ایران‌بوم

شورای شهر رشت طی اقدامی تحریک آمیز اعلام کرد که از این پس نشست های این شورا، به زبان محلی گیلگی انجام خواهد گرفت. این خبر در خروجی خبرگزاری این مختلف از جمله ایسنا و ایلنا قرار گرفت.

اسماعیل حاجی پور، رئیس شورای شهر رشت به رسانه ها گفت: «زبان گیلکی از جمله زبان های بومی ملت ایران است که در تهدید قرار گرفته و اعضای این شورای برای حفظ اصالت زبان درحال فراموشی گیلکی و زنده نگهداشتن آن از این پس جلسات خود را با این زبان اداره می کند».

زبان گیلکی یکی از زبان های زیبای بومی در ایران است که در استان گیلان کاربرد دارد، اما استفاده از یک زبان محلی در نشست های رسمی و تبلیغ و ترویج آن از سوی رئیس شورای شهر اقدامی نسنجیده به شمار می رود از آن رو که می تواند برای بقیه مناطق نیز به عنوان یک الگو مطرح شده و بحران آفرینان برای ایجاد تنش از این پس ادعاهایی در خصوص استفاده از زبان های محلی در نشست های دیوانی و رسمی مطرح سازند.از سوی دیگر رسانه ای کردن این موضوع تا اندازه زیادی با بار تحریک آمیز همراه بود.

حاجی پور دلیل این اقدام را حفظ و جلوگیری از انقراض یک زبان بومی عنوان کرده است. باید پرسید آیا گفتگو با گیلکی در شورای شهر مانع انقراض این زبان خواهد شد و اگر پاسخ آری است، چگونه؟سوال دومی که باید از اعضای شورای رشت پرسید این است که آیا به تازگی در میان وظایف این نهاد حفظ زبان های بومی گنجانیده شده است؟ و اصولا اعضای شورا چه تخصصی در زمینه علوم زبان شناسی و علوم تربیتی دارند؟شورای می توانست بدون رسانه ای کردن این موضوع نشست های خود را به زبان گیلکی اداره و اسنادش را به زبان فارسی تهیه نماید، اما رسانه ای شدن موضوع نیز حاکی قصد و نیت تحریک آمیز دارد که به هر حال نشانه خوبی به شمار نمی رود.

صحبت و اظهار نظر در خصوص مسائل زبانی و هویتی کشور، نه جزو وظایف اعضای شورای شهر رشت است، نه در حوزه صلاحیت اداری آن ها و نه در حد و حدود آن شورا. بنابراین بهتر است این شورا به جای عوام فریبی و فرافکنی به مشکلات عدیده شهر رشت که هر مسافر و جهانگردی را آزرده می کند رسیدگی نماید.