ایران‌بوم

سفری داریم به ایلام، از آنجا به دره‌شهر و به شهر تاریخی سیمره می‌رویم. این شهر که پیشینه تاریخی آن به دوره ساسانیان و اوایل اسلام می‌رسد، از نظر معماری و سازه و شهرنشینی در نوع خود بی‌نظیراست. هرچند برخی قدمت بیشتری برای قائلند. مساحت سیمره بیش از 200هکتار است که در مغرب و جنوب غربی دره‌شهر قرار دارد. این مکان قدیمی جزو اولین آثاری است که به ثبت رسیده و با شماره 6 درسال 1310 شمسی در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. شهر تاریخی سیمره مرکز ایالت «مهرجان قذق» یا «مهرگان کدک» بوده است. گمانه‌زنی‌ها نشان می‌دهد کبیرکوه و پشته‌های آن در ارتباط با منطقه سیمره از گذرگاه‌های مهم کوچ‌نشینان در گذشته‌های دور بوده و در زمان‌هایی نیز گروهی در این منطقه مسکن گزیده‌اند. غارهای موجود در تنگه این منطقه بیانگر استقرار کوچ نشینان و گذر آن‌ها از این تنگه است که به طور فصلی در این محل‌ها ساکن بوده‌اند. آنچه تا به حال در پی کاووش‌ها به دست آمده برج‌های نگهبانی، خیابان، سامانه آبکشی و سیستم فاضلاب است. همچنین خانه اربابی، مسجد، اماکن حاشیه سیل‌بند و مکان‌های مسکونی است. کارشناسان گچ‌بری‌های سیمره را نیز بی‌نظیر توصیف می‌کنند. هرچند گفته می‌شود که این شهر بر اثر وقوع زلزله‌ای در سال 334 هجری قمری تخریب و خالی از سکنه شد اما بزرگی بازار این شهر از رونق آن نشان دارد. به هنگام عملیات کاوش یک سفال نوشته مربوط به قرن‌های نخستین اسلام در شهر تاریخی سیمره کشف شده که با خط عربی و کوفی روی آن نوشته شده است. باستان‌شناسان دست در کار کاوش این منطقه بر این باورند که پیشینه منطقه و دره سیمره را می‌توان تا پیش از تاریخ دانست که در این مورد نیز مطالعات تکمیلی باید صورت بگیرد. این شهر تاریخی از دیرباز به لحاظ ویژگی های طبیعی، اقتصادی و اجتماعی و واقع شدن بین کبیرکوه و رودخانه سیمره دارای اهمیت بوده است. گفته می‌شود این شهر تاریخی پایتخت دوم 'ایلامیان باستان' بوده که گویای وجود تمدن بزرگی در این منطقه بوده است و به همین دلیل نیز دره‌شهر نامزد ثبت در فهرست آثار جهانی شده است.