ایران‌بوم

رئیس گروه گیاهی دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به وجود 8000 گونه گیاهی در کشور، از وجود 1727 گونه اندمیک و 2405 گونه در معرض تهدید خبر داد و افزود: درصد بالایی از گونه‌های اندمیک و بومی کشور جزو گونه‌های در معرض تهدید هستند.

Oakley MOD5 MIPS SNOW HELMET – ADULT - SneakersbeShops | DH6931 - store nike kids boys nike sneakers for women - 102 - Air Jordan 1 Low Orange Olive Light Curry

به گزارش ایسنا، مریم مغانلو با بیان اینکه کشور ما تنوع گیاهی مناسب و خوبی دارد، به طوری که یکی از مراکز اصلی آندمیسم یا گونه‌زایی به حساب می‌آید افزود: در ایران حدود 8000 گونه گیاهی شناسایی شده که اعتقاد دارند این تعداد گونه 80 درصد گونه‌های گیاهی قاره اروپا را در برمی‌گیرد.

وی با تاکید بر اینکه در بین کشورهای خاورمیانه تنوع گیاهی کشور ما کم‌نظیر است، اظهار کرد: از این تعداد 8000 گونه گیاهی، 1727 گونه، اندمیک یا انحصاری ایران هستند که به ثبت رسیده‌اند. برای همین این تنوع گیاهی از همه لحاظ کشور ما را خاص کرده و آن را به یکی از ذخایر ارزشمند ژنتیکی تبدیل کرده است.

رئیس گروه گیاهی دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک با بیان اینکه متاسفانه در سال‌های اخیر مجموعه‌ای از تهدیدات تنوع گیاهان را در معرض تهدید و آسیب قرار داده است، ادامه داد: این تهدیدات به طور کلی به دو دسته عوامل طبیعی مثل محدودیت رویشگاه گونه‌ها،‌ منحصر بودن گونه‌ها به شرایط خاص محیطی، بلایای طبیعی مثل خشکسالی،‌ طوفان و سیل و تهدیدات غیر طبیعی شامل دستکاری‌های صورت‌گرفته در محیط طبیعی، چرای بی‌رویه دام،‌ ساخت و سازهای بی‌رویه، جاده سازی‌ها، ‌آلودگی‌های زیست محیطی و استفاده بی‌رویه از سموم و... تقسیم شده است.

مغانلو با اشاره به اینکه آسیب‌های طبیعی و غیر طبیعی در سال‌های اخیر تنوع گیاهی غنی کشور را دستخوش تغییر قرار داده است، گفت: از 8000 گونه گیاهی 2405 گونه‌ گیاهی در معرض تهدید هستند که درصد بالایی از گونه های اندمیک و بومی کشور جزو گونه‌های در معرض تهدید هستند.

وی با تاکید بر اینکه پراکنش بالای گونه‌های گیاهی در سطح کشور و دسترسی سخت به تمامی گونه‌ها، امکان پایش دقیق آنها را دشوار کرده است، گفت: متاسفانه مطالعات دقیق و کاملی در حوزه پایش گونه‌های گیاهی کشور در سال‌های اخیر صورت نگرفته و تنها یک آمار پیش‌بینی کننده در این زمینه ارائه می شود و هرگز کار دقیقی در کشور در حوزه پایش گونه‌های گیاهی صورت نگرفته و تنها یک آمار پیش‌بینی کننده در این زمینه ارائه می‌شود. بر اساس طبقه‌بندی IUCN از این 2405 گونه در معرض تهدید، 20 گونه در حال انقراض و 431 گونه آسیب‌پذیر معرفی شده‌اند.

این کارشناس گونه‌های گیاهی با بیان اینکه در سال‌های اخیر به دلیل افزایش تهدیدات طبیعی و غیر طبیعی وضعیت تهدید گونه‌های گیاهی افزایش چشم‌گیری یافته است، اظهار کرد: سازمان حفاظت محیط زیست شناسایی و حفاظت از گونه‌های گیاهی را بویژه در مناطق تحت مدیریت خود که اغلب مناطقی غنی از تنوع رستنی‌های کشور هستند در اولویت کاری قرار داده است، به طوری که این کار در سال‌های اخیر جزو پروژه‌های تخصصی دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک قرار گرفته و کارشناسان این دفتر روی شناسایی، حفاظت و احیای گونه‌های در معرض تهدید کشور کار می‌کنند.

رئیس گروه گیاهی دفتر موزه تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیک با اشاره به اینکه مهمترین و بزرگترین نگهبانان گیاهان خود مردم هستند، گفت: اگر جوامع محلی که از گونه‌های گیاهی برای تغذیه استفاده می‌کنند یا مورد بهره‌برداری اقتصادی قرار می‌دهند، به این نکته که این گیاه به آنها زندگی می‌دهد توجه داشته باشند آنها خود را ملزم می‌کنند تا حیات آن را تضمین کنند و همان طور که از آن استفاده می‌کنند، ادامه حیات آن را مهیا کنند و اگر به جای گیاهان برداشت شده اقدام به کاشت و جایگزین کردن آن کنند، تغییر چشمگیری در تنوع زیستی و گیاهی کشور مشاهده خواهیم کرد.

مغانلو با اشاره به اینکه یکی از وظایف اصلی سازمان حفاظت محیط زیست آموزش است و این سازمان آموزش کافی و آگاهی‌رسانی را در خانواده‌ها و در سطح مدارس و دانش‌آموزان مقطع متوسطه و بین جوامع محلی برعهده دارد، ادامه داد: نمایندگان سازمان در مناطق مختلف حضور پیدا کرده و به صورت تیمی کلاس‌هایی را در مناطق برگزار می‌کنند و به مردم آموزش‌هایی می‌دهند که چه گونه‌هایی در معرض تهدید یا انقراض هستند و جوامع محلی چه نقشی در حفظ و احیای گونه‌های گیاهی و سایر اجزای تنوع زیستی دارند.

به گفته وی، اگر افراد بومی و محلی ما بتوانند به جای برداشت بی‌رویه و نادرست (ریشه کنی ) گیاهان به منظور استفاده تغذیه ای، دارویی و هر گونه بهره برداری اقتصادی درصدد کاشت بذر گیاه در همان منطقه رویشی اولیه گیاه برآ یند کمک شایانی را به احیا گونه‌های گیاهی کرده‌اند ، همچنین با عدم ورود دام و چرای آن در فصول بذر دهی و تولید مثل رویشی گیاهان در مناطق می توان پوشش گیاهی آسیب دیده و در معرض انقراض کشور را حمایت کرده و از این لحاظ جهت دستیابی به محیط زیستی سالم و پایداربرای آیندگان خود، کمک حال سازمان حفاظت محیط زیست خواهیم بود.