ورزش
تاریخچهٔ حضور بوکس ایران در ادوار المپیک
- ورزش
- نمایش از سه شنبه, 27 تیر 1391 10:51
- بازدید: 3164
بوکس ایران که از سال 1948 در بازیهای المپیک لندن کارش را آغاز کرد، تاکنون یازده دوره در این بازیها حاضر بوده و 53 بوکسور در این بازیها شرکت کننده داشته، اما بهترین مقام بوکسورهای ایران به پنجمی مرتضی سپهوند در المپیک پکن برمی‌گردد.
cheap shoes nike dunk sb silver box collection - Low shoes - GiftofvisionShops - nike jordans retro 1 camo shoes black friday deals , Sneakers - Women's shoes | Nike News
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بهترین عملکرد بوکس ایران در تاریخ المپیک به بازیهای 2008 پکن بازمی گردد که مرتضی سپهوند پس از کسب دو پیروزی راهی هشت نفر پایانی شد و در صورتی که می توانست حریف دومینیکنی را شکست دهد و به مدال برنز دست پیدا کند، دستش از مدال کوتاه ماند تا 53 ایرانی در بازیهای بوکس المپیک مدالی نگرفته باشند.
اکنون نگاهی به تاریخچه ی حضور بوکس ایران در بازیهای المپیک می اندازیم.
بازیهای 1948 لندن انگلیس و حضور پدر آندره آغاسی در ترکیب ایران
تیم ایران در اولین حضورش در بازیهای المپیک با هشت بوکسور حاضر بود که از این هشت نفر تنها یک نفر به دور دوم راه یافت. قاسم رسائلی، امانوئل آغاسی (پدر آندره آغاسی تنیسور معروف آمریکایی)، جمشید فانی، مسعود رحیمی ها، ژرژ عیسی بیک، حسین طوسی، اسکندر شورا و جمشید آبادی نمایندگان ایران در این بازیها بودند که از بین آنها تنها حسین طوسی به دور دوم راه یافت و بقیه در همان دور اول با شکست مقابل حریفان از دور بازیها حذف شدند. البته طوسی هم در دور دوم به نماینده ایرلند باخت و کنار رفت.
بازیهای 1952 هلسینکی فنلاند
تیم ملی بوکس ایران در دومین حضور خود شش نماینده داشت. پتروس نظربیگیان، فضل الله نیکخواه، امانوئل آغاسی، ابراهیم افشارپور، ژرژ عیسی بیک و آرداشیس ساگینیان اعضای تیم ملی ایران بودند که غیر از عیسی بیک که به دور دوم راه یافت، همگی در همان دور اول از مسابقات حذف شدند. عیسی بیک هم در دور دوم مقابل نماینده هلند شکست خورد.
بازیهای 1960 رم ایتالیا
تیم ملی ایران در این دوره از رقابتها با 4 بوکسور به نام های ایزار ایلخانوف، صادق علی اکبرزاده، وارزیک قازاریان و امیر یاوری شرکت داشت که علی اکبر زاده و قازاریان در دور اول حذف شدند و یاوری و ایلخانوف به دور دوم راه یافته و در آن مرحله کنار رفتند.
بازیهای 1964 توکیو ژاپن
ناصر آقایی،صادق علی اکبر زاده،حسن پاک اندام، ندیم قصردشتی و تورو رودسری نمایندگان ایران در این دوره از بازیها بودند که همگی در دور اول حذف شدند و تنها قصردشتی بود که به دور دوم راه یافت و در آن مرحله از رقابتها کنار رفت.
بازیهای 1972 مونیخ آلمان
حسن اغماض، نصرت وکیل منفرد، وارتکس پارسانیان، جبار فعلی و منوچهر بهمنی بوکسورهای ایران در این دوره از بازیها بودند که تنها اغماض و پارسانیان به دور دوم راه یافتند که این دو هم در این مرحله کنار رفتند.
بازیهای 1976 مونترال کانادا
تیم ملی بوکس ایران با شش بوکسور در این دوره از بازیها شرکت کرد که عملکرد بهتری نسبت به ادوار گذشته از خود نشان داد و چهار نفر توانستند به دور دوم راه پیدا کنند. سعید بشیری، بهزاد قائدی، پرویز بهمنی، علی بحری، محمد آذر حزین و پرویز بادپا نمایندگان ایران بودند که از بین آنها بشیری و بحری در دور اول حذف شدند اما چهار نماینده دیگر ایران راهی دور دوم شدند. قائدی،بهمنی، آذر حزین و بادپا با شکست مقابل حریفان خود در دور دوم حذف شدند تا نتوانند نتیجه ای بهتر از این از خود به یادگار بگذارند.
بازیهای 1992 بارسلونا اسپانیا
تیم ملی بوکس ایران در این دوره از رقابتها پس از سه دوره غیبت با ترکیبی شش نفره حاضر بود که نتوانست نتیجه ی خوبی کسب کند که البته با حرکت علی اصغر کاظمی نام بوکس در اذهان ماندگار شد! انوشیروان نوریان، یوسف خاطری، سیامک ورزیده، علی اصغر کاظمی، مرتضی شیری و ایرج کیارستمی نمایندگان ایران بودند که همگی در همان دور اول از دور رقابتها کنار رفتند. این در حالی است در بین تیم های ایران در ادوار گذشته حداقل یک بوکسور توانسته بود به دور دوم راه پیدا کند اما این بار این اتفاق هم نیفتاد!
البته ماندگاری بوکس ایران در این رقابتها در اذهان عمومی به خاطر این عملکرد ضعیف نبود بلکه به خاطر کار علی اصغر کاظمی بود که بدون دستکش روی رینگ المپیک حاضر شد و داوران او را از مبارزه منع کرده و بازنده اعلام کردند.
طبق قوانین برگزاری بازیهای المپیک هیچ بوکسوری نمی تواند با دستکش شخصی خود در بازیها شرکت کند و ورزشکاران باید دستکش هایی را در مسابقات استفاده کنند که کمیته ی برگزاری مسابقات به آنها می دهد. جریان بدون دستکش حاضر شدن کاظمی روی رینگ گویا به دیر آمدن اتوبوس حامل ورزشکاران از دهکده بازیها و در نتیجه دیر رسیدن به سالن مسابقات بود. البته این مساله به برنامه ریزی مسئولان تیم بازمی گشت. علی اصغر کاظمی که در آن بازیها کاپیتان تیم ملی بود، مقابل اصغر علی از تیم پاکستان بدون دستکش حاضر شد. کاظمی بعدها به عنوان سرمربی تیم ملی ایران هم انتخاب شد.
بازیهای 1996 آتلانتا و راه یابی مقیمی به دور سوم
تیم ایران با ترکیب کوروش ملایی، ایوب پورتقی قوشچی، بابک مقیمی و محمدرضا صمدی در این دوره از رقابتها حاضر شد که به مانند دوره قبل بازیها همه ملی پوشان ما غیر از بابک مقیمی در دور اول با شکست مقابل حریفان خود از دور رقابتها حذف شدند. بابک مقیمی بهترین عملکرد بوکسورهای ایران تا آن زمان را از خود به یادگار گذاشت. او با دو پیروزی که کسب کرد به جمع هشت نفر پایانی راه یافت و مقابل بوکسوری از بلغارستان قرار گرفت که در صورت پیروزی بر او می توانست برنز المپیک را کسب کند اما در آن بازی حساس به دلیل شکستگی دست قادر به ادامه مبارزه نبود و در مکان هشتم قرار گرفت. وضعیت دست مقیمی آنقدر بد بود که او در هنگام بازگشت با دستی گچ گرفته از هواپیما پیاده شد.
بازیهای 2000 سیدنی استرالیا
تیم ملی ایران در این دوره از رقابتها پنج نماینده داشت که بیژن باتمانی،بابک مقیمی، روح الله حسینی، محمدرحیم رحیمی و انوشیروان نوریان اعضای تیم ملی بودند که متأسفانه دو تن از نمایندگان ایران به دلیل استفاده از مواد نیروزا (دوپینگ) از دور رقابتها حذف شدند. دو نماینده دیگر ایران در همان دور اول با شکست مقابل حریفان از مسابقات کنار رفتند تا هم نتیجه ی بدی در روی رینگ گرفته باشیم و هم اینکه به خاطر کار زشت ورزشکاران خود شماتت شویم. رحیمی به دلیل دوپینگ در همان دور اول از مسابقات کنار گذاشته شد اما نوریان که آن زمان کاپیتان تیم ملی بود بازی اول خود را انجام داد و شکست خورد و بعد از آن دوپینگش مثبت اعلام شد و از مسابقات کنار گذاشته شد. مقیمی و حسینی هم در همان دور اول باختند.
نکته ی مهم این بازیها این بود که انوشیروان نوریان بعد از بازیهای المپیک همراه تیم ملی به ایران بازنگشت و در استرالیا ماندگار شد. هر چند او حدود 8 سال بعد دوباره به ایران بازگشت.
بازیهای 2004 آتن یونان
دوره ای که بوکس ایران بسیار ضعیف عمل کرد و تنها توانست یک سهمیه حضور در بازیهای المپیک را کسب کند. البته مسئولان فدراسیون بعد از بازیهای المپیک 2000 سیدنی سعی کرده بودند با جذب «آسه بال» سرمربی سرشناس عملکرد بهتری را برای بوکس ایران رقم بزند اما این مربی سرشناس نتوانست برای بوکس ما کاری کند و در نهایت هم پس از مدتی که در ایران بود قراردادش فسخ شد و به کشورش بازگشت.
محمد عاشری تنها نماینده ایران در این دوره از بازیها بود که پس از یک دور استراحت در دور دوم مقابل نماینده ایتالیا شکست خورد و حذف شد. البته سلمان کریمی دیگر بوکسور ایران بود که سهمیه حضور در این دوره از بازیها را کسب کرده بود اما به دلیل مثبت اعلام شدن تست دوپینگش از اعزام به آتن کنار گذاشته شد.
بازیهای 2008 پکن چین
ایران سه نماینده به نام های مرتضی سپهوند، مهدی قربانی و علی مظاهری در این دوره از بازیها داشت که بهترین نتیجه تاریخ بوکس ایران به دست آمد. قربانی و مظاهری در این دوره ازبازیها به ترتیب نمایندگان پورتوریکو و روسیه شکست خورده و حذف شدند. سپهوند هم با پیروزی بر حریفانی از تونس و رومانی به مرحله ی سوم رسید و در صورتی که می توانست «مانوئل دیاز» از دومینیکن را شکست دهد برنزش را قطعی می کرد اما در این رقابت شکست خورد و به مقام پنجمی بسنده کرد. هرچند این نماینده دومینیکن توانست قهرمان این بازیها شود.
البته سپهوند پس از این شکست اعلام کرد که حریف خود را دست کم گرفته بود و اگر همانند بازیهای قبلی اش مبارزه می کرد می توانست طلسم شکن شود.
بازیهای 2012 لندن انگلیس
بوکس ایران برای این دوره از بازیها چهار سهمیه توسط احسان روزبهانی، علی مظاهری، مهدی طلوطی و امین قاسمی پور دارد و سعی می کند تا طلسم بی مدالی بوکس ایران را بشکند. کارشناسان امیدواری زیادی به کسب موفقیت توسط علی مظاهری و احسان روزبهانی دارند که باید منتظر باشیم و ببینیم که آیا بالاخره این بوکسورها می توانند طلسم شکنی کنند؟
شانس خوب مظاهری
علی مظاهری کاپیتان تیم ملی بوکس ایران که سابقه ی حضور در المپیک پکن را در کارنامه دارد به عنوان پرچمدار کاروان ایران در بازیهای لندن انتخاب شده است که شاید این مساله روی عملکرد او تأثیر بگذارد و این بوکسور خوب ایران که مدال قهرمانی آسیا و قهرمانی بازیهای آسیایی را هم در کارنامه دارد با انگیزه ی بیشتری برای کسب مدال بجنگد. شانس خوب مظاهری این است که در وزن 91- کیلوگرم که او حضور دارد تنها 16 بوکسور حاضر هستند و چنانچه او بتواند دو پیروزی را کسب کند نخستین مدال آور تاریخ بوکس ایران در المپیک خواهد شد. کارشناسان به موفقیت او بسیار امیدوارند چرا که این بوکسور ایران می داند این آخرین دوره ی حضورش در بازیهای المپیک است و او با قهرمانی در آسیا سهمیه ی المپیک را گرفته است و همین مساله می تواند انگیزه روحی بالایی برای او باشد.
مظاهری در صورتی که همه ی این شانس ها به او رو کنند، قرعه هم یار او باشد و از همه مهمتر خودش در اوج آمادگی روحی روانی به مصاف حریفان برود و بداند که برای چه می جنگد می تواند طلسم شکن شود.
