ایران‌بوم

خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گردشگری ـ تنها بافنده هنر سنتی «جل‌بافی» در ایران، ساکن قلعه‌‌ای نیمه‌مخروبه در 13 کیلومتری نوش‌آباد از توابع شهرستان آران و بیدگل است.

به گزارش خبرنگار اعزامی CHN؛ قلعه تاریخی تقی‌آباد در روستای تقی آباد از توابع شهرستان آران و بیدگل که خود رمقی برای ایستادن ندارد، شاید آخرین مکانی باشد که شاهد در هم تنینده شده تارهای جل‌بافی باشد.

نصرت پورغلامی، پیرزن 79 ساله که به همراه خانواده‌اش در قلعه تقی‌آباد زندگی می‌کند، آخرین بازمانده هنر جل‌بافی در ایران است. وی که «خاله نصرت» خطابش می‌کنند، می‌گوید که این هنر از مادر و مادربزرگش آموخته است و در حال حاضر تنها کسی است که جل می‌بافد.

جل بافته‌ای است که از الیاف از خام سیاه و سفید در ابعاد مختلف بافته می شود و بر روی چهار پایان می‌اندازند تا هم بتوانند بر روی آن بار قرار دهند و هم در مواقع بارندگی از خیس شدن چارپایان جلوگیری شود. جل را با کوبیدن میخ های چوبی بر روی زمین و گذراندن تارهای پشمی از روی چوب‌ها و عبور دادن عرضی تارهای پشمی دیگر از لابه لای تارهای طولی می‌بافند.

این صنعت جنب خودمصرفی داشته و جهت رفع احتیاجات خانوار به بافت آن اقدام می‌شده است. همچنین پس از خاتمه بافت جل بر روی آن طرحهائی بوسیله سوزن و نخ در رنگهای مختلف سوزن‌دوزی می‌شده و به عنوان تزئین برای پوشش استفاده می‌شده است. طریقه بافت آن همانند جاجیم است اما برخلاف جاجیم یک رویه است.

خاله نصرت نیز که سال‌ها جل نمی‌بافت، دو سه سالی است به تشویق انجمن‌های مردم نهاد توسعه گردشگری در شهرستان این کار را دوباره شروع کرده است. اکنون توریست‌ها مشتری جدید دست‌بافته‌های خاله نصرت هستند.

گردشگران هرقطعه‌ جل بافته شده را به قیمت 20 تا 25 تومان می‌خرند. این منبع درآمد جدید، سبب شده خاله نصرت جل‌بافی را از سر گیرد.

خاله نصرت علاوه بر جل‌بافی، کار نگهداری و دوشیدن گوسفندان را هم خود انجام میدهد اما دیگر توان به چرا بردن گوسفندان را ندارد