برگرفته از خبرگزاری دانشجویان ایران - ایسنا
یک عضو انجمن غارشناسی و غارنوردی ایران گفت: مسؤولان میراث فرهنگی و گردشگری استان کرمان می‌خواهند غار «ترنگ» را نیز در شهرستان بافت، گردشگری کنند، به‌نظر می‌رسد، مسابقه‌ای میان استان‌ها ایجاد شده است تا برای جذب مسافر بیش‌تر، غارها را تخریب کنند.
جواد نظام‌دوست در گفت‌وگو با خبرنگار بخش گردشگری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، با اشاره به وجود سفره‌های آب‌های زیرزمینی و دریاچه‌های بسیار زیبا در غار ترنگ در شهرستان بافت استان کرمان، اظهار کرد: از بخشدار و مسؤولان میراث فرهنگی و گردشگری این منطقه درخواست کردیم، این غار را گردشگری نکنند، چون وقتی در این غار حضور داشتم، افراد زیادی بدون هیچ کنترلی وارد می‌شدند.
وی ادامه داد: در بسیاری از کشورها، غارها کاربری گردشگری دارند؛ اما الگوهای آن‌ها متفاوت با ایران است. برای نمونه، غار «جیتا» در لبنان که از زیباترین غارهای دنیا به‌شمار می‌آید، در سال، بیش از 500هزار نفر بازدیدکننده دارد و برای هر نفر 500 دلار حق ورود تعیین کرده‌اند. مسؤولان آن منطقه حتا برای افزایش زیبایی این غار هیچ شیء بیرونی به داخل وارد نکرده‌اند و غارنوردان قسمت‌هایی از این غار را با پای برهنه می‌روند تا به بلورها و کف آن آسیب وارد نکنند. این درحالی است که ما در کشور، غارهایی را مانند نخجیر به شرکت خصوصی برای استفاده‌های گردشگری اجاره می‌دهیم و آن‌ها هم فقط نگاه اقتصادی به این مجموعه‌ی طبیعی دارند.
نظام‌دوست بیان کرد: دو سال پیش، میزبان گروهی از بهترین غارنوردان دنیا در ایران بودیم و در سفرها و غارنوردی‌هایی که با آن‌ها داشتیم، متوجه شدیم، نگاه‌مان به غارها و غارنوردی چگونه باید باشد. این غارنوردان پس از دیدن تعدادی از غارهای ایران گفتند که ما کلنگ به‌دست گرفته و به جان غارها افتاده‌ایم.
وی افزود: بسیاری از غارهای بی‌نظیر آسیا به ایران متعلق است؛ ولی ما برای جذب مسافر بیش‌تر، این غارها را صاف می‌کنیم و بسیاری از زیبایی‌های آن‌ها را در انفجارها نابود می‌کنیم.
عضو انجمن غارشناسی و غارنوردی ایران در ادامه گفت: ترنگ غار زیبایی است که آب آشامیدنی مردم روستای ترنگ در شهرستان بافت از آن تأمین می‌شود. ما همراه گروهی در تعطیلات نوروز امسال به دیدن این غار رفتیم، چون شنیده بودیم، مسؤولان منطقه پله‌ای را در این غار ایجاد کرده‌اند. پس از بازدید، مشاهده کردیم که مسؤولان منطقه لطف کرده و برای چاه‌های داخل این غار پله‌ی نردبانی نصب کرده‌اند و بخش‌هایی از دیواره‌ی غار، کنده‌کاری یا با اسپری رنگ شده است. این کارها واقعا آسیب جدی به غار وارد می‌کند.
نظام‌دوست اظهار کرد: ما دو حلقه چاه آب در این غار پیدا کردیم که روی آن‌ها لایه‌ی نفت دیده می‌شد. اول فکر کردیم چاه نفت در غار ترنگ یافته‌ایم؛ اما بعد متوجه شدیم مردم با خود نفت به داخل غار آورده‌اند!
وی افزود: با مسؤولان میراث فرهنگی و گردشگری شهرستان بافت صحبت کردیم تا برای استفاده‌ی گردشگری از این غار، تغییر عقیده دهند که البته تأثیر ظاهری بسیاری داشت.
این عضو انجمن کوه‌نوردان ایران با بیان این‌که بسیاری از مردم از آلودگی‌های زیست‌محیطی غارها اطلاع ندارند، گفت: نباید نسبت به بیماری‌های قابل انتقال از غارها بی‌تفاوت بود. برای نمونه، مردم روستایی در نزدیکی یکی از غارهای خراسان، بیماری پوستی خاصی داشتند که پس از بررسی مشخص شد، آن‌ها این بیماری را از خفاش‌های داخل غار که فضله‌ی آن‌ها در آب مورد استفاده‌ی مردم روستا بود، گرفته‌اند. این اتفاق امکان دارد برای مردم روستای ترنگ نیز که از آب چشمه‌های این غار برای آشامیدن استفاده می‌کنند، رخ دهد.
افشین یوسفی ـ عضو انجمن غارشناسی و غارنوردی ایران ـ نیز با اشاره به آسیب‌هایی که به غار ترنگ بر اثر ایجاد نردبان فلزی و رنگ نوشته‌های روی دیوارها وارد می‌شود، به خبرنگار ایسنا گفت: ورود افراد محلی بدون داشتن کوچک‌ترین لوازم فنی و ایمنی از جمله کلاه ایمنی و چراغ قوه که بیش‌تر آن‌ها با چراغ‌های دستی و نور تلفن همراه غار را می‌بینند، از نکات قابل توجه است.
وی اضافه کرد: وجود فضولات انسانی در مدخل‌های ورودی و راهروهای اولیه‌ی غار، مسأله‌ی نامطلوب دیگری است که دیده می‌شود. این فضولات در غار به‌کندی تجزیه می‌شود و تا سال‌ها باقی می‌ماند و بوی تعفن آن فضای غار را می‌پوشاند.