یادمان
حفاران در تپه ۶هزار ساله بیست متر تونل کندند
- يادمان
- زیر مجموعه: ديده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- پنج شنبه, 10 فروردين 1391 18:27
- آخرین به روز رسانی در پنج شنبه, 10 فروردين 1391 18:27
- نمایش از پنج شنبه, 10 فروردين 1391 18:27
- بازدید: 5437
برگرفته از تارنمای قانون
مسعود بُربُر، گروه فرهنگ- حفاران غیرمجاز در تل برمی رامهرمز تونلی با ابعاد بی‌سابقه چهارمتر عمودی و بیست متر افقی حفاری کرده‌اند.
به گزارش خبرنگار قانون این عملیات حفاری طی یک ماه گذشته انجام شده اما طی روزهای اخیر توجه‌ها را به خود جلب کرده است.
تعدادی از حفاران شناسایی شده و بازداشت شده‌اند و آن گونه که افراد محلی می‌گویند یا یکی از حفاران به دلیل لج‌بازی و عدم توافق با بقیه شریکانش را لو داده است و یا گروه‌های مردمی و ساکنان روستای تل برمی با توجه به رفتارهای مشکوک آنها را شناسایی کرده‌اند.
هرکدام از این دو روایت که صحیح باشد مجتبی گهستونی، سخنگوی انجمن دوست داران میراث فرهنگی خوزستان (تاریانا)، نبود یگان حفاظت میراث فرهنگی در این محوطه ارزشمند تاریخی را علت رخ دادن این رویداد ناگوار دانست.
او در گفت‌وگو با قانون می‌گوید که دوست‌داران میراث فرهنگی و حتی نیروهای یگان حفاظت جرأت حضور در این محوطه را ندارند چرا که مورد تعرض نیروهای غیرقانونی قرار می گیرند. گهستونی حتی از آسیب دیدن خودروی یگان حفاظت و تلاش برای آتش زدن این خودرو توسط نیروهای متخلف خبر می دهد.
پیش از این نیز تل برمی بارها آماج دستبردهای حفاران غیرمجاز قرارگرفته بود اما اقدام خاصی جهت پیشگیری از اتفاقات مشابه انجام نشده است.
به گفته گهستونی چه حفاران به دلیل عدم توافق رازشان را فاش کرده باشند و چه نیروهای مردمی موفق به شناسایی متخلفان شده باشند نشانگر ضعف یگان حفاظت است و سازمان میراث فرهنگی باید به جای این که خبرنگار بیاورد و در اقدامی تبلیغی از بازداشت متخلفان خبرسازی کند بهتر است مسائل حفاظتی‌اش را تشدید و تقویت کند چرا که اصل فاجعه حفاری به دلیل نبود یگان حفاظت و ضعف حفاظتی سازمان میراث فرهنگی در تل برمی روی داده است.
او معتقد است که تعیین حریم این محوطه در سه چهار ماه گذشته توسط سازمان میراث فرهنگی اقدام مثبتی بوده اما منجر به جلب توجه بیشتر حفاران شده است.
در حفاری انجام شده آثار تخریب سفال توسط حفاران نیز دیده شده است. حفاران و قاچاقچیان عمدتا به سفال توجهی نشان نداده و به دنبال زیورآلات هستند. کشف گنجینه‌ای در سال 1386 منجر به جلب توجه هرچه بیشتر حفاران به این محوطه شده است.
تل برمی یا برمک محوطه‌ای باستانی و بازمانده از دوره‌ی ایلامی است که در جنوب شهر رامهرمز و نزدیکی آبادی کیمه قرار گرفته است.
گهستونی در گفت‌وگو با خبرنگار قانون می‌گوید سازمان میراث فرهنگی چندین بار از استانداری و معاونت برنامه‌ریزی درخواست اعتبار کرده تا برای تملک این محوطه تاریخی اقدام کند و پس از کاوش موزه‌ای از اشیای موجود دراین محوطه تاریخی احداث کند اما تاکنون چنین اتفاقی نیافتاده است.
بسیاری از کارشناسان باور دارند این تپه شهری ایلامی بوده که در زیر خاک مدفون شده است و می تواند رمزگشای تاریخ ایلامی باشد.
مطالعات باستانی توسط باستان شناسان خارجی، دوران استقرار جمعیت در این تپه را، شوش متاخر (هزاره پنجم پیش از میلاد) هزاره سوم پیش از میلاد، ایلامی نو(نیمه اول هزاره پیش از میلاد) هخامنشی، سلوکی، پارتی، ساسانی و اسلامی، تاریخ گذاری کرده‌اند.
از این محوطه تعدادی کتیبه نیز به دست آمده از جمله یک کتیبه سنگی به خط میخی متعلق به هزاره چهارم پیش از میلاد دو آجر نوشته به خط میخی یکی متعلق به «اونتاش ـ ناپیرشاه» پادشاه قدرتمند دوره ایلامی میانه و سازنده زیگورات چغازنبیل و دیگری کتیبه ایلامی نو بر آجر نوشته‌ای که حکایت از بازسازی معبدی به فرمان «شیلهاک اینشوشیناک» قدرتمندترین پادشاه سلسله «شوتروکیدها» در دوره ایلامی میانه می‌کند.
همچنین گِل نوشته‌ای به دست آمده که به دلیل کوچکی، زیاد نمی‌توان آن را قرائت کرد اما از روی نوع نوشتار آن را به دوره ایلام نو منسوب می‌کنند.
در سالهای نخستین جنگ تحمیلی، مردم از نقاط مورد حمله به سکونت روی این تپه روی آوردند و به مرور زمان به عنوان ساکنان «روستای تل برمی» پذیرفته شدند.
ارائه خدمات شهری نظیر لوله کشی آب و گاز نخستین گام‌ها به سوی تخریب این محوطه تاریخی بود که با حفاری‌های غیرمجاز مردم و ساکنین همراه شد و هم‌اکنون صدها گودال در خانه‌های ساکنین تل برمی حفر شده است.
طی این اتفاقات دو خانه نیز پلمب شده که در یکی حفاری و خاکبرداری انجام می‌شده و خاک حاصل به خانه دوم انتقال می‌یافته است.
