یادمان
چکیده 2500 سال تاریخ معماری ایران در پایتخت بلا استفاده دود می‌خورد
- يادمان
- زیر مجموعه: ديده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- جمعه, 14 مرداد 1390 19:54
- آخرین به روز رسانی در جمعه, 14 مرداد 1390 19:54
- نمایش از جمعه, 14 مرداد 1390 19:54
- بازدید: 6459
خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گروه میراث فرهنگی ـ برج آزادی با بهره گیری از 2500 سال معماری ایران در نزدیکی فرودگاه مهرآباد ساخته شد تا به عنوان نماد تمدنی بزرگ به مسافران ورودی شناسانده شود. برجی که روزگاری بر فرازش پرنده بود و دراطرافش صدای شاتر دوربین عکاسان، حالا دیگر نه پرنده ای به خود می بیند نه کسی را در اطرافش، تا آزادی حداقل شود پس زمینه عکس مسافران. این روزها میدان آزادی پر از هیاهو و بوق و دود و ترافیک است. با اینکه مساحت زیربنای این برج بیش از 10 هزار متر مربع وسعت دارد و مجهز به انواع سالن و موزه و سینما است اما هیچ برنامه‌‌ای از سوی مسئولان برای چنین ظرفیتی در نظر گرفته نشده. اغلب مردم هر روز آزادی را دور می زنند یا به عبارتی دورش می گردند بدون آنکه قوس بیضی طاق کسری ساسانی را دیده باشند و متوجه کاشی‌های آبی دوره صفوی و کاخ تچر هخامنشی باشند. عدم رسیدگی وشناخت و معرفی برج آزادی تنها یک بخش از مشکلات نماد پایتخت ایران است. وقتی به سراغ مسئول مجموعه فرهنگی آزادی می‌رویم تا سند واصالت برج را وسط میز مدیریت گذاشته و به چگونگی احوال این روزهای برج بپردازیم مسئولی پیدا نمی‌شود. این درحالی است که از بخش رزرو و بازدید گرفته تا روابط عمومی و اپراتور همگی تعطیل است. سهرابی مدیر مجموعه فرهنگی آزادی نیز در سفر حج به سر می‌برد و به گفته مسئول دفتر اگر هم برگردد تنها با طی کردن مراحل اداری و ارائه معرفی نامه قادر به صحبت خواهد بود.
وضعیت ظاهری برج هم نیازی به توصیف ندارد همین بس که زیرگذر شمالی برج را گٍل و لای گرفته است. فواره‌ها که نشان باغ ایرانی است بسته شده و ورودی برج با کیسه‌های گچ و سیمان و مصالح دیگر وظیفه خوشامدگویی را به عهده گرفته اند. ناهماهنگی در این برج درحدی است که بسیاری از راهنمایان برای بردن گردشگران خارجی به این مکان تمایلی ندارند.
ژاله ابراهیمی،راهنمای گردشگری دراینباره به CHN می‌گوید:جمعه 3 تیر 90، من میزبان 11 میهمان خارجی بودم. پنج شنبه صبح چندین بار با مجموعه فرهنگی آزادی تماس گرفتم و سعی کردم به یکی از شماره های داخلی وصل شوم. نه بخش رزرو و بازدیدها جواب می داد، نه روابط عمومی و نه اپراتور!بالاخره حدود ظهر یکی از کارمندان از کنار تلفن رد شد و گوشی را برداشت. من از او پرسیدم فردا مجموعه باز است یا نه. او گفت باز است!
وی می‌افزاید: فردای همان روز وقتی به برج آزادی رفتیم از آنجایی که در گروه دوازده نفره ما، به جز من سه نفر دیگر تابعیت ایرانی داشتند، اما فارسی بلد نبودند. متصدی فروش بلیط زیر بار نمی رفت و می گفت حتی اگر پاسپورتشان هم ایرانی باشد باید بلیط خارجی بخرند. مسافران با هزینه بلیط مشکلی نداشتند، اما از بی معنایی حرف آن مرد، سردر نمی‌آوردند تازه آقای بلیط فروش، من را هم که کارت راهنمای گردشگری را به گردنم آویزان کرده بودم، بدون بلیط راه نمی داد! و می گفت: «اینجا بخش خصوصی است!»
با وجودی اهمیتی که این بنا دارد وقتی به بالای برج رفتیم گنبد رُک آبی زیبای وسط برج، کاشی هایش شکسته و ریخته بودند و مسافران من به جای اینکه به شاهکار "حسین امانت" فکر کنند، با افسوس از من می پرسیدند: «چرا کسی به اینجا رسیدگی نمی کند؟»
ابراهیمی با اعتقاد براینکه دیگر تمایلی به بردن مسافران خارجی به مجموعه فرهنگی آزادی ندارد ادامه می دهد: بعد از این اتفاق به ریاست این برج نامه‌ای عریض و طویل نوشتم اما هیچ پاسخی دریافت نکردم و با این روال برج تصمیم گرفتم از بردن گردشگران خارجی به برج خودداری کنم.
معماری برج آزادی تلفیقی از معماری دوران هخامنشی، ساسانی و اسلامی است و مهمترین جاذبه در بدو ورود به شهر به شمار می آید. این بنا در سمت شمال شرقی، غربی با الهام از قوس طاق کسری ساخته شده و در قوس شمالی و جنوبی براساس مسجد جامع کویر یزد و در قسمت بالای این بنا معماری دوره سلجوقی چون برج های یادمانی برج طغرل است و در قسمت زیرین آن مجموعه بخش هایی از کاخ تچر هخامنشی و حتی در قسمت هایی سقف بازار کاشان اجرا شده و درنهایت با کاشی های آبی دوره صفوی به اتمام می رسد اما گویی هیچ جاذبه ای برای این شهر و مسئولان‌اش ندارد.
به گفته کارشناسان طول این بنا 50 متر است به این دلیل بوده که سقف پرواز به خاطر نزدیکی فرودگاه مهرآباد محدود بوده ونمی شد برجی را فراتر از استانداردهای جهانی،هوایی تعیین کرد. همچنین 2500 متر سنگ در بنا بکار رفته است که همگی سمبل و نمادهایی است که معمار به دنبال آن بوده، برج آزادی بنای سه طبقه، با چهار آسانسور و دو راه‌پله و 286 پلکان است. در محوطه زیرین آزادی چندین سالن نمایش، نگارخانه، کتابخانه و موزه قرار دارد. اما بسیاری از این سالن‌ها و موزه‌ها بدون استفاده رها شده‌اند.
گزارش: مریم جلیلوند
