گردشگری
در تابستان هم می‌شود به خوزستان سفر کرد
- گردشگری
- نمایش از جمعه, 10 شهریور 1391 09:33
- بازدید: 5883
هر چند غیرقابل باور به نظر می‌رسد اما در بخش‌های شمالی استان خوزستان مناطقی وجود دارند که مقاصد مناسبی برای سفرهای تابستانی محسوب می‌شوند. روستای نمونه گردشگری «سوسن سرخاب» در دامنه کوه «تاراز» از آن جمله است.
new nike football boots 2012 2017 - 002 - Nike Air Max 270 ESS Ανδρικά Παπούτσια Γκρι / Λευκό DM2462 | 134 Air Jordan 1 High OG "University Blue" 2021 For Sale - air jordan retro xi gamma blue gs - 555088
خبرگزاری میراث فرهنگی ـ در شمال استان خوزستان و در بخش «چلو» شهرستان اندیکا روستایی با اقلیمی زمستانی سرد و تابستانی معتدل در دامنه کوه تاراز و کوه سفید واقع شده است. همین امر روستای «سوسن سرخاب» را به یکی از مناطق نمونه گردشگری تبدیل کرده است که همچنان بکر و ناشناخته باقی مانده است.
استان خوزستان با آن که یکی از مناطق گرمسیری کشور محسوب می‌شود و عمده گردشگران در نیمه دوم سال تصمیم به گردش در خوزستان می‌گیرند اما در این استان روستاها و مناطقی وجود دارد که می‌تواند در زمره بهترین مناطق گردشگری کشور در نیمه نخست سال باشند.
شهرستان اندیکا و برخی روستاهای اطراف از جمله مناطقی هستند که می‌توانند مقصد تابستانی گردشگران باشند. نکته جالب آن که از 85هزار نفر جمعیت اندیکا، 35هزار نفر را عشایر کوچ‌رو تشکیل می‌دهند که خود جزو جذابیت‌های منطقه محسوب می‌شود.
اندیکا جاذبه‌های طبیعی و سایت‌های گردشگری متعددی دارد که از میان آنها می‌توان به بقعه بابا زاهد، کوه تاراز، دشت شیمبار، دریاچه سد عباسپور و گدار و جزیره ویلایی عباسپور، جاذبه‌های لَلَر و کُتُک، آباره اشکانی نگین، چاه زالو، چشمه‌های بی‌بی ترخون، ساران منار، تنگ سرد، دره قیلا و نقش برجسته‌های ایلیمایی بُتا، غارهای بابا احمد، تور مار، دره چیتا، نسا، آبشار موری، قلعه‌های بردی، لیت شیخ احمد، محمد خان اشاره کرد. در این منطقه همچنین انواع صنایع دستی رایج است که می‌تواند برای گردشگران جذاب باشد.
لازم به ذکر است سال 1386، روستای «سوسن سرخاب» به‌عنوان منطقه‌ی نمونه‌ی گردشگری اندیکا تصویب شد. به همین دلیل در محدوده شهرستان عشایری اندیکا تابلو قهوه‌ای رنگ «منطقه‌ی نمونه‌ی گردشگری سوسن سرخاب» جلب توجه می‌کند.
این روستا در مسیر ورودی استان چهارمحال و بختیاری از اندیکا و مسجدسلیمان قرار دارد و فاصله‌ی آن تا جاده‌ی اصلی اندیکا ـ شهرکرد حدود 10 کیلومتر است. این روستا از طریق مسجدسلیمان و ایذه نیز قابل دسترسی است. جاده کوهستانی و دسترسی به روستا در سال 1389 توسط امور عشایر آسفالت شده است.
سوسن سرخاب در 50 کیلومتری جنوب شرقی «قلعه خواجه»، مرکز شهرستان اندیکا، و 100 کیلومتری مسجدسلیمان قرار دارد و فاصله آن از اهواز، مرکز استان خوزستان، تا سوسن سرخاب با گذر از شهرهای ویس، ملاثانی، مسجدسلیمان و اندیکا270 کیلومتر است. این شهرستان از طریق زمینی با استان چهارمحال بختیاری و از طریق کوهستان با استان‌های لرستان و اصفهان مجاورت دارد.
روستای سوسن سرخاب با چشمه‌های فراوان و سراسر پوشیده از درختان گرمسیری و سردسیری همچون انار، گردو، زالزالک، چنار، سرو، سپیدار، انجبر، گردو و انجیر جزیی از مناطق حفاظت شده‌ی محیط زیست محسوب می‌شود.
دریاچه سد گدار و سد عباسپور به طول 60 کیلومتر علاوه بر آن‌که چشم‌انداز زیبایی را فراهم کرده، فرصت مناسبی است تا با ایجاد ورزش‌های آبی زمینه توسعه فرهنگی و اجتماعی شهرستان و اشتغال‌زایی جوانان را برآورده کرد.
چشمه «ابراهیم مردان» در کنار بقعه‌ای به همین نام در قسمت غربی باغات سوسن سرخاب قرار دارد، یکی از سرچشمه‌های مهم رودخانه سوسن سرخاب محسوب می‌شود و به عنوان شریان اصلی شیلات پرورش ماهیان سردابی مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. یکی دیگر از جذابیت‌های منطقه، آسیاب روستای سوسن سرخاب است که از 300 سال قبل تاکنون به صورت متناوب و مستمر مورد استفاده قرار گرفته است.
علاوه بر آسیاب، وجود بقعه‌ی ابراهیم مروان و بقعه بی‌بی نازک بانو ، آثار و ابنیه تاریخی به جا مانده در روستا همچون نقش برجسته دوران عیلامی با سابقه‌ای 3000 ساله، تپه‌های باستانی و شیرهای سنگی نیز نشان از قدمت باستانی منطقه دارد.
وجود جشنواره‌ای از لباس‌های رنگی بر تن زنان و مردان این حس را که در سرزمینی هستی که باورهای آیینی در آن پررنگ‌تر است و میل به سفر را تشدید می‌کند. مردان با شلوارهای بسیار گشاد، چوخا و گیوه و کلاه نمدی بر سر دیده می‌شوند و زنان پیراهنی چاک‌دار بر چندین دامن چین‌دار رنگی به تن دارند که جلیقه‌ای منجوق و پولک دوزی آن را زینت داده است.
در سوسن سرخاب همچون بسیاری از مناطق بختیاری‌نشین پخت غذاهای محلی شامل کباب بختیاری، آش کشک، آش دوغ، شیربرنج، آب قارچ، آب کاردین، موسیر سرخ کرده، گرده و توچری رایج است.
گاه بزرگان و کودکانی که در حال اجرای بازی‌های محلی منطقه همچون کشتی محلی، تیراندازی، اسب‌سواری، دستمال‌بازی و چوب‌بازی ، چوکلی‌اری، الختوبازی و گوبازی هستند گردشگر را به بازی خود دعوت می‌کنند تا رسم مهمان‌نوازی را به جای آورند. در این روستا هنوز نشانی از آیین‌های محلی در عروسی و عزا یافت می‌شود. مراسم «ماندگی» یا یادبود، اجرای نغمه‌ها و ترانه‌های لُری بختیاری همراه توشمال از آن جمله است.
از سفر به سوسن سرخاب نمی‌توان دست خالی برگشت؛ عسل، نان محلی، مرکبات، گردو، بادام، قره‌قروت، روغن محلی، کره و ترشی سوغاتی است که باید با خود آورد.
چگونه به سوسن سرخاب برویم؟
برای سفر به سوسن سرخاب خودروی شخصی و یا اجاره‌ای لازم است. می‌توان از پایانه زاگرس که در نزدیکی میدان چهارشیر شهر اهواز قرار دارد به مسجدسلیمان رفت. از این پایانه در طول روز اتوبوس و سواری به مقصد مسجدسلیمان حرکت می‌کند. سپس از پایانه شهر مسجدسلیمان می‌توان به طرف اندیکا حرکت کرد. بهتر است از اندیکا ماشین کرایه کرد زیرا در غیر این صورت باید از ماشین‌های عبوری استفاده کرد.
برای اقامت در سوسن سرخاب نیز از آنجا که هتل یا مهمانسرا وجود ندارد، با مراجعه به شورا می‌توان اقامت در یکی از خانه‌های محلی را انتخاب کرد. این روستا با آن که روستای هدف گردشگری است اما امکانات مناسبی برای مسافران ندارد. گردشگران می‌توانند غذا و نیازهای ضروری خود را از روستا تأمین کنند.
مجتبی گهستونی
