یادمان
شناسایی 60 محوطه تاریخی در خراسان جنوبی
- يادمان
- زیر مجموعه: ديدهبان یادگارهای فرهنگی و طبيعی ایران
- سه شنبه, 31 تیر 1393 19:44
- آخرین به روز رسانی در شنبه, 04 مرداد 1393 09:04
- نمایش از سه شنبه, 31 تیر 1393 19:44
- بازدید: 4811
سرپرست هیئت باستانشناسی تعیین عرصهی بخش «سه قلعه» در خراسان جنوبی از شناسایی 60 اثر و محوطهی تاریخی در این منطقه خبر داد.
Air Jordan 1 Low OG Neutral Grey (2021) (W) - nike free run womens 5.0 - 100 - CZ0775 | Discount Shoes, Clothing & Accessories , Giftofvision
مریم دژمخوی در گفتوگو با خبرنگار بخش میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به آغاز بررسی مطالعاتی و باستانشناسی در بخش «سه قلعه» از شهرستان «سراین» استان خراسان جنوبی از حدود 20 روز پیش، اظهار کرد: این بررسی با هدف شناسایی آثار و محوطههای باستانی منطقه در چارچوب طرح کلی پژوهشکدهی باستانشناسی برای تهیهی نقشهی باستانشناسی کشور انجام میشود و تا کنون بیش از 60 اثر و محوطهی تاریخی شناسایی شدهاند که عموما ویژگیهای محوطههای باستانی در حوزهی بیابانی با آبوهوای گرم و خشک را دارند و نظر ویژگیهای کلی، با مناطق باستانی دیگر مانند فلات مرکزی بسیار متفاوتاند.
او با اشاره به وجود بناها و محوطههای خشتی در منطقه که گاهنگاری در یافتههای سفالی آنها نشاندهندهی تعلق این آثار به دورهی صفویه است، گفت: براساس بررسیها، اوج شکوفایی این منطقه در اواخر دورهی پهلوی اول و اوایل پهلوی دوم است که با راهاندازی سیستمهای قنات، زمینهای کشاورزی در آن زمان شکوفا شدند؛ اما با خشکسالی که بهدنبال ایجاد رودخانههای عمیق در منطقه بهوجود آمد، بسیاری از محوطهها خشک و متروک شدند.
دژمخوی با اشاره به شناسایی پنج گورستان تاریخی متعلق به دورههای صفویه تا معاصر در «سه قلعه» اظهار کرد: از نظر چیدمان گورها و نوع تدفینها، پتانسیل این گورستانها برای مطالعات بیشتر در حوزهی باستانشناسی، قابل تأمل است.
عضو هیئت علمی دانشگاه بیرجند با اشاره به تکمیل این کار مطالعاتی با روش بررسی پیمایشی، گفت: پیشنهاد دادهایم که در برخی مناطق براساس آثار موجود در محوطهها، محوطههای بخشهای شناساییشده دوباره بررسی شودند، چون قابلیت کاوش بهصورت گمانهزنی و شناسایی آثار بیشتر در آنها وجود دارد.
وی با تأکید بر بهتر جواب دادن عکاسی هوایی از این محوطهی تاریخی برای تکمیل شناسایی این محوطهها، افزود: بهدلیل خشتی بودن محوطه و احتمال باد و باران، اگر بتوان این محوطه را هرچه زودتر در فهرست آثار ملی به ثبت رساند و بهدنبال آن، سیاستهای حفاظتی را در محوطه دنبال کرد، شاید بتوان آن را بهتر مورد حفاظت قرار داد.