ایران‌بوم

در میانه‌ی اردیبهشتماه 1391، سه انتخابات برگزار شد که بدون تردید بر روی روند مسایل جهانی تاثیر ویژه برجای خواهد گذاشت. انتخابات در فرانسه، یونان و سوریه، گرچه در سطح ملی انجام گرفتند؛ اما ما شاهد دگرگونیهایی در سطح منطقه و جهان خواهیم بود.

با شکست سارکوزی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، این امید افزایش یافت که فرانسه بتواند مانند گذشته، سیاست مستقلتری از آمریکا و غرب بازی کند. این چیزی است که رای‌دهندگان فرانسوی به روشنی نشان دادند که خواستار آناند و در نتیجه برخلاف معمول، بخت گزینش دوباره را از سارکوزی گرفتند.

سیاست خارجی فرانسه در دوران سارکوزی، تابعی بود از سیاست خارجی آمریکا و حتا در مواردی بسیار خشن‌تر، زشت‌تر و بی‌پرواتر. با سقوط سارکوزی در فرانسه، سقوط محتوم حکومت آلمان نیز تسریع خواهد شد. با فرو افتادن حکومت «آنگلامرکل» در آلمان، نفوذ و آقایی آمریکا نیز در اروپا به سختی لطمه خواهد خورد. این امر برای جهان و جهانیان، گشایش دلپذیری است.

از اثرهای قابل دید سقوط «سارکوزی» می‌توان از بیرون رفتن زودهنگام نیروهای نظامی فرانسه از افغانستان، کاسته شدن فشار بر روی دولت سوریه و نیز کاسته شدن از نفوذ و سلطه‌ی کامل صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی بر روی اقتصاد و در نتیجه سیاست‌های دولتهای اروپایی نام برد.

دومین انتخابات که می‌توان آن را دست‌کم انتخابات اثربخش در سطح ملی و همچنین منطقه‌ی پولی «یورو» و سرانجام اتحادیه اروپا ارزیابی کرد، انتخابات مجلس ملی یونان بود. در اثر این انتخابات، سرانجام پس از چندین دهه، یونانی‌ها توانستند به حکومت دو حزب قبیله‌ای در این کشور پایان دهند. این دو حزب که در همه‌ی سالیان پس از جنگ جهانی دوم (به جز سالهای اندک کودتای نظامیان)، سرنوشت این کشور را در دست داشتند، متعلق به دو خاندان حکومت‌گر این سرزمین بود. در حقیقت «عکس برگردان» همان نظام ضد انسانی آتن باستان بود که در آن تنها اندکی صاحب رای بودند و اکثریت قریب به اتفاق جامعه‌ی آتن آن روز یا برده بودند و یا بیگانه و در نتیجه حق دخالت در سرنوشت خود را نداشتند. در الگوی پس از جنگ دوم جهانی نیز همان شیوه در یونان حاکم بود. دو قبیله دو حزب تشکیل داده بودند و نام آن را مانند عهد باستان «دمو کراسی» نهاده بودند. دو حزب حاکم سنتی، روی‌هم رفته توانستند 33 درصد آرا را به دست آورند و در نتیجه راه برای تشکیل دولتی که بتواند این کشور را از زیر بار تحمیل خفتبار صندوق بین‌المللی پول – اتحادیه پولی یورو برهاند، هموار شده است. انتخابات در پیش رو به دلیل عدم موافقت احزاب پیروز بر سر تشکیل دولت، موضع جدایی خواهان از پول واحد را مستحکم‌تر خواهد کرد گرچه بیشینه‌ی مردم یونان شاید باقی ماندن در اتحادیه‌ی اروپا را می‌پسندند؛ اما صداهای بیرون رفتن از اتحادیه پولی یورو؛ بسیار رساست.

یونان با به دست آوردن «استقلال پولی» خواهد توانست با اجرای سیاست «تورمی مهار شده» دوباره اقتصاد ایستای این کشور را به جنبش وا دارد و با اتکا به منابع خدادادی فراوان (خورشید و کرانه‌های زیبای مدیترانه)، دوباره زندگی شاد و آرام گذشته را به مردم این کشور برگرداند.

اما سومین انتخابات مهم که در حد خود یک شاهکار به شمار می‌رود، انتخابات مجلس ملی سوریه بود. در حالی که امپریالیسم آمریکا ـ استعمار غرب و چاکران منطقه‌ای آنها، در پی پیاده کردن الگوی لیبی در سوریه بودند، مردم این کشور برخلاف همه‌ی تهدیدها و عملیات تروریستی، چند ماه پیش قانون اساسی نوین را مورد تایید قرار دادند و سپس برپایه‌ی قانون اساسی مزبور، به پای صندوقها رفتند و نمایندگان مجلس را برگزیدند. شرکت بالای مردم در این انتخابات در حالی که رییس‌جمهور و وزیر امور خارجهی آمریکا «از جنگ داخلی» در این کشور یاد می‌کنند، دروغهای آنان و تلاش نافرجام رژیمهای دیکتاتوری منطقه را آشکار کرد.

جالب اینجاست که سه رژیم واپسگرا که فرسنگها با مفاهیم اصیل دموکراسی فاصله دارند، با امربری از امپریالیسم آمریکا ـ استعمار غرب، در پی برقراری «دموکراسی» در سوریه هستند یعنی رژیم عهد دایناسورها در عربستان سعودی و قطر و نیز رژیم متظاهر به دموکراسی ترکیه. از آنجا که حکومتهای گوناگون ترکیه، رقیت غرب و به ویژه آمریکا را پذیرفتهاند، حکومت این کشور به عنوان «دموکراتیک» شناخته میشود. در حالی که اکثریت مردم این کشور یعنی کردها با جمعیت کمابیش 30 درصد و نیز علویان با همین جمعیت، از حضوری بسیار کمرنگ در مجلس این کشور برخوردارند. هم کردها و هم علویها در واحد سیاسی ترکیه تنها تا حد رده‌ی گروهبانی میتوانند در ارتش بالا بروند و همین محدودیت در سازمانهای دولتی نیز برای آنها وجود دارد. در میان استادان دانشگاههای این کشور، کردها و علویان به چشم نمی‌خورند و...

با انجام انتخابات چندحزبی و تشکیل دولت برخاسته از ارادهی مردم در سوریه، این دولت به نام مردم و ملت سوریه قادر خواهد بود که با قاطعیت مزدوران مسلح بیگانه را در هم کوبیده و آرامش را به کشور بازگرداند. انتخابات سوریه بدون هر گونه دودلی، در پیروزی مردم منطقه‌ی خاورمیانه، نقش برجسته‌ای دارد.