گردشگری

آذرگشسب، جای‌گاهِ آشتی آتش و آب

برگرفته از فصل‌نامه فروزش، شماره چهارم (پاییز 1388)، رویه 109 تا 110

آذرگشسب، جای‌گاهِ آشتی آتش و آب
نگینِ نیرو افزا

ساناز صنایع گلدوز / عباس عطایی
دانشجوی دکترای برنامه‌نویسی محیط زیست / از مسؤولان تشکّل آشتی با زمین

گردنِ مام وطن، نشسته ماده ‌شیر ایران را، نگینی درخشان فیروزه‌ای‌‌رنگ که گاه به لاجورد می‌گراید آراسته است. این نگینِ زیبا چشمه‌ای است که به دریاچه‌ای بزرگ می‌ماند و در مخروطی آهکی، در ارتفاع بیش از 2200 متر در محل ملاقات البرز و زاگرس، قرار گرفته است. به ژرفای این دریاچه‌ی خیره‌کننده، انسانی دست نیافته و جذبه‌ی رمز و راز آن، دل را به هراس می‌اندازد...
ترکیب رنگ‌های این تابلوی زیبا بسیار ساده است... انگار که خالق تنها با دو قلم فضا و مکان را ترسیم نموده است. یک قلم به رنگِ خاک و قلمی دیگر که دریاچه و آسمان را با آن آبی کرده است. آسمان و هر آن‌چه در اطراف است در آینه‌ی دریاچه انعکاس دارد و چون ژرف در این آینه بنگری جز زیبایی چیزی در آن نمی‌بینی. در این تابلوی بی‌نظیر هنر، علم و قدرت خالق با هم به نمایش درآمده است. این مکان را دریاچه‌ی تخت‌سلیمان (آذرگُشَسب) می‌خوانند.

در کنار این دریاچه، ویرانه‌تاریخی کهن از ساسانی و ایلخانی به چشم می‌خورد... تاریخ‌نویسان روایت کرده‌اند که در این مکان هفت قرن آتش جاودان، که نماد شکوه و جلال ساسانیان بود، در آشتی با آب شعله می‌کشید و پس از تاخت‌وتاز ایلخانان تنها خاطره‌ای از آن آتش باقی ماند. امروزه زرتشتیان در روزی از سال [گاهنبارِ چهره‌ی ‌پَیته ‌شَهِم‌] به یاد آتش جاویدان به آذرگشسب، در 45 کیلومتری شهرستان تکاب واقع در آذربایجان غربی، سفر می‌کنند.

تخت سلیمان در سال 1382 در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید و توجه جهانیان را نیز به خود معطوف ساخت، هر چند فرهنگ‌کاوانِ جهانی دیرزمانی است که آن را می‌شناسند. از این‌رو، سالیانه گردش‌گران داخلی و خارجی فراوانی برای بازدید از این مکان تاریخی به آن سفر می‌کنند. و اما از سال 1384 خورشیدی تا به امروز گردش‌گرانی به این مکان سفر می‌کنند که به «گردش‌گران انرژی» شهرت یافته‌اند. گردش‌گرانی که با گشت‌وگذار در مکان درون را، با آن‌چه از حقیقت مکان نشأت می‌گیرد، جلا می‌بخشند و زنگارها را از روح خود می‌زدایند... این گردش‌گران با باور به زنده بودن زمین، انرژی حیاتی و آگاهی هستی را از این مکان دریافت می‌کنند.

در زمین مکان‌هایی وجود دارد که حضور در آن‌جا فرصتی را به انسان می‌دهد که لحظاتی از خود و دغدغه‌هایش فاصله بگیرد و مجرد از دیگران به غور در درون بپردازد. مکان‌هایی که سال‌ها در دنیا به‌عنوان مکان‌های ویژه و پرانرژی شناخته شده‌اند و برای انسانی با درون جست‌وجوگر و آگاه دارای ارزش ویژه‌ای هستند. این مکان‌ها در دهه‌ی 1970 بر اساس نظریه‌ی گایا، علوم زمین‌شناسی، نجوم، و شماری دانش‌های دیگر تعیین شده‌اند. بر پایه‌ی نظریه‌ی اشاره‌شده‌، کره‌ی زمین زنده و آگاه است؛ آب دورتادور آن را احاطه کرده و فعالیت‌های یونی‌اش را به‌وجود آورده است. این فرایندِ یونی جریان انرژی را در زمین به‌وجود می‌آورد که بر تمام ابعاد حیات اثر می‌گذارد. این نظریه، زمین را ابر‌موجودی زنده می‌داند که دارای روح است و در جهت تکامل، هدفی پویا را دنبال می‌کند (Coon, 2009). بر اساس نظریه‌ی گایا که توسط جیمز لاولاک مطرح شد، زمین به عنوان ابرموجود زنده دارای کالبدی است که در آن چرخه‌ی مواد غذایی حاصل از خاک و سنگ، که بر اثر جویبارها و رودخانه‌ها به جریان می‌افتند، به گردش خون در بدن جانوران تشبیه می‌شود. در این تشبیه، رودخانه‌ها در حکم رگ‌ها، جنگل در حکم ریه و اقیانوس به مثابه‌ی قلب زمین است (اردکانی، 1383). بنا بر پژوهش‌های انجام‌شده، زمین فقط یک کره‌ی ساده نیست بلکه در زیر چین‌خوردگی‌های سطحی خود خطوط انرژیِ در گردش دارد. در حدود 16 حلقه‌ی انرژی از بالا به پایین کره‌ی زمین را احاطه کرده است. این انرژی دارای فرکانسی است ‌که حیات کره‌ی زمین را در ابعاد فیزیکی و روحی برقرار می‌سازد. حلقه‌های انرژی هر کدام حول محوری در چرخش و متأثّر از حرکت زمین به دور خورشید، ماه به دور زمین، و ابعاد بزرگ‌تری از چرخش مربوط به خورشید در کهکشان «راهِ شیری» است. در محل برخورد این حلقه‌های انرژی که بنا به ماهیت آب و خاک درونِ زمین ایجاد می‌شوند، 52 چرخه به‌وجود می‌آید که می‌توانند خواص الکتریکی یا مغناطیسی ویژه‌ای را نمایان سازند. این چرخه‌های انرژی (چاکراها) مرزِ گسل‌ها، لبه‌های صفحه‌های تکتونیکی، تمرکز تنوع زیستی، مراکز تمدن‌های باستان، مراکز الهامات پررمز و راز، مراکز مذهبی ارزش‌مند، مسیرهای مهاجرت جانوران و مسیر حوادث طبیعی کنونی را به‌وجود می‌آورند. 52 چرخه‌ی انرژی در زمین مثلث‌هایی با سه رأس پرانرژی هستند که 156 مرکز انرژی یا ورتکس را در روی کره‌ی زمین ایجاد می‌کنند. زمین از درون این ورتکس‌ها تنفس می‌کند (Coon, 2009). در نگاره‌ی یکم جانمایی چرخه‌های اصلی انرژی زمین نمایان شده است.

مکان‌های پرانرژی در دنیا از ارزش گردشگری ویژه‌ای برخوردار‌ند و معمولاً گردش‌گران تجربیات ناب و غیرقابل وصفی را در آن‌جا تجربه می‌کنند. یکی از این مکان‌ها تخت سلیمان (آذرگشسب) در ایران است. تخت‌سلیمان رأس خلاقیت چرخه‌ی انرژی گلوی زمین است (اهرام ثلاثه در مصر، رأس الهام، و خانه‌ی کعبه در عربستان، رأس ساختار، دیگر رأس‌های مثلث چرخه‌ی انرژی گلوی زمین را تشکیل می‌دهند).

نگاره‌ی یکم - جانمایی چرخه‌های اصلی انرژی زمین

جنبه‌ی انرژی یا نیروافزایی تخت‌سلیمان، علاوه بر جاذبه‌های تاریخی، قداست خاصی را به این مکان بخشیده است. این چرخه بر اساس تقویم ماهیانه در زمانِ دقیقِ تحویل ماه در برج میزان فعالیت خود را آغاز و در زمان دقیقِ ماه کامل در برج حمل فعالیت خود را به پایان می‌رساند. در زمان آغاز و پایان فعالیت یک چرخه که روزهای طلایی آن است، تجربه‌ی آغاز و اوج شکوفایی در زندگی وجود دارد. بر پایه‌ی نظریه‌ی یادشده، در زمان آغاز فعالیت یکِ چرخه هرم انرژی کائنات با هرم انرژی آن چاکرا در اوج ارتباط و تبادل قرار می‌گیرند. زمان و مکان در هم می‌آمیزند و موقعیتی مبارک و ارزش‌مند را برای کره‌ی زمین ایجاد می‌کنند.

تخت‌سلیمان میراث نیاکان ماست و مکان ارزش‌مندی که در آن با کمی جست‌وجو انرژی کاملاً قابل احساس است. از سال 1384 گردش‌گران به این مکان سفر می‌کنند که از نیروهای طبیعی آن بهره بگیرند (بنگرید به: تارنمای آشتی با زمین). نیروهایی که بنا بر مشاهدات عینی و میدانی به صورت عشق، اشتیاق، شگفتی، شادمانی، آرامش، آگاهی، نیروی مضاعف بدنی، احساس سلامتی، احساس سبکی، حس نزدیکی و ایمان به قدرت خالق، حس در خانه بودن، کاهش دغدغه‌ها، بی‌نیازی از آرزوهای مادی، حس تحسین و احترام به طبیعت، حس متفاوت بودن از سایر مکان‌های باستانی و طبیعی، احساس‌های غیرقابل وصف و تجربه‌ای جدید و... نمایان می‌شود (صنایع گلدوز، 1388). باور یا عدم باور به این نیروها چیزی فراتر از ذهن و فکر است اما آن‌چه این نیروها را در بوته‌ی آزمون قرار می‌دهد حس آن‌ها و ارزیابی اثرِ حاصل از آن‌هاست. اثری که بنا بر تجربیات مختلف گردش‌گران متفاوت است.

به راستی چه عَجَبی در این نگینِ نیرو افزا نهفته است...؟

بن‌نوشت‌ها:

اردکانی، م. (1383). اکولوژی، انتشارات دانشگاه تهران.
صنایع گلدوز، س. و م. مخدوم (1388). «برآورد ظرفیت برد اجتماعی– روانی گردش‌گری در مکان‌های مقدس و پرانرژی» (مطالعه‌ی موردی: تخت سلیمان ایران). مجله‌ی محیط‌شناسی، سال سی‌وپنجم، شماره‌ی 51، پاییز 88، صفحه‌ی 44-37.
تارنمای «آشتی با زمین» (yin-yangreiki.org)
Coon, R. (2009). Earth Chakras, Robert Coon, Pub. 293pp.

• < قبلی
• بعدی >