج یکی از بناهای تاریخی استان کردستان است که در اصل بخش بیرونی خانه تاریخی «سالار سعید» است که توسط «ملا لطف‌الله شیخ الاسلام»، قاضی‌القضات منطقه کردستان در اواخر دوره ناصرالدین‌شاه قاجار ساخته شده است. این موزه که آثار متنوعی از دوره‌های مختلف تاریخی و پیش از تاریخ را در خود جای داده نه تنها از حداقل امکانات نگهداری اشیاء تاریخی محروم است، بلکه به خاطر ضعف مدیریت، بسیاری از اشیاء تاریخی این موزه در شرایط بسیار نامطلوبی نگهداری می‌شوند. برای نمونه دو استودان (/ استخوان‌دان) یا خمره‌های تدفینی متعلق به 300 سال پیش از میلاد که دیر زمانی استخوان نیاکان درگذشته در آن‌ها نگهداری می‌شده، اکنون تبدیل به زباله‌دانی شده است و بازدیدکنندگان بی‌توجه زباله‌های خود را در درون آن‌ها می‌ریزند و هیچ اقدامی از سوی مدیریت موزه برای انتقال این دو استودان به محیط سرپوشیده و در امان ماندن از بارش باران، سرد و گرم شدن هوا، و زباله‌های بازدید‌کنندگان صورت نمی‌گیرد.

برخی دیگر از آثار این موزه نیز در فضای آزاد حیاط و در برابر باد و باران و در کنار دیوارهای نم کشیده نگهداری می‌شوند و به شدت در معرض تخریب و فرسایش قرار دارند.

گرچه اداره میراث فرهنگی استان کردستان در بخش اندرونی همین خانه مستقر است و با این که مسئولان میراث فرهنگی کردستان و مدیریت موزه سنندج، بارها از فراهم آمدن شرایط برای ساماندهی وضعیت این موزه خبر داده‌اند اما وضعیت فعلی مراقبت از آثار تاریخی موزه سنندج که برخی از آن‌ها در نوع خود بی‌نظیر هستند به حدی نامطلوب است که بعضی از بازدیدکنندگان بی‌اطلاع و بی‌ انگیزه به خود اجازه داده اند تا درست در زیر چشم دوربین‌های مداربسته و با آسودگی خیال بر روی دیوارهای موزه با خودکار یادگاری بنویسند و هیچ ناظری هم از ثبت تاریخ به دست این افراد بر روی دیوار موزه جلوگیری نکند!

با مشاهده این شرایط، این پرسش مطرح می‌شود که با این وضعیت آیا امکان بروز خطراتی جدی‌تر برای اشیاء موجود در این موزه وجود نخواهد داشت؟