ایران‌بوم

روزنامه اطلاعات، تیم ملی کشتی فرنگی ایران در حالی به المپیک لندن می‌رود که به شکستن طلسم 40 ساله فکر می‌کند، ولی فقط شکستن این طلسم، تیم محمد بنا را راضی نخواهد کرد.

adidas born original women costume for sale - تسوق تشكيلة اديداس اوريجينالز للرجال مع تخفيضات 25 , نمشي - 75% أونلاين في السعودية | nike weed sneakers for sale on ebay women

ملی پوشان کشتی فرنگی به عنوان تیم پرامید ایران در المپیک، تمرینات نفس گیر خود را در خانه کشتی دنبال می‌کنند. محمد بنا، سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی چشم به این دارد که علاوه بر شکستن طلسم 40 سال مدال نگرفتن در المپیک‌ها، شاگردانش بتوانند نتیجه‌ای تاریخی را رقم بزنند.

آخرین مدال‌آور کشتی فرنگی ایران در تاریخ المپیک‌ها، رحیم علی‌آبادی بود که در المپیک 1972 مونیخ مدال نقره وزن 48 کیلوگرم را بر گردن آویخت. آخرین کشتی‌گیری که نامش به عنوان مدال آور کشتی فرنگی در تاریخ المپیک‌ها ثبت شده محمد پذیرایی است که در المپیک 1960 رم، مدال برنز وزن 52 کیلوگرم را تصاحب کرد.

کل تاریخ کشتی فرنگی ایران در بازی‌های المپیک، به همین دو چهره مدال‌آور را دارد، ولی تیم محمد بنا این شانس را دارد که در بازی‌های لندن تاریخ را درنوردد و نتیجه‌ای به یادماندنی به جای بگذارد.

بهترین مربی سال 2011 جهان از شکست متنفر است. بنا این روحیه را به شاگردانش نیز القا کرده و همه باور کرده‌اند که پیروزی، حقشان است و توانایی پیروز شدن را هم دارند. وقتی از بنا می‌پرسیم، انتظارت چیست می‌گوید: «یا مرگ یا پیروزی!»

وقتی از بنا در مورد تاریخ کشتی فرنگی می‌پرسیم، می‌گوید: «اگر معقولانه و معمولی فکر کنیم، چون چهل سال است مدال نگرفته‌ایم با یک مدال هم در لندن برنده‌ایم، ولی حیف است که این تیم با این همه بزرگی فقط به فکر یک مدال باشد. در این تیم هر شش ملی پوش صاحب مدال جهانی هستند، پس یک مدال هیچ کس را راضی نمی‌کند.»

در ترکیب تیم ملی کشتی فرنگی ایران، سه ملی‌پوش متاهل و صاحب فرزند هستند و سه ملی‌پوش دوران مجردی را سپری می‌کنند. این در حالی است که میانگین سنی این تیم 25 سال است.

محمد بنا درباره شانس این تیم در لندن، می‌گوید: «نمی‌توانم بگویم که فلان کشتی‌گیر مدال می‌گیرد و یا شانس آن یکی بیشتر است. فقط می‌گویم که با تمام توان می‌جنگیم و با جنگندگی و جسارت پیش می‌رویم. هیچ کم فروشی از ملی پوشان کشتی فرنگی نخواهید دید. البته وضع ما با سایر رقبا متفاوت است. شاید به کشتی‌گیران ترک یا آذربایجان و یا روسیه مدالی بدهند، ولی هیچ زمانی به ما که در کشتی فرنگی دنیا یک غریبه هستیم، مدال نداده‌اند و اگر در این سالها در جهان مطرح شده‌ایم با قدرت و شجاعت کشتی‌گیرانمان بوده است. در حالی این بچه‌ها روی سکوی جهانی رفته‌اند که حتی برخی مواقع داور مسابقه را هم بی‌طرف نمی‌دیدند. پس هیچوقت به ما مدال نداده‌اند، بلکه مدال را گرفته‌ایم.»

حرف‌های بنا نشان می‌دهد که کشتی‌گیران ما در این سالها چقدر بهتر از رقبای خود بوده‌اند که در شرایط نابرابر هم سکوهای جهانی را به خود اختصاص داده‌اند و باید منتظر ماند و دید در لندن تاریخ کشتی فرنگی ایران چگونه دگرگون می‌شود.

روزگاری کشتی فرنگی ایران زنگ تفریح به حساب می‌آمد و تمام توجهات به کشتی آزاد در ایران بود اما حالا وضعیت کاملا متفاوت است و حتی برخی ها شانس بیشتری برای فرنگی قائل هستند.

این باعث خوشحالی است، اما هرگز نمی شود از افتخارات کشتی آزاد چشم پوشید. ما همیشه برادر کوچک کشتی آزاد بوده‌ایم. دراین چندساله همه در کشتی فرنگی تلاش کرده اند و در جامعه از کشتی فرنگی به عنوان یک رشته قوی صحبت می‌شود که هیچ موقع در گذشته اینطور نبوده است.

فقط مدال المپیک

حمید سوریان معتقد است که المپیک لندن برای او تفاوت بسیار زیادی با پکن دارد و دیگر آن جوان 4 سال قبل نیست.

دارنده پنج مدال طلای کشتی فرنگی جهان و یکی از پرافتخار‌ترین کشتی‌گیران تاریخ ایران، مدال المپیک را در کلکسیون مدال‌هایش خالی می‌بیند به همین خاطر قصد دارد در لندن کلکسیونش را تکمیل کند.

او درباره تفاوت المپیک لندن با پکن می‌گوید: از آن المپیک تا این المپیک تفاوت زیادی وجود دارد. تجربه‌ام بیشتر شده و دیگر جوان چهار سال قبل نیستم. فضای المپیک را بهتر لمس می‌کنم به همین خاطر با انگیزه و امید بیشتری تمرین می‌کنم تا نتیجه خوبی بگیرم. چند ماه است که سفت و سخت به کشتی چسبیده‌ام که تقریبا از آبان سال گذشته بوده است. مربیان هم برایم خیلی زحمت کشیده‌اند. نسبت به یکی دوسال اخیر که کمتر با ورزش بوده‌ام در این چند ماهه زحمت بیشتری کشیده‌ام. انشاالله که نتیجه بگیرم. او افزود: حضور در بازی‌های آسیایی و شکست در آنجا باعث شد تا از فضای ورزش دور شوم. واقعیت این است که احساس می‌کنم سال قبل هم که به مسابقات جهانی اعزام نشدم، کمی مورد کم لطفی قرار گرفتم. اما مربیان کمک کردند تا دوباره به کشتی برگردم. پس از آن نیز سهمیه المپیک را گرفتم. اگر دوباره برگشته‌ام با انگیزه‌ مدال المپیک بوده است.