ایران‌بوم

این خوشنویس پیشکسوت به‌مناسبت سالروز تولدش در گفت‌وگو با خبرنگار بخش هنرهای تجسمی ایسنا‌، درباره‌ی وضعیت هنر خوشنویسی در سال‌های گذشته اظهار کرد: در سال‌های گذشته، ارزش اقتصادی هنر خوشنویسی از دست رفته و این هنر کاربردش را در ساختار زندگی از دست داده است. سال‌های سال است که دیگر خوشنویسی در خدمت کتابت، چاپخانه‌ها‌، نشریات و روزنامه‌ها نیست و خوشنویسی محض، کاربرد گذشته را در اجتماع ندارد. هیچ‌وقت کسی فکر نمی‌کرد نرم‌افزاری به‌وجود آید که بتواند خط نستعلیق بنویسد.

او ادامه داد: از وقتی دارالتعلیم‌های خوشنویسی، یک به یک برچیده شدند، هنرمندان خوشنویس از نظر اقتصادی به مشکل برخوردند. البته این اتفاق که هنر فقط برای هنر باشد، از نظر معنای هنر، اتفاق خوبی است و ما هنرمندان و استادان بزرگ و شایسته‌ای، بخصوص خوشنویسان زن را در این سال‌ها داشته‌ایم و داریم، ولی با این حال وضعیت اقتصادی سبب سرخوردگی هنرمندان هم می‌شود.

افجه‌ای همچنین بیان کرد: یک طرف کار هنری، جامعه است. جامعه باید از هنر استقبال کند که این استقبال در زمینه خوشنویسی در سال‌های گذشته ضعیف بوده است. هنرمندان ما باید تجلیل شوند، نه با این عنوان که احتیاج دارند، بلکه با این عنوان که ارجمند و بزرگ هستند.

این خوشنویس ادامه داد: قدرت‌های بزرگی در زمینه خوشنویسی در ایران وجود دارند. بارها گفته‌ام که خوشنویسی محض باید جزو بخش‌های مهم دانشگاهی ما قرار گیرد. حداقل این‌که در کنار رشته گرافیک در دانشگاه تدریس شود. خوشنویسان بزرگ ما به‌دلیل نداشتن مدرک دانشگاهی اگر بخواهند استخدام شوند، واجد شرایط نیستند، اما شخصی که مثلا 140 واحد گرافیک در دانشگاه گذرانده باشد، واجد شرایط استخدام دولتی است. این‌ها از نظر حیثیتی باید مورد توجه قرار گیرند.

افجه‌ای در بخش دیگری از سخنانش درباره فعالیت‌های اخیرش در زمینه‌ی هنر خوشنویسی، توضیح داد: من همچنان در این زمینه مشغول به کار هستم و هر روز در آتلیه‌ام در خانه کار می‌کنم. شیوه‌ای که در این سال‌ها آن را با جدیت بیشتری دنبال می‌کنم، ریزنویسی است. پیش از این هم در سال‌های 54 و 56 ریزنویسی می‌کردم، اما بسیار به‌ندرت و در لابه‌لای کارهای دیگرم بود.

این هنرمند در ادامه گفت: زیربنای هر کاری و هر پیشرفت و افتخاری به خانواده و آرامشی که برای انسان به ارمغان می‌آورد مربوط می‌شود. من همسر خوبی دارم که همیشه پشتیبانم در زمینه کاری‌ام بوده است. اگر آنچه ارائه می‌کنم، کار مناسبی برای اجتماع باشد جامعه آن را می‌پذیرد، وگرنه من را و آثارم را پس خواهد زد. البته خوشبختانه تا کنون این اتفاق برای من نیفتاده است. همیشه سعی کرده‌ام زندگی ساده، یک‌رنگ و بدون تجملی داشته باشم. شاهد این قضیه نیز اجتماع است. اگر از خانواده دوستان‌، همکاران و هم‌صنفان من درباره من سوال کنید، جواب می‌گیرید و این جواب همیشه خوب بوده است، چون راه درست، انسان را به مقصد می‌رساند. ساده زندگی کردن یک موفقیت بزرگ است و من این کار را انجام داده‌ام.

افجه‌ای در پایان اظهار کرد: من آرزوهای بزرگ و دست‌نیافتنی‌ ندارم، همه آنچه از نظر معنوی باید یک انسان در طول زندگی‌اش داشته باشد مانند سلامتی‌، افتخار‌، احترام‌، محبت‌ و همسر و فرزندان خوب را داشته‌ام و در حد کافی هم از نظر امرار معاش، زندگی‌ام می‌گذرد، سفرهای زیادی رفته‌ام و آثارم در موزه‌های بزرگ دنیا مخاطب دارد. اگر بخواهم بیشتر از این چیزی داشته باشم خودخواهی است. به آنچه خداوند برایم مقدر کرده است، راضی‌ام و آن را می‌پذیرم.

به گزارش ایسنا، نصرالله افجه‌ای متولد 25 بهمن‌ماه 1312 است. او در میان خوشنویسان ایرانی از نسل اول هنرمندان پیش‌رو در تجربه‌اندوزی‌ها و ترکیب کردن و گسترش دادن ‏امکانات خوشنویسی با مصالح نقاشی و سایر تکنیک‌های طراحی بوده است.

از آثار این هنرمند تا کنون نمایشگاه‌های متعددی در ایران، لندن، بولونیای ایتالیا، لس‌آنجلس، سوئیس، فرانسه، ‏بنگلادش، آلمان، پکن، کویت، ابوظبی و دبی برگزار شده است. او موفق به دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شده و در هفتمین همایش چهره‌های ماندگار در آبان‌ماه 1387 به‌عنوان چهره برگزیده در رشته خوشنویسی انتخاب شده است.

آثار این هنرمند در مکان‌هایی مانند موزه هنرهای معاصر، موزه ملی قرآن کریم، موزه امام علی (ع)، موزه هنرهای معاصر کرمان (موزه علی‌اکبر صنعتی)، موزه آستان قدس رضوی، کاخ موزه سعدآباد و هتل همای مشهد نگهداری می‌شود.