ایران‌بوم

برپایۀ خبرهای منتشره از کل ظرفیت 325 هزار نفری دانشگاه پیام نور، تنها 253 هزار صندلی پر شده است. همچنین 90 درصد ظرفیت دانشگاه فرهنگیان و 35 درصد ظرفیت دانشگاه ترتبیت معلم خالی مانده‌اند.

مدیرکل دفتر گسترش آموزش عالی با اعلام آمار گنجایش‌های خالی دانشگاهها و موسسه‌های آموزش عالی کشور در دوره‌های کاردانی و کارشناسی (به جز دانشگاه آزاد) گفت: با توجه به گنجایش پذیرش دانشجو در سال تحصیلی 92، از کل ظرفیت 425 هزار و 472 نفری دانشگاه پیام نور، 254 هزار و 255 نفر پذیرفته شدند و 40 درصد ظرفیت این دانشگاه خالی مانده است.

وی دربارۀ دانشگاه تربیت معلم نیز گفت: با توجه به ظرفیت 22279 نفری این دانشگاه، تنها 14918 پذیرفته شدند و در این راستا بیش از 35 درصد از گنجایش این دانشگاه بدون دانشجو مانده است.
همچنین در دورۀ روزانۀ دانشگاه‌ها 7/3 درصد و در دورۀ شبانه 9 درصد از کل گنجایش دانشگاهها (بدون دانشگاه آزاد که خود حدیث دیگری است)، خالی مانده است. البته باید دانست که کمابیش 51 درصد از صندلی‌های بدون آزمون در دانشگاه‌های پیام نور و آزاد (یعنی دوره‌های پولی) این دو دانشگاه نیز خالی مانده‌اند.

از سوی دیگر، از کل گنجایش دوره‌های نیمه حضوری و دوره‌های مجازی و بین‌المللی هم به ترتیب، 15 و 40 درصد خالی مانده است و...

البته این امر از سویی برآیند کاهش رشد جمعیت است و از سوی دیگر، کاهش درآمد خانواده‌ها و تاثیر سرراست (مستقیم) آن بر روی تامین هزینه فرزندان دانشجو و همچنین انبوه دانش آموختگان بیکار می‌باشد.
بحران آموزش عالی و خالی ماندن صندلیهای بسیار آموزش عالی، می‌تواند فرصتهای تازه‌ای برابر ما قرار دهد و آن هم عبارت است از جذب گستردۀ دانشجویان فارسی زبان از کشورهای افغانستان، تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان، قزاقستان، ترکمنستان و نیز عراق و بحرین و مناطق کردنشین بیرون از مرزهای سیاسی ایران، افزون بر آن با ایجاد تسهیلات لازم برای آشنایی بیشتر برای «روان گویی» ، به مردمان پاکستان، شبه قارۀ هند و نیز منطقۀ قفقاز ، به ویژه جمهوری خودمختار اوستی، ارمنستان و ... سالانه امکان دانش‌آموختگی را در اختیار چند ده هزار تن از فارسی زبانان و مشتاقان زبان فارسی در کشورهای حوزۀ فرهنگ ایرانی قرار دهیم. هرگاه از دیدگاه منافع ملی به این مساله نگاه شود، در آن صورت می‌تواند گام بلندی در راستای گسترش زبان فارسی، نیرومندسازی فارسی زبانان در کشورهای دیگر و از همه مهمتر، ژرف تر کردن حوزۀ فرهنگ ایرانی گردد.

با دید تنگ به این مساله نگاه نکنیم؛ بلکه این مساله با منافع ملی ما ارتباط تنگاتنگ دارد تا جایی که حتا برای فعال سازی آن میتوان از اعتبارات صندوق ملی نیز بهره گرفت.
اجرای این طرح نسبت به ساخت یک قطعه راه، یک سد انحرافی یا چند کیلومتر خط آهن، برتری و اولویت دارد. اجرای این طرح می‌تواند نفوذ فرهنگی ایران در سرزمین‌های این حوزه را گسترده‌تر و ژرف‌تر کند.