ایران‌بوم

چرای گوسفندان در کوشک ساسانی!کوشک اردشیر متعلق به دوره ساسانی تنها 500 متر با گور دخترهخامنشی فاصله دارد. بناهایی که در فاصله نزدیک به‌هم جان می‌دهند و ناقوس مرگ آن‌ها در میان گله‌ای از گوسفندان و هی هی چوپانان گم می‌شود. بارها در خبرها شنیده‌ایم که هر دوی این بناها آغل گوسفندان شده است!

خبرگزاری میراث‌فرهنگی ـ گروه میراث‌فرهنگی ـ یک یا دوفصل مرمت و سه یا چهار مقاله تنها سهم مطالعات و پژوهش‌ها از کوشک اردشیرساسانی تا گوردختر هخامنشی است. هر دوی این بناها ثبت ملی شده‌اند اما بدون آنکه تعیین حریم شوند در بدترین شرایط حفاظتی قرار گرفته‌اند. حالا دیگر شعارهای تمام قد از فرهنگ و حفاظت از میراث‌فرهنگی پشت کوشکی پنهانی شده که تبدیل به آغل گوسفند و بنای 2500 ساله هخامنشی که مرغ‌ها در آن دانه می‌خورند شده است.

به‌گزارش CHN، درحالی کوشک اردشیر ساسانی در منطقه "پشت پر" واقع در شمالی‌ترین منطقه استان بوشهر یعنی در شمال منطقه دشتستان و جنوب شرقی شهرستان کازرون واقع شده که گور دختر هم در شهرستان دشتستان در استان بوشهر و در جاده برازجان به کازرون، البته در فاصله 500 متری کوشک اردشیر قرار دارد.

کوشک اردشیر بابکان در محوطه ی گور دختر ^

کوشک اردشیر در حال‌حاضر دارای مشکلات عدیده‌ای است چنانچه نداشتن تعیین حریم مهمترین معضل به‌شمار می‌رود. در حال‌حاضر در فاصله 6 متری از کوشک کشاورزی صورت گرفته و زمین مرتب شخم می‌خورد.

این درحالی است که «محسن عباسپور» فعال میراث‌فرهنگی در اینباره به CHN اینطور می‌گوید: « بنای کوشک اردشیر نه تنها توسط متولیان میراث فرهنگی محصور نشده برای حفاظت های اولیه هم در آن دیده نمی شود. فضولات حیوانی در این مکان نشان از حضور طولانی مدت دام دارد.

این درحالی است که سیاوش آریا نیز با ارائه عکس هایی از بنای کوشک اردشیر به تخریب هایی اشاره می کند که در نزدیکی این محوطه رخ داده است.

عباسپور معتقد است، علاوه بر کشت زمین های کشاورزی در حریم درجه یک کوشک و استفاده از ابزارآلات کشاورزی در اطراف بنا شاهد حفاری غیر مجاز در محفظه های داخلی این اثر تاریخی هستیم.

وی با تاکید براینکه بنای کوشک اردشیر در فاصله 500 متری آرامگاه گور دختر قرار دارد اما جز یکی دو فصل مرمت هیچ کاوش و مطالعات جدی در این منطقه صورت نگرفته است.

کوشک اردشتیر که بنایی متعلق به دوره ساسانی است در فاصله 500 متری گوردختر هخامنشی واقع شده است. وجود این دو بنا در نزدیکی یکدیگر نشان از حرف های ناگفته بسیاری دارد. درحال حاضر حفاظت از منطقه نخستین نیاز و ضرورت به شمار می رود و در مرحله بعد ورود باستان شناسان فعالیت های پژوهشکده باستانی را می طلبد.