خبر
مراسم تجلیل از دکتر علی موسوی گرمارودی
- خبر
- نمایش از دوشنبه, 13 آبان 1392 07:44
- بازدید: 2347
دوشنبه، ششم آبان‌ماه، مراسم تجلیل از دکتر علی موسوی گرمارودی، شاعر و مترجم، با حضور دکتر غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، استاد کامران فانی، عضو پیوستۀ فرهنگستان، علیرضا قزوه، محمدرضا عبدالملکیان، محمدعلی بهمنی و جمعی از بزرگان عرصۀ شعر و ادب در سرای اهل قلم برگزار شد.
shock drop air force 1 full uv reactive | air force purple heart , Giftofvision
در این مراسم دکتر غلامعلی حداد عادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، ضمن تشکر از برگزارکنندگان این مراسم گفت: سابقۀ آشنایی من با دکتر علی موسوی گرمارودی بیش از پنجاه سال است. اواخر دبیرستان و اوایل دانشگاه که بودیم آقای گرمارودی که چهار سال از بنده بزرگ‌تر هستند، معلم بودند و ما با هم حشر و نشر داشتیم.
وی در ادامه افزود: ایشان هنرهای بسیار دارند و به چندین هنر آراسته‌اند، اما من می‌خواهم به یک جنبه از تأثیرگذاری ایشان اشاره کنم که همان تأثیر ایشان بر فضای نیروهای متدین اهل شعر و ادب آن روزگار است.
دکتر حداد عادل در ادامه گفت: در شرایطی که فضای جامعه از شعر نو و شاعران نوپرداز پر بود، شاعران نوپرداز عموماً اعتقادات دیگری داشته و مارکسیسم و سوسیالیسم و ماتریالیسم و غرب‌گرایی بر آن فضا غلبه داشت. در آن فضا موسوی گرمارودی شاعری بود که در جمع جوانان متدین و در فضاهای دینی، شعر امروزی با مضمون و محتوای اسلامی، دینی و شیعی می‌گفت و شعرش ازنظر کلام از دیگران کم نداشت. امروز میدان باز شده است و شاعران درجه اول وارد میدان شده‌اند، اما در آن روز و روزگار اوضاع خیلی با امروز فرق داشت.
رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه گفت: نکتۀ مهم، کلام فاخر اوست. شعر او احیای سبک خراسانی است. طنین سبک خراسانی با چاشنی و نمک شعر و مضامین امروزی در شعر او به گوش می‌رسد. او در انواع شعر طبع‌آزمایی کرده، ولی موسوی شاعر قصیده است؛ یعنی میدان اصلی فعالیت او قصیده و ازاین‌جهت ممتاز است.
همچنین استاد کامران فانی در بخشی از سخنان خود در این مراسم اظهار کرد: آنچه از شخصیت استاد گرمارودی کمتر گفته شده این است که ایشان روزنامه‌نگار قهاری است و سال‌ها مجلۀ پربار ادبی گل‌چرخ را اداره می‌کرد. ایشان در ادارۀ این مجله به دنبال این بودند که ادب فارسی را در این مجلات زنده کنند. شعر مانند جاده‌ای است که می‌توان در آن سفر کرد و راهی است که انتها ندارد و نفْس این راه دل سپردن به آن است. امروزه این راه برای همه، چه در شعر به سبک قدیمی و چه سبک کهن، باز است و این راه را گرمارودی باز کرده است. ایشان هم در شعر کهن از زمان رودکی و هم در شعرهای نو تسلط دارد و در وهلۀ ایشان شاعری است که در ترجمه‌هایش نیز این روحیۀ شاعرانه تأثیرگذار است.
برگرفته از تارنمای فرهنگستان زبان و ادب فارسی
