زیست بوم
تورِ زباله‌گردی در آخر هفته!
- زيست بوم
- نمایش از یکشنبه, 08 دی 1392 13:14
- بازدید: 3985
سفر خوب است، خیلی هم خوب است؛ اما اگر قرار باشد با رفتن به مناطق بکر و دست‌نخورده، در نقش «زباله پخش‌کن» ظاهر شویم و کوهی از زباله را به محیط زیست تحمیل کنیم، نه‌تنها خوب نیست، بلکه بهتر است سر جای خودمان بمانیم و جایی نرویم تا طبیعت هم نفس راحتی از دست ما بکشد.
adidas calabasas cream factory san jose menu - GZ3194 - adidas Ultra Boost 2021 White Multicolor | Nike Dunk Low Pro SB 304292 - 102 White Black Trail End Brown Sneakers – Ietp - nike sb mogan mid 2 white laces for sale in ohio
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، 30 سال پیش از ترویج پروازهای ارزان‌قیمت «ادوارد گلداسمیت» در مقاله‌ای، خطرات ویران‌گر «گردشگری انبوه» (mass tourism) را تشریح کرد. او توضیح داد چگونه سفرهای انبوه گردشگران که صدها میلیون سفر را در سال شامل می‌شود، منابع آبی، منابع محیطی و پاکیزگی هوا را تهدید می‌کند.
ساخت هر هتل هم با توجه به مصارفی مانند استخر، سوخت و انرژی و از سوی دیگر، تولید پس‌ماند، تهدید‌های جدی‌ای را متوجه‌ی محیط زیست می‌کند، سفرهای هوایی هم آلودگی زیادی را با خود به همراه می‌آورد و هرقدر این سفرها طولانی‌تر باشد، آلودگی ناشی از آن بیشتر می‌شود.
از سوی دیگر، هجوم گردشگران به مناطق خوش آب‌وهوا، ساحلی و جنگلی (در سفرهای کوتاه‌مدت) از جمله تهدید‌هایی است که هرچند تازه نیست، اما زندگی شهری باعث شده مردم علاقه‌ی بیشتری برای حضور در این مکان‌ها نشان دهند، علاقه‌ای که تهدید طبیعت را بیشتر می‌کند.
حالا هرچند گردشگریِ انبوه چندان در ایران رایج نشده است و مرزها برای گردشگران خارجی چندان پر رفت‌وآمد نیست، اما سفرهای کوتاه‌مدت، بلای جان طبیعت تبدیل شده‌اند به‌طوری که شاید پیدا کردن یک مکان بدون زباله‌های پخش‌شده توسط گردشگران، امری ناممکن باشد. همین مسأله باعث شده سفر به مناطق نزدیک به کلان‌شهرها، بیشتر به تور زباله‌گردی شبیه باشد تا ساعتی لذت بردن از طبیعت سالم و بکر.
پخش شدن انواع زباله‌های تجدیدناپذیر مانند بطری‌ها، ظرف‌ها و کیسه‌های پلاستیکی در برخی مناطق به اندازه‌ای است که این مناطق به محل دفن زباله شبیه‌ترند تا مکانی برای طبیعت‌گردی.
بسیاری از مردم بدون توجه به محیط زیست، زباله‌های خود را در اطراف پراکنده می‌کنند، در حالی که با قرار دادن کیسه‌ی زباله در میان مایحتاج سفر می‌توان به‌راحتی بدون آلوده کردن طبیعت، سفر کرد. با این حال، هرچند در برخی مناطق گردشگری به‌صورت خودجوش، کیسه‌ی زباله بین مسافران توزیع می‌شود، ولی باز هم خیلی از گردشگران زباله‌های‌شان را در طبیعت رها می‌کنند.
از طرفی، با وجود این‌که برخی سمن (NGO)ها تلاش‌هایی را برای جمع کردن زباله‌های گردشگران آغاز کرده‌اند؛ اما چنین اقدامات مثبتی، مصداقِ «دادنِ ماهی برای سیر کردن فرد گرسنه است به‌جای یاد دادن ماهی‌گیری به او.» به عبارت دیگر، تا وقتی طبیعت‌گردی و اصول اولیه‌ی آن از جمله تمیز نگه داشتن محیط زیست و آسیب نرساندن به آن، نهادینه نشود همچنان باید شاهد صحنه‌هایی مانند رها کردن زباله‌ها در محیط و حتی قطع کردن درختان سالم برای روشن کردن آتش باشیم.
