ایران‌بوم

آزاده احسانی چمبلي

«خردمندان، آن کس را که بر سر گنج نشسته باشد، و از دیگران دریوزگی کند، فرزانه نمی‌شمارند و آن گمج آکنده از گوهر، که ما بر سر آن نشسته‌ایم، نوشته‌ها و یادگارهای پر ارج نیاکان ما است که در هر زمان، جویندگان را به کار می‌آید» (داستان‌های رستم پهلوان، جلد یکم، فریدون جنیدی)
شورانگیزترین بخش شاهنامه از دید نویسندة این دورة یازده جلدی داستان رستم پهلوان است که نویسنده، هر داستان آن را در یک دفتر جداگانه به چاپ رسانیده است: در این دفترها گاه به گاه، گزارشی(تفسیری) نیز بر رویدادهای داستان می‌آید، تا روشن سازد که هر یک از شگفتیهای داستان‌های شاهنامه از چه سخن می‌گوید و بدین‌سان پرده از روی رازها و رمزهای شاهنامه برداشته می‌شود. گزارش داستان‌های رستم پهلوان چنان است که گویی خواننده با خواندن آن شاهنامه را خوانده است. نثر نویسنده در نوشتارها نثر فارسی شیوایی است که براستی می‌توان گفت دارای سبکی است، تنها ویژة همین مجموعه و به گفته خود او:
»اگر زبان فارسی را به آیین خود به کار گیریم، نیازی به واژه سازی (به جز از واژه‌های گستردة فن و دانش امروزی) نداریم، و آن گنج شایگان نیز که رودکی و بلعمی و مولانا و خواجه عبدالله انصاری و انوری و سعدی و... پدید آورده‌اند از دست نمی‌رود یا آسیب نمی‌پذیرد!»
واینکه چرا هر داستان در دفتری جداگانه آورده شده است نیز دلیل ویژه‌ای دارد، و آن این است که خواننده از نزدیک شدن به داستان‌های شاهنامه و خواندن آنها - به دلیل حجم بالای داستان‌ها – نهراسد. برای به‌هم پیوستن این گفتارها از چند نمونة شاهنامه چون شاهنامة بنداری، ژول‌مل، بروخیم، مسکو، قریب و از همه برتر استاد جلال خالقی مطلق یاری گرفته شده است.
کتاب‌نامه: داستان‌های رستم پهلوان، گزارش فریدون جنیدی، نشر بلخ (وابسته به بنیاد نیشابور) چاپ نخست 1376، چاپ دوم 1382.

{comment on}