جمعه, 10ام فروردين

شما اینجا هستید: رویه نخست نام‌آوران ایرانی بزرگان استاد محمد مهریار چشم از جهان فروبست

نام‌آوران ایرانی

استاد محمد مهریار چشم از جهان فروبست

برگرفته از پایگاه انجمن مثنوی پژوهان

 استاد محمد مهریار دانشمند و ادیب فرزانه در ساعت9:30 بامداد روز چهارشنبه 18 اسفند ماه 1389 شمسی ،چشم از جهان فرو بست.  
مراسم تشییع پیکر و خاکسپاری استاد مهریار روز آدینه 20 اسفند  ساعت 10 بامداد از محل منزل ایشان واقع در خیابان چهارباغ بالا نبش کوی کاویان به سوی باغ رضوان در جوار آرامگاه همسر ایشان واقع در قطعه 33 خواهد بود.


استاد محمد مهریار دانشمند فرزانه و ایران شناس بزرگ از شخصیتهای ملی ایران بود که در زمینه علوم انسانی نظیر زبان شناسی، ادبیات فارسی، جامعه شناسی و روانشناسی (تعلیم و تربیت) ، تاریخ و فلسفه و  نیز جغرافیا ، همچنین علوم حوزوی ، سالها تحصیل ، تدریس ، تحقیق و تالیف نمود ودر بسیاری ازین علوم سر آمد دوران خود در ایران گردید .


جهانگرایی اش هرگز باعث نشد که ذره ای از مهر او به ایران سرزمین کهن و پر گوهر کاسته شود و بر عکس، او به تحقیق و جستجو در زمینه ایران شناسی و زبان اوستایی پرداخت . پژوهشهایی در زمینه شاهنامه و نیز آخرین تالیف ایشان" فرهنگ نام شهر ها و برخی آبادی های کهن ایران خود گواه این سخن است. همچنین ایشان از اصفهان شناسان برجسته بوده اند.

 

 تسلطش  به زبان های انگلیسی ، فرانسه و عربی، زمینه ساز ترجمه ها و تالیفات ارزنده ای شد که از گنجینه های ماندگار فرهنگ این کشور محسوب می شوند . هوش سرشار وی و حافظه شگفت اش باعث می شد که در زمینه های مختلف دانش فراوان بیاندوزد و از او شخصیتی جامع العلوم بسازد. با این همه ، فروتنی اش بسیار بود و او در پی نام نمی گشت.
 

 

او در سال 1297 شمسی در اصفهان ودر خانواده ای مذهبی و روحانی متولد شد. پس از تحصیل در حوزه علمیه اصفهان برای تکمیل تحصیلات دینی خود و کسب اجتهاد به نجف عزیمت نمود و پس از پایان آن دوران به زادگاهش اصفهان بازگشت و به تحصیل فلسفه و ادبیات در دانشسرای عالی پرداخت. در سال 1319 شمسی به تدریس در مدارس اصفهان دعوت شد که با فروتنی پذیرفت و نخبگان زیادی شاگرد درسهای ادبیات فارسی ، تاریخ، جغرافیا و زبانهای خارجه استاد در آن دوران بوده اند.

در سال 1330 شمسی به آمریکا سفر کرد و در دانشگاه فلوریدا و شیکاگو در رشته تعلیم و تربیت ( از گرایشهای روانشناسی ) و همچنین ادبیات به تحصیل پرداخت .پس از آن دیگر بار به ایران باز گشت و با اندوختهء دانش به روز خود بویژه در خصوص تعلیم و تربیت و پرورش کودک به آموزش پرداخت و کتاب "تحقیق در رشد و نمو کودک را به رشته تحریر در آورد.تاسیس و مدیریت کتابخانه دانشکده پزشکی دانشگاه اصفهان از خدمات ارزنده وی به شمار می رود و نیز خدمات شایسته ایشان در مقام معاونت دانشکده ادبیات آن دانشگاه نیز در خور ستایش است.گفته میشود که ایشان استاد السنه شرق در دانشگاه کمبریج نیز بوده اند .

از آثار  چاپ شده ایشان میتوان به موارد زیر اشاره نمود:

1) چشم انداز تاریخ سیاسی ایران ،در اصفهان

2) اصفهان از قدیم ترین عهود تاریخی تا عهد سلجوقی(رساله اصفهان در گذشته و حال )چاپ اصفهان

3) رساله در رشد و نمو کودک و راه استفاده از آن در تعلیم و تحصیل

4) قلمرو ایران در گذشته و حال (در تاریخ صفویه)

5) تاریخ ادبیات ایران قبل از اسلام ، جلد اول چاپ اصفهان

6) تاثیر و نفوذ غرب در ایران ،چاپ اصفهان

7) هلال ماه نو ، ترجمه از اشعار تاگور شاعر نامدار هند

8) راه نو در سلامت روان و تن

9) شاه دز کجاست؟

10) سقوط اصفهان ،گزارش های گیلاننتز درباره هجوم افغان ها و سقوط اصفهان

11) ترجمه سفر نامه سانسون (وضع کشور ایران در عهد شاه سلیمان صفوی)

12) آناباز ، ترجمه شعر سن زون پرس(به اتفاق محمود نیکبخت)

13) فرهنگ جامع نامها و آبادیهای کهن اصفهان (1382)

14) فرهنگ شهر ها و برخی آبادی های کهن ایران

و مقالات متعدد و ترجمه های دیگر .

یاد این استاد فرزانه، گرامی و روح پر فتوحش شاد باد.

 پاینده ایران

دیدگاه‌ها   

0 #1 Guest 1390-02-09 16:26
"استاد مهریار"
گیرم شکست پشت زمستان بهار کو سنبل کجاست نرگس شب زنده دار کو
گیرم شکست صو لت سرماي بهمنی در فرودین نشانه اي از نو بهار کو
موج زلال در رگ هر کوچه باغ و باغ آب حیات در دهن چشمه سار کو
گیرم بهار هست و گل و سبزه نیز هست اما بهار علم و ادب"مهریار" کو
آن اوستاد نادره گفتار نغز گوي آن در دیار و شهر ادب شهریار کو
عمري به باغ علم و ادب نغمه ساز بود بی او طنین نغمه ز هر شاخسار کو
روح حکیم طوس از او زنده بود و شاد شهنامه را چنو د گر آموزگار کو
او دوستدار مام وطن بود و بشنوید بانگ وطن که هاي زند غمگسار کو
فرهنگ جان گرفت ز انفاس گرم او بی او ز درد آه بر آورده یار کو
اي شاه بیت دفتر عشق و شعور و شعر این هر سه را نباشی اگر شاهکار کو
تو یادگار نادره کاران رفته اي با رفتنت ز ناموران یادگار کو
رفتی و مانده یاد تو با یاد دوستان بی یاد دوست اهل وفا را قرار کو
اسفند ماه هشتاد و نه
وحیدا
نقل قول کردن

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید