شنبه, 01ام دی

شما اینجا هستید: رویه نخست یادگارهای فرهنگی و طبیعی صنایع دستی دلسردی هنرمندان قلمزن را جدی بگیرید!

صنایع دستی

دلسردی هنرمندان قلمزن را جدی بگیرید!

 

شاید کمتر کسی بداند که یک هنرمند برای به ثمر رسیدن اثری قلمزنی با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کند؛ از کاهش فروش و صادرات گرفته تا مشکلات معیشتی و بیمه که دلسردی هنرمندان قلمزن را در شهرهای مختلف به دنبال داشته است.

اگرچه پیشینه هنر قلمزنی در ایران چندان روشن نیست، اما گفته‌های باستان‌شناسان نشان می‌دهد که این هنر در کشور ما ریشه‌ای دیرینه دارد. قلمزنی نیز مانند بسیاری دیگر از هنرهای کهن ایرانی طی سال‌ها دستخوش دگرگونی‌هایی از نظر فرم و محتوا شده است،

با این وجود هنرمندان قلمزن، این روزها آنطور که باید مورد توجه و حمایت قرار ندارند و با مشکلات زیادی مواجه‌اند؛ مشکلاتی که البته شامل سایر هنرهای صنایع دستی نیز می‌شود.

ابوالفضل رشوانلو، هنرمند قلمزن در استان گرگان در این زمینه به ایسنا می‌گوید: از آنجایی که قلمزنی روی فلزاتی همچون مس و نقره انجام می‌شود، ناخواسته تصاعدی شدن قیمت‌ها به ویژه برای نقره روی کار قلمزن‌ها تأثیر گذاشته است. از طرفی هر چقدر قیمت کار صنایع دستی افزایش پیدا کند، مردم با این وضع نامناسب اقتصادی قدرت خرید کمتری خواهند داشت و در واقع سفارش کار برای صنایع دستی کاهش پیدا کرده است؛ به ویژه در کار قلمزنی که ظرف کار با افزایش قیمت همراه شده است و به ناچار هنرمندان برای خرید ظرف باید بیشتر هزینه کنند، ولی از آن طرف مردم توان خرید ندارند.

او با بیان اینکه «معاش هنرمندان قلمزن با مشکل مواجه شده است»، به مشکلات بیمه هنرمندان صنایع دستی اشاره و خاطرنشان می‌کند: با وجود اینکه می‌گویند مشکل بیمه هنرمندان صنایع دستی حل شده است، اما متأسفانه در عمل چنین نیست. به هیچ وجه راضی نیستند که هنرمندان بیمه تأمین اجتماعی شوند؛ باری که هنرمندان صنایع دستی روی دوش تأمین اجتماعی می‌گذارند، برایشان صرفه ندارند.

این هنرمند با بیان اینکه «کار بیمه هنرمندان به‌سختی پیش می‌رود»، می‌گوید: در مقطعی بسیاری از کسانی که اصلاً در کار صنایع دستی هم نبودند را با پارتی و ضابطه بیمه کردند، بعد برای مدتی بیمه را به طور کلی قطع کردند و الان هم که کار بیمه هنرمندان به سختی پیش می‌رود و وضعیتشان مشخص نیست. در واقع تأمین اجتماعی به عنوان یک بار اضافه به هنرمندان صنایع دستی نگاه می‌شود و دولت هم حاضر نیست این هزینه را پرداخت کند.

رشوانلو با اشاره به کاهش صادرات صنایع دستی، خاطرنشان می‌کند: با وجود اینکه هنر قلمزنی ایران در جهان حرف اول را می‌زند و هنرمندانی داریم که کارشان در جهان بی‌نظیر است، متأسفانه چون صادرات نداریم و داخل کشور به هنرمندان دستمزد خوب داده نمی‌شود، این هنرمندان با مشکلات زیادی مواجه شده‌اند. این در حالی است که وقتی هنرمند توانمند و از نظر امرار معاش مشکل نداشته باشد، خیلی بهتر می‌تواند هنر خودش را نشان بدهد.

همچنین احمد شریفیان‌نژاد، هنرمند قلمزن در استان اصفهان، درباره مشکلات هنرمندان این عرصه می‌گوید: در حال حاضر عده‌ای وارد هنر قلمزنی شده‌اند که همانند شرکت‌های هرمی کار می‌کنند. به عنوان مثال در اصفهان یک نفر رأس هرم است که وارد بازار شده و کارهایی که اصلاً قلمزنی هم نیستند و صرفاً پلاک‌زنی هستند را خریداری می‌کند و سپس با قیمت‌های پایین‌تر از آثار صنایع‌دستی به فروش می‌رساند.

او ادامه می‌دهد: در عمل قیمت پایین این کارها که در بسیاری از مغازه‌های خیابان ویلای تهران هم وجود دارد، باعث می‌شود که دیگر کسی به سراغ آثار قلمزنی نرود. وقتی یک کار ۴۰ در ۵۰ حدود ۴۰۰ هزار تومان به فروش می‌رسد و یک اثر حجمی قلمزنی حدود ۱۰ میلیون قیمت‌گذاری می‌شود، طبیعی است که دیگر کسی به سراغ آثار قلمزنی نرود!

شریفیان‌نژاد که معتقد است به هنرمندان صنایع دستی بی‌توجهی می‌شود، می‌گوید: حدود ۹ سال پیش دنبال یک وام ۲۵ میلیونی بودم و بسیار هم تلاش کردم، اما هنوز که هنوزه نتوانستم این وام را دریافت کنم. صحبت کردن از صنایع دستی زمانی معنی می‌دهند که به هنرمندان این عرصه پرداخته شود. من ۱۰ سال پیش به معاونت وقت صنایع‌دستی اصفهان گفتم اگر این وضع ادامه پیدا کند، ۱۰ سال دیگر اصفهان صنایع دستی نخواهد داشت! و همین‌طور هم شده است و بسیاری از هنرمندان قلمزن در حال حاضر کار ندارند.

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید