دیده‌بان خلیج فارس
روز ملی خلیج فارس، سفر در «راه مروارید»
- ديده بان خليج فارس
- نمایش از دوشنبه, 11 ارديبهشت 1391 15:02
- بازدید: 6299
سفر از آبادان تا بندر دیلم، بوشهر تا بندر عباس و جزایر کیش، قشم و هرمز، یعنی سفر در کنار پهنه خلیج فارس و پیمودن نیمی از «راه مروارید». نقطه عطف، تماشای تنوع زندگی مردم در بنادر مختلف و آداب و رسوم حاصل از هم‌زیستی با دریاست.
boohoo , Womens & Mens Clothes , Shop Online Fashion | Release , khaki black purple jordans , LafarledeShops , Air Force 1 Lucky Charms White
خبرگزاری میراث فرهنگی ـ گردشگری ـ عجین شدن زندگی بشر با سفر از دیرباز سبب شده که در برخی مناطق مسیرهای ثابتی پدید بیاید و به مرور زمان، نام‌گذاری شود. از جمله راه‌های معروف می‌توان به راه ادویه و یا راه ابریشم اشاره کرد که بخشی از آن در ایران قرار گرفتهاست. در کنار این موارد می‌توان از راه‌هایی مانند راه هزار و یک شب، جاده کوروش و راه مروارید نام برد که در ایران تعریف شده‌اند و ناصر کرمی در کتاب راه‌یاب ایران به آنها پرداخته است.
به مناسبت روز ملی خلیج فارس، در نیمه نخست مسیر مروارید بر نوار ساحلی خلیج فارس سفر می‌کنیم. در این سفر از یاد نبریم که پهنه آبی خلیج فارس در طول مسیر و در هر شهری یکی از جاذبه‌های اصلی سفر خواهد بود.
هر چند دو شهر خرمشهر و آبادان با واسطه اروندرود به خلیج فارس راه دارند اما سفر از بنادر خرمشهر و آبادان در استان خوزستان آغاز می‌شود. بنادری که در طول 8 سال دفاع مقدس به دلیل قرار گرفتن در این منطقه سوق‌الجیشی، آسیب فراوان دیدند، اما اکنون زندگی رنگ و بوی دیگری یافته است. از آبادان راه را ادامه داده، به طرف سربندر و ماهشهر می‌رویم. این شهرها مناطق صنعتی و تجاری مهم کشور هستند و کمتر جایی را می‌توان برای تماشای ساحل یافت. عمده مراکز تفریحی و اقامتی نیز مخصوص کارکنان شرکت نفت و اداره کشتیرانی است.
بنابراین به راه خود ادامه می‌دهیم تا هندیجان. رود زهره در میان شهر و لنج‌های متعددی که در آن پهلو گرفته‌اند، حکایت از نزدیکی دریا دارد. دو اسکله بحرکان و سجافی ما را به خلیج فارس می‌رسانند. از اسکله سجافی که 30 کیلومتر از هندیجان فاصله دارد و منطقه تجاری است، صرف نظر می‌کنیم. به اسکله بحرکان می‌رویم تا فعالیت ماهیگیران محلی و انواع ماهی جنوب را از نزدیک ببینیم.
رودخانه زهره، هندیجان
از خوزستان خارج شده و وارد استان بوشهر می‌شویم. به بندر دیلم و پس از آن گناوه می‌رویم، منطقه‌ای که پهنه آبی دریا و نخلستان را می‌توان در کنار هم به تماشا نشست. در این شهرها در بخش‌هایی از ساحل امکاناتی مانند پارکینگ و غرفه‌های خوراک مهیا شده تا پذیرای مردم باشد. دیلم و گناوه بیش از هر چیز به بازار خود معروف‌اند که مردم را از شهرهای مختلف به این شهرها می‌کشاند.
از گناوه می‌توان با لنج به جزیره خارک رفت اما به دلیل آن که لنگرگاه نفتی است، به راه خود ادامه داده و به ناچار از دریا فاصله گرفته و تا برازجان پیش می‌رویم. به این ترتیب وارد منطقه دشتستان شده‌ایم که با نام خرما عجین است و اگر با دقت گوش دهیم صدای شروه‌خوانی را که جایگزین صدای دریا شده، می‌شنویم و یادی می‌کنیم از فایز دشتستانی.
راه را ادامه داده به مرکز استان، بوشهر می‌رسیم. در بوشهر آثار متعددی از جمله کلیسای ارامنه، موزه مردم‌شناسی، آب‌انبار قوام و شهر قدیمی ریشهر در 8 کیلومتری جنوب شهر را می‌توان بازدید کرد. بوشهر را به قصد دلوار ترک می‌کنیم تا مروری بر تاریخ دلاوران تنگستان داشته باشیم و خانه رئیس‌علی دلواری را ببینیم. قلعه نظامی گلینی در کلات کهنه و قلعه زایر خضرخان را نیز از دست نمی‌دهیم.
پس از دلوار از مناطق کوچکی چون گَهی، لاور، بردخور گذشته و به بندر دَیر می‌رسیم. جدای از عمارت قدیمی گمرک و کارگاه‌های لنج‌سازی که از جاذبه‌های گردشگری هستند، منطقه حفاظت‌شده مُند در اطراف رودخانه مند نیز جذابیت خاصی به منطقه می‌دهد. ادامه داده به بندر کنگان وارد می‌شویم. آثار تاریخی شهر سیراف یا بندر طاهری را در دامنه جنوبی ارتفاعات شمال غربی شهر که آن را متعلق به زرتشتیان می‌دانند، نباید از دست داد.
بندر بعدی، عسلویه یکی از اسکله‌های نفتی و قطب‌های صنعتی است. پس از آن و با عبور از بندرهای کوچک چاه مبارک، گاوبندی، چک‌چک، حیران، رستاق، گلشن، چارک و غویه از استان بوشهر گذشته و وارد استان هرمزگان می‌شویم. مقصد بعدی، بندر لنگه؛ قدمت فعالیت این بندر به 500 پیش از میلاد و دوره هخامنشی می‌رسد که با نام «گاگانا» شناخته‌شده بود. بندر لنگه اکنون نیز یکی از بنادر فعال خلیج فارس محسوب می‌شود و موقعیت مناسبی برای سفر به برخی جزایر مانند تنب بزرگ و کوچک، ابوموسی، سیری، کیش و لاوان دارد.
منظره بندر لنگه- 1970 میلادی
در میان جزایر نام‌برده، جزیره کیش با وجود تبدیل شدن به منطقه آزاد و ایجاد امکانات و تشکیلات گردشگری، نیازی به معرفی بیشتر برای علاقه‌مندان به گردشگری ندارد. جزیره ابوموسی نیز بهتازگی تبدیل به منطقه نمونه گردشگری شد.
جزیره کیش
از بندر لنگه به بندر کُنگ می‌رسیم. نکته جالب در مورد این بندر آن است که بارها بین نیروهای خارجی مانند پرتغالی‌ها، هلندی‌ها و انگلیسی‌ها دست‌به دست شده اما با وجود مقاومت مردم بومی، همچنان ایرانی باقی ماندهاست.
از بندر کنگ که بگذریم و با عبور از بنادر معلم، حمیران به بندر خمیر می‌رسیم که آب‌راه کوچک آن کوتاه‌ترین فاصله تا جزیره قشم را دارد و در حال حاضر به دلیل ساخت پلی میان این دو به بندر پل معروف شده است. درباره جزیره قشم همین بس که بزرگ‌ترین جزیره خلیج فارس بوده و مناطق متنوعی دارد که از آن میان می‌توان به غار نمکی، جنگل‌های حرا، ژئوپارک و روستاهای لافت و برکه خلف و شیب‌دراز اشاره کرد.
از بندر خمیر در امتداد خلیج فارس که سفر را ادامه دهیم به مرکز استان هرمزگان، بندر عباس می‌رسیم. بندر عباس یکی از بنادر فعال است و آثار متعددی دارد که نباید از دست داد؛ عمارت کلاه فرنگی، مسجد جامع، معبد هندوها، موزه آب و همچنین پارک جنگلی ناخدا، آب گرم گنو و جنگل‌های حرا از آن جمله‌اند.
در نزدیکی بندر عباس و جزیزه قشم، جزایر دیگری وجود دارد لارَک، هنگام و هرمز نیز از دیگر جزایر زیبای خلیج فارس هستند که فاصله زیادی با قشم ندارند. با رسیدن به جزیره هرمز، سفر به نقطه سوق‌الجیشی تنگه هرمز می‌رسد و بخش خلیج فارس راه مروارید به پایان می‌رسد.
