نوشته‌ی بانو هما ارژنگی
ای زن ایرانی/ ترا می‌ستایم
ترا که با قامت افراشته ی اساطیری/ بر بلندای ستیغ شکوه و پایداری
ایستاده‌ای ودستهایت برابرهای نقره‌گون می‌سایند.
ای زن ایرانی/ ای جاودانه سپند/ ای نمای دلداری و دلاوری / تو چونان جویباری همیشه در همه جا و همه گاه پویا و پر توان به پیش می‌روی. سیمای باشکوهت در کنار چهره‌ی آنهمه گردانی که در بلندای دوران در شاهراه فر و شکوه تاخته‌اند و پیشانی بلندت که در زیر تیغ خورشید میدرخشد و نگاه فروزانت که چونان خنجری سینه‌ی بدخواه را میشکافد در آینه‌ی جانم جلوه‌گر است.
ای زن ایرانی/ ای رودابه ی رستم زا/ ای گردآفرید سلحشور/ آرتمیس ای دریا سالار نامدار...
زر بانو/ ای فرزند دلاور رستم رویین‌تن که پهلوانانی چونان زال و آذر برزین و تخوار رااز بند دشمن رهانیده‌ای
یوتاب/ ای زن نامدار که در کنار برادرت آریو برزن با اسکندر گجستک مقدونی و سپاهیانش نبرد کرده و سالیان دراز با مهر و داد بر خطه ی "آتروپان"فرمان رانده ای
و یا تو "کاساندان"/ همسر کورش/ برترین مرد همیشه‌ی دوران/ که در کنارش بر بیست و هشت سرزمین بر آیین راستی و نیکی بوده‌ای...
امروز به یادبودتان زنجیری پیوسته از دلاوری و مهر و فروتنی و پاکی فراهم می‌آورم و آنرا بر گردن یکایک شیرزنان و دوشیزگان مرز و بوم آریاییم می‌آویزم وندای آزادگی را که از گلوگاهشان به سوی آسمانها ره می گشاید به فروهر پاکتان پیشکش می‌کنم.
روز زن بر زنان دلاور و نامدار ایران زمین خجسته باد.