یک مدرس رشته‌ی معماری و مرمت معتقد است: با وجود شرایطی که اکنون در بافت‌های تاریخی شهرها دیده می‌شود، آنچه مهم‌تر از مرمت بناهاست، مرمت فکر دانشجویانی است که در آینده، مسوولیت بافت‌های شهری را برعهده خواهند داشت.
JmksportShops , Chaussures, sacs et vêtements , Livraison Gratuite | SBD - 100 Release Date - nike free hyperfeel cheap women boots shoes sale Tech Grey CT8527 - lunar glides by nike cleats for sale on craigslist
امیرهوشنگ اسفندیاری‌پور که برخی آثار تاریخی شیراز را مرمت کرده است، در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس میراث فرهنگی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، بیان کرد: در چند وقت اخیر، تلاش‌هایی کردیم تا از تخریب و آسیب‌دیدگی بیشتر آثار تاریخی شیراز که در خیابان‌کشی‌های اطراف حرم شاهچراغ در حال رخ دادن است، جلوگیری کنیم؛ ولی از آنجا که بی‌فایده بود، تصمیم گرفتم در سال تحصیلی جدید، به دانشجویانم آنچه را که ممکن است دیگر نباشد آموزش دهم تا بدانند چه آثاری در این شهر وجود داشته‌اند.
او گفت: در این چند سال که در دانشگاه تدریس می‌کنم، تلاش کرده‌ام تا علاقه و تعصبی را بین دانشجویان معماری و مرمت در شیراز ایجاد کنم، زیرا گاهی اتفاق‌هایی در بافت تاریخی می‌افتد که نشان می‌دهد برخی تصمیم‌گیری‌ها یا به‌دلیل مسایل مادی است یا نبود اگاهی و من ترجیح می‌دهم آن را بیشتر ناشی از نبود آگاهی و دانش کافی بدانم.
اسفندیاری‌پور اظهار کرد: اگر بخواهیم بافت شهری و شهرداری‌ها را درست کنیم ابتدا باید فکر دانشجویان معماری را که در شهرداری‌ها و چنین دستگاه‌هایی مشغول کار خواهند شد، مرمت کنیم نه بناها را. در حال حاضر این‌که فرهنگ نگهداری از بناها و اطلاع از ارزش آن‌ها را رواج دهیم بسیار مهم‌تر است.
او ادامه داد: اگر حتا یک‌دهم دانشجویانی که در رشته‌های معماری مشغول تحصیل هستند، در بافت‌های تاریخی و شهری، تفکری به‌جز از آنچه اکنون در شهرداری‌ها وجود دارد، داشته باشند، بسیار مفید و تاثیرگذار خواهد بود. به‌جز این مساله، مسوولان میراث فرهنگی باید به‌گونه‌ای تعصبات خود را داشته باشند. در حالی که گاهی کوتاه می‌آیند، زیرا در بافت‌های تاریخی شهرها بناهایی وجود دارند که شاید به‌تنهایی خیلی ارزش نداشته باشند، ولی وقتی در بافت قرار می‌گیرند، دارای یک پلان تاریخی ارزشمند می‌شوند.
اسفندیاری‌پور افزود: برای نشان دادن بهتر آنچه در بناهای تاریخی وجود دارد به دانشجویانی که قرار است مسوولان آینده‌ی بافت شهری باشند، می‌خواهم کلاس‌های درس خود را در چنین فضاهایی برگزار کنم. همان‌طور که قدیم در پای ستون‌های مسجد وکیل کلاس درس برگزار می‌شد، حالا هم می‌توان از این فضاها به‌نحو مناسب استفاده کرد.