ایران‌بوم

بقعه سید غلام‌رسول در پنج کیلومتری شمال غربی چابهار قرار دارد. شماره ثبت ملی آن ۱۵۵۹/۳ است. قدمت آن به سال ۴۶۵ ه. ق بازمی‌گردد. این آرامگاه با دیواره‌های سفید رنگ و دروازه ورودی آن در ضلع غربی بنا واقع گردیده‌است. پس از درب ورودی صحن بزرگ حیاط مشاهده می‌شود امامزاده در ضلع غربی حیاط واقع گردیده‌است. بر پیشانی ورودی بنا تزئینات نقاشی الوان با طرحهای نقوش ستاره‌های مشبک وجود دارد. ظاهراً نمای دور تا دور داخل ساختمان دارای نقاشی بوده‌است و کلمات لا اله الا الله، یا محمد یا علی و... نقاشی از گل در دیوارها جلب توجه می‌کند. شکل آن طوری است که نشان می‌دهد این اثر در روزگار سلجوقی ساخته شده و در دوره صفویه نیز طرح‌های نقاشی بر روی دیوارها تعبیه گشته‌است.

روبروی آرامگاه صفحه‌ای به بلندی یک متر و چهار پله قرار دارد که بر روی آن آرامگاه واقع شده‌است. در قسمت شرقی صفحه آرامگاه (آرامگاه) یک پیشخوان با سقف تیرهای چوبی و حصیری و چند ستون چوبی است. که با پنج پله به حیاط متصل می‌شود.

پیشخوان پیشینهٔ چندانی ندارد، ساقه گنبد استوانه‌ای است و سقف گنبد از درون با گچ سفید شده و بنا کاملاُ یک بنای خاص ایرانی و از معماری سلجوقی الهام گرفته‌است. آرامگاه در میان بنا واقع گردیده و بر روی آن یک صندوقچه و بالای آن یک جعبه چوبین با تزئینات مختلف هندسی قرار دارد، گورستان در سوی شرق بنا قرار دارد.