به دلیل عدم پیگیری دیوارکشی کارخانه سیمان در عرصه ارجان پس از یک هفته توسط مقامات ذی ربط، دکتر عباس مقدم -سرپرست کاوش «موقعیت منصورآباد ۵» در عرصه‌ی محوطه‌ی «ارجان» - شخصاً با دکتر محمد حسن طالبیان – معاون میراث فرهنگی کل کشور- تلفنی صحبت کرده و این مقام مسئول نیز وعده پیگیری ماجرای تجاوز به عرصه ارجان را داده است.
75% - تسوق أونلاين في السعودية مع خصم 25 , أحذية ازياء رياضية الجري للرجال , adidas copa mundials in color today schedule 2016 , نمشي | Discount Shoes, Clothing & Accessories , Giftofvision
به گزارش هنرنیوز، محوطه ارجان در سال ۱۳۸۷ توسط کامیارعبدی، محمدتقی عطایی و شهرام زارع تعیین عرصه و حریم شد اما این محوطه همواره با مشکلات مختلفی از سوی طرح‌های عمرانی رو به رو بود تا آنجا که عرصه و حریم تعیین شده بار دیگر قرار بود توسط عبدالرضا پیمانی- مدیر پایگاه ارجان- تعیین شود! از سویی شرکت نفت« نفت خیز جنوب» در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۵ در عرصه‌ی محوطه‌ی هفت‌هزار ساله‌ی «ارجان» که آن را موقعیت «منصورآباد ۵» می‌نامید، چا‌ه‌هایی را حفر کرد. این شرکت نخست چند چاه نفت را نشانه‌گذاری کرد که در میان آنها، یک چاه در عرصه‌ی باستانی «ارجان» حفاری شد و سرانجام پس از اطلاع اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری خوزستان، کار به‌صورت نیمه‌تمام متوقف شد. در سال ۹۲ عباس مقدم – رییس وقت پژوهشکده باستان‌شناسی – به همراه اسماعیل یغمایی – باستان‌شناس- برای بررسی محوطه تاریخی و موقعیت چاه‌های نفت راهی ارجان شدند.
عباس مقدم که خود مطالعات اولیه‌ای را در موقعیت چاه نیمه‌تمام «منصورآباد ۵» ارجان انجام داده و قرار است برای کاوش‌های بعدی راهی این منطقه شود در گفت و گو با هنرنیوز ضمن تأیید این مطلب که دیوارکشی کارخانه سیمان در عرصه منطقه ارجان رخ داده است، افزود: این عرصه، مصوب سازمان میراث فرهنگی است و علی القاعده در هیچ عرصه محوطه تاریخی و باستانی نباید کوچکترین دخل و تصرفی داشت.و این یک قانون مورد تأیید است.
این باستان‌شناس تصریح کرد: اما کارخانه سیمان در عرصه اقدام به دیوارکشی‌کرده و مدعی است این دیوارها بتنی و پیش ساخته بوده و هیچ جایی کنده‌کاری نمی‌شود و اقدامات صورت گرفته صرفاً برای حفاظت از کارخانه سیمان است. درحالی که به لحاظ قانونی اصلاً امکان هیچ نوع دیوار کشی برای آنها وجود ندارد چرا که منطقه محوطه باستانی است و عرصه ی آن مصوب است.
وی اضافه کرد: کسی که دیوار کشیده متولی محوطه محدود شده به داخل دیوار است و هر کاری که دلش خواست می‌تواند در محدوده‌ی آن دیوار کشی انجام دهد. از سویی چون محدوده‌ی مورد بحث عرصه یک محوطه میراث فرهنگی است اگر کارخانه سیمان چند صباحی دیگر پی بنایی را در آنجا بِکند و تأسیساتی بنا کرده و خاکش را برداشت نماید تمام این موارد دچار اشکال است. و قانون به کارخانه سیمان اجازه چنین اقداماتی را نمی‌دهد.
او ادامه داد: برای حریم یکسری ضوابط هست اما در عرصه هیچ اقدامی نمی توان انجام داد. ممکن است قانونگذار به مجری طرح‌های عمرانی فرضاً اجازه دهد در حریم، ساختمانی به ارتفاع ۵ متر ساخته شود اما این اجازه نیز بر اساس درجه‌بندی حرائم به حریم درجه یک، دو و سه امکان‌پذیراست و قانونگذار تنها اجازه برخی اقدامات را با رعایت منظر و جلوگیری از تخریب و برداشت خاک می‌دهد اما در عرصه هیچ قانون گذاری اجازه هیچ اقدام عمرانی را نمی‌تواند صادر کند.
این باستان‌شناس در پاسخ به این پرسش که چگونه این اقدام غیر قانونی صورت گرفته است ؟ و در مقابل چه باید کرد؟ توضیح داد: من سه شنبه ۹ اردیبهشت توسط آقای دولتی مختاران – رییس انجمن دوستداران میراث فرهنگی بهبهان – از موضوع مطلع شدم. و با آقای شریعتی -نماینده مجلس شورای اسلامی بهبهان- هم که همراه ایشان بود، صحبت کردیم. بلافاصله من یک گزارش برای پژوهشکده باستان‌شناسی ارسال کردم و پژوهشگاه را هم مطلع کردم. که آنها هم نامه‌نگاری‌های مربوطه را به معاونت میراث فرهنگی انجام دادند. قاعدتاً اقدام علیه چنین اقداماتی باید توسط معاونت میراث فرهنگی صورت بگیرد. من تمام آنچه ضرورت داشت انجام دادم تا آن که سه شنبه ( ۱۶ اردیبهشت) متوجه شدم هیچ اقدام مثبتی در این زمینه انجام نگرفته است و شخصاً با آقای دکتر طالبیان – معاون میراث فرهنگی کل کشور- تلفنی صحبت کردم. که ایشان قول دادند حتماً موضوع را پیگیری کنند.
مقدم همچنین با بیان این که مجوز کاوش گسترده در محوطه نفتی ارجان را دارد، افزود: خوشبختانه با شرکت نفت مشکلی نداریم و آنها با ما همکاری لازم را می‌کنند. اما کارخانه سیمان بهبهان علاوه بر آسیب‌های وارده به میراث فرهنگی به شدت آلوده کننده زیست محیطی محسوب می‌شود. من عکس‌هایی دارم که با دیدنش وحشت می‌کنید که چگونه این کارخانه آلودگی را به شهر زیبای بهبهان گسیل می‌دهد.
او اضافه کرد: می‌توانستند این کارخانه را جایی احداث کنند که اینقدر به محیط زیست آسیب وارد نکند. علاوه بر ایجاد آلودگی هوا، کارخانه سیمان چون غولی خوش اشتهاست که مدام در حال خوردن خاک منطقه است چرا که برای تهیه سیمان به خاک نیاز دارد و آن را از خاک منطقه ارجان تأمین می‌کند.
این باستان‌شناس با تأکید بر این که خیلی از مسئولان استانی حامی این کارخانه هستند، افزود: این در حالی است که خاک، محیط زیست و میراث فرهنگی منطقه به شدت با احداث این کارخانه تحت تخریب قرار می‌گیرد. من معتقد نیستم که کارخانه بسته شود اما در عین حال که اشتغال‌زایی نیروی‌های بومی مسأله مهمی است باید چارچوب‌هایی برای آن درنظر بگیرند که محیط زیست و میراث فرهنگی منطقه هم حفظ شود.
او با اعلام این که قرار است با صدور مجوز ادامه کاوش‌ها در منطقه نفتی به ثمر برسد و محدوده منطقه نفتی در ارجان مشخص شود؟ افزود: اما همه اینها منوط به نوع مجوزی است که از سوی پژوهشکده باستان‌شناسی صادر می‌شود.