پنج شنبه, 12ام مهر

شما اینجا هستید: رویه نخست تازه‌ها رویدادهای فرهنگی نکوداشت شاعر میهنی‌سرا، علیرضا شجاع‌پور، برگزار شد

رویدادهای فرهنگی

نکوداشت شاعر میهنی‌سرا، علیرضا شجاع‌پور، برگزار شد

مجلس نکوداشت شاعر میهنی‌سرا، علیرضا شجاع‌پور، پنج‌شنبه هجدهم آبان‌ماه 1402، در کانون زبان پارسی برگزار شد. نخستین سخنران این جلسه، دکتر سید مصطفی محقق داماد، رئیس شورای تولیت بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار، پس از خوشامدگویی به مهمانان و حاضران، سخن خود را با توضیحاتی دربارۀ اهمیت شعر و کلام موزون آغاز کردند. سپس به موضوع شعر میهنی پرداختند و از دغدغۀ شاعران میهنی‌سرا که آبادی و آزادی میهن و حفظ حقوق شهروندان است، سخن گفتند. ایشان افزودند که دل شاعران میهنی از اینکه هموطنانشان میهن خود را ترک کنند به درد می‌آید؛ زیرا ارزش یک ملت به‌سبب مردمان آن و جوانان غیور و متخصصان آن است. دکتر محقق داماد با بیان شواهدی از اشعار میهنی مرحوم شجاع‌پور او را شاعری خواندند که به‌راستی دغدغۀ وطن داشت.
پس از آن، میان برنامه‌ای موسیقایی با شعرخوانی خانم حراجی اصل و آقای مصطفی محسن‌زاده و نوازندگی آقای صالح کریمی اجرا شد. آنگاه دکتر اصغر دادبه، سخنان خود را به عنوان دومین سخنران آغاز کردند. محور گفته‌های ایشان دربارۀ شعر رستم و سهراب علیرضا شجاع‌پور و سخنان آن مرحوم دربارۀ علت کشته شدن سهراب به دست رستم بود. دکتر دادبه بیان داشتند که زنده‌یاد شجاع‌پور در شعرش می‌گوید رستم برای محافظت از ایران و برای اینکه فرزندش به ایران حمله‌ور شده بود و به‌سبب عشقی که به ایران داشت، سهراب را می‌کشد و مهر فرزندی را فراموش می‌کند. ایشان در پایان سخنان خود به موضوع هویت ملی و زبان پارسی پرداختند و بیان داشتند امید است که هرگز افول زبان فارسی را نبینیم؛ زیرا افول این زبان افول هویت ملی ماست.

دکتر مصطفی بروجردی، عضو هیئت علمی دانشکدۀ روابط بین‌الملل، سخنران بعدی این نشست بودند که زنده‌یاد علیرضا شجاع‌پور را فرزند سخن پارسی خواندند و از صفات انسانی ایشان سخن گفتند. دکتر بروجردی در توصیف مرحوم شجاع‌پور بیان داشتند: «او علاوه بر مرد میدان سخن بودن، در عالم سیاست هم کارآزموده و مجرب و بسیار پراطلاع بود.» ایشان در بخش دیگری از سخنان خود دربارۀ مرثیه‌سرایی‌های آقای شجاع‌پور سخن‌گفتند و آن مرحوم را شاعری مرگ‌آشنا خواندند.

سپس، دکتر غلامرضا امیرخانی خاطراتی را از دوران هجده‌سالۀ خدمت زنده‌یاد علیرضا شجاع‌پور در وزارت امور خارجه نقل کردند و ایشان را از نسلی خواندند که از مفاخر جوان وزارت خارجه به شمار می‌آمدند و تمام وجودشان سرشار از عشق به میهن بود.
در میان‌برنامۀ دوم، آقای کیخسرو دهقانی قطعاتی از شاهنامه را به آواز خواندند و آقایان مهرداد عندلیب و فریبرز جعفری با نوازندگی ایشان را همراهی کردند. پس از آن، آقای قدمعلی سرامی دربارۀ آیین‌های ایرانی در میان تیره‌ی لر که خاستگاه مرحوم شجاع‌پور است، سخن گفتند و برخی صفات میهن‌گرایانۀ این تیره را برشمردند. در ادامه خانم میناسادات امیرآفتابی شعر رستم و سهراب مرحوم شجاع‌پور را خواندند.

دکتر بهرام پروین گنابادی آخرین سخنران این جلسه بودند. ایشان در ابتدا به موضوع ایران و هویت ملی و رابطۀ تنگاتنگ آن با زبان فارسی پرداختند و پس از اشاره‌ای به سابقۀ ملی‌گرایی در ایران به موضوع زبان فارسی بازگشتند و از اهمیت شعر و شاعران به‌عنوان کسانی که از همه به زبان مسلط‌ترند سخن گفتند. دکتر پروین گنابادی  در بخش پایانی سخنان خود به مرحوم شجاع‌پور پرداختند و با اشاره به اینکه آن مرحوم در دبیرستان البرز درس خوانده بودند و در وزارت خارجه اشتغال داشتند، افزودند: اگر استاد شجاع‌پور شاعر وطن است و اگر وطنش را دوست دارد بخشی از آن به‌خاطر آن است که شاگرد زین‌العابدین مؤتمن بوده و بخشی دیگر به این دلیل است که در وزارت خارجه بوده و به جاهای مختلفی رفته و متوجه شده که چرا زبان فارسی در حفظ هویت ملی ایران مهم است. آقای شجاع‌پور اگر کاری کرده برای ایران بوده و وطن پرستی‌اش وطن پرستی اصیلی بوده است.

در پایان این نشست ویدئویی از شعرخوانی مرحوم علیرضا شجاع‌پور پخش شد.

 

 

برگرفته از تاربرگ بنیاد موقوفات دکتر محمود افشار؛ تعمیم زبان فارسی، تحکیم وحدت ملّی و تمامیت ارضی

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید

در همین زمینه