کوروش بزرگ
من [ ما ملت ایران] برده‌داری را برافکندم[برافکندیم]
- كوروش بزرگ
- نمایش از سه شنبه, 11 آبان 1389 14:05
- بازدید: 8357
دکتر هوشنگ گنجه‌ای
یک صد وسی یک سال پیش( 125خورشیدی/ 1879 میلادی). بر اثر کاوش در شهر باستانی بابل در میان رودان، استوانه‌ای از گل پخته به دست آمد.
پس از بررسی‌های باستان شناسی، آشکار شد که این استوانه، مربوط به سال 538 پیش از میلاد مسیح (1159 پیش از هجرت پیامبر(ص) از مکه به مدینه) است که از سوی کوروش بزرگ شاهنشاه ایران پس از گشودن بابل، نویسانده شده است.
از سوی دیگر، در سال‌های اخیر، آشکار شد که بخشی از یک لوحه‌ی استوانه‌ای که آن را متعلق به نبونید پادشاه بابل می دانستند، بخشی از استوانه‌ی کوروش بزرگ است که مربوط به سطرهای 36 تا43 آن می‌باشد. از این رو، این قطعه که در دانشگاه ییل(yail ) آمریکا نگاهداری می‌شد ، به موزه‌ی لندن گسیل گردید و به استوانه‌ی اصلی پیوست داده شد. این منشور که در تعلق آن به ایران، جای هیچ‌گونه دو دلی نیست ، در موزه‌ی بریتانیا نگاهداری می‌شود.
پوستر چاپ شده در شماره 63 مجله خواندنی به مناسبت 7 آبان روز ملی بزرگداشت کوروش بزرگ
منشور کوروش بزرگ در سال 1350 در جریان جشن‌های 2500 ساله شاهنشاهی برای ده روز به تهران آورده شد و در موزه‌ی شهیاد (آزادی ) به نمایش گذارده شد.
پس از گذشت 39 سال از آن زمان، در بامداد روز آدینه 19 شهریور ماه 1389، دوباره این منشور به تهران آورده شده است و قرار است که در مدت 4 ماهی که در تهران خواهد بود، در موزه‌ی ایران باستان به تماشای همگان گذارده شود.
با وجود گذشت 2548 سال از صدور منشور کوروش بزرگ و 65 سال پس از صدور و امضای منشور ملل متحد، جهان با همان خشونت‌ها و جنایت‌هایی روبروست که نمونه‌های آن ثبت تاریخ جهان است.
در سده‌ی بیستم میلادی، جهان شاهد انسان کشی، نسل کشی و جنایت‌های بسیاری در سرتاسر جهان علیه« بشریت» بود که در این سده نیز ادامه دارد.
از سال 1933 تا سال 1945 ، میلیون‌ها انسان به دلیل تعلق به نژاد دیگر و دین دیگر، از سوی آلمان‌ها، با افتخار و توام با شادی و احساس غرور و رضایت، قتل عام شدند.
در برابر در 2480 سال پیش از این جنایت، ملت ایران، همان مردمان را که باز به دلیل تعلق به نژاد دیگر و دین دیگر، به اسارت در آمده بودند وبه بردگی کشانده شده بودند، آزاد کرد و به خانه‌هایشان باز گرداند و نیایش‌گا‌هایشان را باز سازی کرد.
اما از شگفت روزگار ، امروز همان مردمان، خانه‌های مردمان دیگر را ویران می‌کنند، زمین‌هایشان را اشغال می‌کنند و بر روی آن‌ها خانه می‌سازند و نیز آنان را به اسارت و بردگی می‌کشانند.
از سال 1917 تا سال 1919 میلادی، میلیون‌ها ومیلیون‌ها انسان از سوی بلشویک‌ها به سرکردگی لنین، استالین و دیگران به جرم «دگراندیشی» قتل عام شدند و به تبعید گاه‌های بدون بازگشت سیبری گسیل گردیدند.
در سرتاسر سده‌ی بیستم، دولت بریتانیا میلیون انسان را به اسارت کشیده بود و میلیون‌ها انسان را به دلیل زادگاهی غیر از انگلستان، به قتل آورد. ملت‌های بسیاری را نابود کرد وبه خواست خود،« ملت تراشی» و « دولت سازی» نمود.
البته دیگر اروپایی‌ها نیز از سر مشق انگلیس‌ها پیروی می‌کردند. آنان نیز تا توانستند ملت‌های جهان را غارت کردند ومردمان جهان را به قتل آوردند و به بردگی کشاندند و مورد استثمار قرار دادند.
دولت ایالات متحده از لحظه‌ی شکل‌گیری ، داس مرگ را درسرتاسر جهان به حرکت درآورد و از هیچ جنایتی در حق کشورهای جهان فروگذار نکرد و با لشگر کشی و ستیزه جویی، میلیون‌ها انسان را به کام مرگ کشید و ...
و امروزه پس از گذشت بیش از دوهزار و پانصد سال از صدور منشور کوروش بزرگ و نیم قرن از امضای منشور ملل متحد، فرانسه که به دروغ و تزویر، خود را پرچم دار آزادی و حقوق بشر می داند، همان کاری را می‌کندکه کمابیش 50 سال پیش حکومت آلمان نازی انجام داد. فرانسویان، کولی‌ها را به دلیل دارا بودن نژاد دیگر، دستجمعی از سر زمین خود می‌رانند و برآنان ستم روا می‌دارند.
امروز، میلیون‌ها انسان به دلیل دارا بودن تبار دیگر و دین دیگر، در عراق و افغانستان و فلسطین و لبنان و ...، مورد یورش و کشتار قرار می‌گیرند.
و شگفتا ، جهانی که منشور ملل متحد را امضا کرده است و منشور کوروش بزرگ را زینت ساختمان خود کرده است، گویی این جنایت‌ها را نمی‌بینند و گوش آنان فریاد شادی انسان کشان و ناله و زاری مورد تجاوز قرار گرفتگان را، نمی‌شنوند !؟
اکنون ، برای این که فرق میان ملت بزرگ ایران و انسان کشان امروزین آشکار گردد ، متن کامل منشور کوروش بزرگ را از اینجا بخوانید.
