ایران‌بوم

* شاید به یک گل بهار نیاید، اما به خاطر گل روی شما، زمستان رفت
* از وقتی با نهیب اره، صدای گنجشکها خاموش شد، فهمیدم چرا پدرم به ون قدیمی خانه‌ی عمو میرزاقا میگفت، زبان گنجشک!
*   اگر پای استدلالیان چوبین هم باشد، صوفی نمیتواند، بیشتر از مردان قونیه دور خودش بچرخد!
*   اگر تجاوز را برای همیشه عقیم کنیم، باز هم زنان بوسنی و هرزگوین از حیوانیت بشر باردار می‌شوند!
*   آنقدر دروغ مصلحت‌آمیز شنیده‌ایم، که فکر میکنیم راستگو دشمن خداست!
*   خوشبختانه وقتی خرافات سر به آسمان بزند، پایش از زمین می‌برد!
*   کسی نشدم، چرا که از یای نکره بدم می‌آید!
*   اگر چوب نادانیت را بخوری، مجبوری مثل موریانه زندگی کنی!
*   از وقتی برای لجبازی فدراسیون تشکیل دادند، معلوم شد در این رشته چهره‌های درخشانی داریم!
*   زنهای خاموش آتشنشانهای خوبی هستند، اما اگر زن روشنی دارید، حتمن به 125 تلفن بزنید!
*   وقتی مهماندار زیبا از شاعر آشفته پرسید: آقا چیزی گم کرده‌اید؟ جواب داد، دست و پایم را!
*   از قضا آقای رفاه باهمه موجودات رفیق است، اما رفقای گرسنه‌اش، رفاه را به چشم غذا می‌بینند!
*   اگر در استان فارس یک لار دیگر بسازند، آنوقت دولار خواهیم داشت!
*   جنگ پاپوشیست که انسانها برای زندگی می‌دوزند، تا سربازها نیاز به براق کردن آن نداشته باشند!
*   عشق حاصل دو قطب مخالف است، فکر توافق را از سرت بیرون کن!
*   شعری که برای اثبات شاعریم گفته بودم، خوب از آب درنیامد، خدا کند غرق نشده باشد!
*   جز بخشش در زندگی شش بهتری نخواهی آورد!
*   وقتی سبد اقتصاد خانواده را خودت ببافی، سیب‌ها زمین نمی‌مانند!