دکتر هوشنگ طالع
جان‌کری وزیرامورخارجهٔ آمریکا در حاشیهٔ نشست وزیران امور خارجهٔ گروه 7، همراه با دیگر شرکت‌کنندگان در کنار بنای یادبود بمباران هسته‌ای آمریکا در شهر هیروشیما حاضر شد و «به ظاهر» به قربانیان این جنایت بزرگ ضدبشری، ادای احترام کرد؛ اما وی حاضر نشد که از ملت ژاپن و بازماندگان قربانیان « پوزش‌خواهی» کند.
ساعت 8 و 15 دقیقهٔ بامداد روز 6 اوت 1945 (15 امرداد 1324) به وقت ژاپن، شهر هیروشیما، برای نخستین‌بار در (تاریخ جهان) مورد بمباران هسته‌ای از سوی ایالات متحدهٔ آمریکا قرار گرفت. دولت آمریکا این بمب را «پسرکوچک» نام‌گذاری کرده بود.
«پسرکوچک» کمابیش دوسوم ساختمان‌ها‌ی شهر را از بن نابود کرد و به بقیه نیز زیان‌‌های فراوان رساند. در این میان، تنها تالار ساختمان گسترش صنعتی استان هیروشیما بر پای ماند تا گواه این جنایت هولناک باشد.
سه روز پس از هیروشیما، شهر ناکازاکی مورد بمباران هسته‌ای از سوی آمریکا قرار گرفت. بر پایهٔ برنامه‌ریزی ها، قرار بود که شهر کوکورا (از مرکزهای صنایع نظامی ژاپن) مورد بمباران قرار گیرد ؛ اما به دلیل ابری بودن هوای شهر و پدآفند هوایی سنگین، خلبان بمب هسته‌ای به نام «مردچاق» را روی شهر ناکازاکی رها کرد و به پایگاه خود بازگشت.
بر اثر این دو بمباران کمابیش 220 هزار تن جان باختند. بیش از 100 هزار تن در دم کشته شدند و بقیه تا پایان سال 1945 میلادی در اثر قرار گرفتن در برابر پرتو مواد رادیوآکتیو جان باختند.
«قاتل» با وقاحت و گستاخی تمام، در دفتر یادبودِ قربانیان بمباران هسته‌ای نوشت: این مکان «به بشریت نشان می‌دهد [که] باید از سلاح اتمی و جنگ دوری کند».
این در حالی است که «قاتل» بزرگ‌ترین زرادخانه هسته‌ای جهان را در اختیار دارد و از پایان نبرد دوم جهانی تا امروز، حتی لحظه‌ای را بدون جنگ نگذرانده است و بارها و بارها، ملت‌های جهان را به جنگ تهدید کرده است و با بی‌شرمی تمام اعلام کرده است که : «همهٔ گزینه‌ها روی میزند»؟!
سه‌شنبه 24 فروردین‌ماه 1395 ـ هوشنگ طالع