ایران‌بوم

پوشیدگی همیشه در نزد ایرانیان جایگاه ویژه‌ای داشته است. با نگاهی به سنگ‌نگاره‌های باستانی و دیگر آثار به‌جای‌مانده بخوبی می‌توان به این نکته پی برد که ایرانیان تا چه اندازه به رخت و جامه خود ارج می‌گذاشتند و در هنر دوخت‌ودوز بسیار پیشرفته بودند. در پوشاک سنتی ایرانی همه بدن پوشیده است و رنگ‌های بسیار زیبا در آنها به کار گرفته می‌شود، پیراهن مردان و زنان همگی سرپوش یا سربند دارند و شالی که به کمر بسته می‌شود نیز یک نشانه کهن مذهبی است که ما در این نوشتار نمی‌خواهیم به آن بپردازیم. از سویی دیگر مرزهای کهن ایران را هر کسی که اندکی سواد تاریخی داشته باشد می‌داند که از قونیه تا دره یغناب و از آستارخان تا جنوب دریای پارس بوده است و سرزمین اران که اکنون موسوم به جمهوری آذربایجان شده تا 200 سال پیش پاره‌ای از سرزمین ایران بوده که با توطئه چندسویه از ایران جدا شده است.

زبانشان آمیزه‌ای از فارسی و ترکی است. حال چرا بخشی از زبان آنان ترکی شد؟ باز هم نمی‌خواهیم در اینجا به آن بپردازیم. پوشش و پیراهن مردم اران ویژگی سایر نقاط ایران را داراست و دیگر اینکه مردم این منطقه مسلمان و شیعه هستند و براساس پیشینۀ تاریخی‌شان پیوند ژرفی با سرزمین مادری دارند.

چندی پیش خبری را شنیدم که غم و اندوهی بسیار بر قلبم نشست. اینکه یک خواننده زن آمریکایی که فساد اخلاقی او شهره آفاق است، در اران (جمهوری آذربایجان) به اجرای کنسرت پرداخته و هنگام اجرا در برابر چشم باشندگان و دوربین برهنه شده است و شگفت‌آور اینکه رسانه‌های آن سوی آب که آشکار است از کجا فرمان می‌گیرند این را یک حرکت انقلابی دانسته‌اند و گفته‌اند که اگر مردم آذربایجان (اران) ناراضی بودند بی‌شک به این کار اعتراض می‌کردند. باید از این نابخردان و مزدوران پرسید مگر می‌شود مردمی که در پوشیدگی ریشه چندهزارساله دارند در طی 200 سال که برای عمر یک سرزمین زمان بسیار کوتاهی است ناگهان گذشته خود را فراموش کرده و دگرگون شوند و این ولنگاری برهنگی و بی‌شرمی را بپذیرند؟

بی‌گمان این رفتار نیز مانند راهپیمایی همجنس‌بازان که قرار بود در اران برگزار شود برنامه‌ریزی‌شده و از روی غرض بوده است تا غرور مردم اران را بشکنند و بگویند که ما در اینجا نفوذ داریم و تصمیم‌گیرنده هستیم و هر کاری که بخواهیم انجام میدهیم و شما هم باید آنچه را که ما به آن فرهنگ و تمدن و پیشرفت می‌گوییم بپذیرید!

راستی فرهنگ چیست؟ شما غربیان چه دارید که به مردم جهان بیاموزید؟
فرهنگ شما دور هم جمع شدن و به خیال خام خود کشورها را بین خود تقسیم کردن و برای استعمار مردم جهان نقشه کشیدن است. فرهنگ شما این است که بین کشورهای جهان جنگ براه بیاندازید و سپس اسلحه و بمب بفروشید. تا جیبهایتان را پر از پول کنید. فرهنگ شما این است که به بهانه جهانی شدن رنگ‌ها را یکی‌یکی از جهان حذف کنید تا جهان تنها یک رنگ داشته باشد و مفهوم خود را از دست بدهد. همه مردم جهان به یک زبان سخن بگویند، همه جهان یک موسیقی داشته باشند، یکسان بپوشند، خوراکهایشان را فراموش کنند و خوراکهای بیماری‌زای شما چون «فست‌فود» را بخورند و... فرهنگ شما دزدی آثار تاریخی کشورهای متمدن و فروختن آنها به دزدان بالاتر از خودتان در حراجی‌های مشهورتان است.
هنوز گل‌نوشته‌های هخامنشی که از آثار ارزشمند ایران و جهان است پس از 75 سال در دانشگاه شیکاگو به گروگان گرفته شده و شما که دم از فرهنگ می‌زنید، بارها به بهانه‌های گوناگون سیاسی تلاش داشتید که آنها را در حراجی بفروش برسانید.
فرهنگ شما تشکیل فراموشخانه یا فراماسوری است تا از طریق مزدورانتان فرهنگِ نداشتۀ خود را تبلیغ کنید و باور مردم دیگر کشورها را از آنان بگیرید.
هنگامی که به گذشته برمی‌گردیم می‌بینیم که شما همانانی هستید که کتابخانه ایران هخامنشی را بوسیله اسطوره‌تان! اسکندر مقدونی به آتش کشیدید.
در زمان ساسانیان به ویژه شاهپور اول بارها به ایران یورش آوردید و هر بار نیز شکست خوردید که در سنگ‌نگاره نقش رستم شرح این شکست و خواری والریانوس که با پیراهن نیمه‌عریان در برابر شاهپور پادشاه ایران با آن جامه زیبا و پوشیده به خاک افتاده است به تصویر کشیده شده است.
آنگونه که از این اسناد بدست می‌آید گویا شما از آغاز نیز درک درستی از پوشش نداشتید! شما همانانی هستید که بنابر گفته خودتان و فیلمهایی که از تاریخ‌تان می‌سازید. گلادیاتور داشتید و دو تن را به جان هم می‌انداختید و مانند مسابقه ورزشی به تماشا می‌نشستید و با هم شرط می‌کردید که کدامیک دیگری را می‌کشد!
به هر روی سخن درباره فرهنگ شما! نیاز به نگارش یک کتاب دارد که نمی‌دانم در چند برگ می‌شود به همه زوایای آن پرداخت؟
شما نیز مانند دول وابستۀ عرب از دشمنان دیرینه ایران هستید و هم‌اکنون نیز با هم بر ضد ایران هم‌پیمان شده‌اید یکی تحریم و دیگری تولید نفت را افزایش می‌دهد. از کارهای موذیانه‌ای که در اران انجام می‌دهید بخوبی پیداست که مشکلتان ایران است. اما باید بدانید که نمی‌توانید با تغییر نام سرزمینهای ایران و با این نقشه‌ها و برنامه‌ریزی‌ها ریشه‌های چندهزارسالۀ یک ملت بزرگ را سست کنید. نمی‌توانید برای همیشه فرزند را از مادر جدا کنید زیرا که مام میهن همیشه نگاه به پارۀ تن خود دارد و هرگز تنهایش نمی‌گذارد.